18/09/2022 14:03

6 1 0
                                    

Liam

Eindelijk het is gelukt. Het is gelukt om thuis weg te geraken. Mama ging samen met Laure naar het stad om nieuwe kleren te kopen en mijn vader doet zijn middagdutje. En ik ben... bij Roos. Ik zit bij haar in de tuin. Soms twijfel ik wel of ik het moet zeggen over mijn vader. Deze ochtend gebeurde het weer. Mama was naar de markt met Laure en hij sloeg me weer. Hij sloeg op de zijkant van mijn rug. Die zit helemaal blauw.

'ik ben terug. Je bent toch zeker dat je niets moet hebben om te drinken? ' vroeg ze en ze dronk van haar glas.

'Jaja, zeker.'

'heb jij je ingeschreven om naar Italie te gaan?'

Moest ik nu tegen haar wel de waarheid zeggen of niet. Ik kan toch niet steeds tegen haar liegen.

'Ja, ik heb me ingeschreven. Ik zou heel graag eens weggaan. Van dit saaie dorpje.'

'Ja, amai nog niet. Het is hier zelfs saaier dan beren die hun winterslaap doen. Het zou wel tof zijn als we samen naar Italie zouden kunnen gaan. Zouden we dan in hetzelfde gastgezin zitten?'

'Ik zou het niet weten. Kunnen we zelfs met twee in één gezin zitten?'

'Geen flauw idee.'

Ik voelde dat Roos dichter kwam zitten. Ze zat bijna op mij. Maar ik had precies geen zin om ook dichter te schuiven. Was dat nu omdat ik met die hele klote situatie thuis zit. Of voelde ik niets meer voor Roos. Ik weet het allemaal niet meer. Het wordt me teveel dus ik hoop echt dat ik naar Italie mag gaan. Eventjes weg van alles. Alleen is er nog één probleem. Dat kost waarschijnlijk super veel geld. En mijn vader zal dat nooit willen betalen.

'Ben je ok?' vroeg Roos ze zag waarschijnlijk dat ik aan het dagdromen was.

'ja, ik heb het alleen een beetje warm.' Dat was niet waar, maar ik moest toch iets zeggen. Ik deed mijn trui uit en ik voelde een warme hand op mijn ribben.

'Wat heb jij gedaan?' vroeg ze.

Shit he, ze heeft het gezien. Nu maar weer een smoesje vinden zoals gewoonlijk. Ik wil niet dat ze weet over mijn vader. Niemand mocht er iets van weten. Het was een geheim tussen ik, Laure en mijn vader het monster. Als iemand anders er over wist ging het enkel erger komen.

'Ik ben tegen de tafel gelopen.' Zei ik vlug.

'een tafel zit toch niet zo hoog?'

'Nee, inderdaad. Het is de wektafel van bij mijn tante. Haar man heeft een zagerij en ik ben tegen die tafel gelopen. Zijn werktafel zit hoger.'

'Ah ok, vandaar.'

Perfect ze is er ingelopen. 

Jongens worden niet verliefdWhere stories live. Discover now