Liam
'Kom binnen.' Kwam er van achter de deur. En ik ging binnen.
'Waar kan ik je mee helpen?' Vroeg Mevrouw Verbeke. Ze is verantwoordelijk voor de uitwisseling.
'Zou ik me kunnen uitschrijven om naar Italië te gaan?'
'Waarom zou je niet meer mee willen?'
'Ik denk dat ik misschien toch niet zo geschikt ben om mee te gaan. En ik wil niet iemands plaats afnemen. Die beter is om mee te gaan.'
'We hebben jou gekozen omdat je perfect past om mee te gaan. Dus je moet er zeker niet mee inzitten dat je een plaats van iemand anders afneemt. En het is ook niet meer mogelijk om niet mee te gaan. We kunnen nu niemand anders mee vragen. Of is er een ander iets waarom je niet mee mag of kan. Je mag alles tegen me zeggen.'
Ze is vriendelijk, te vriendelijk. En ik kan niet meer liegen.
'We kunnen het niet betalen. Zegt mijn vader.'
'Je mag het altijd in delen betalen, hoor. Als ik je misschien zo kan helpen.'
'Maar er is nog een probleem. Ik heb niet het niet verteld aan mijn ouders dat ik mee zou gaan.'
'Dus ze weten het eigenlijk door het mailtje?'
'Ja.'
'Probeer misschien eens om te vertellen waarom je zo graag mee zou gaan. Vertel tegen je ouders wat je in de inschrijving hebt verteld. Daardoor hebben we gekozen wie mee wou. Dus probeer het eens en als het niet lukt moet je morgen maar eens terug komen. Of wanneer je het verteld hebt ,maar probeer het zo vlug mogelijk te doen.'
'Oké, bedankt.'
'Het is niets. Ik ben er om te helpen. Dus als er nog eens iets is mag je altijd komen.'
Ik bedankte haar nog eens en ging dan weg. De speeltijd was bijna gedaan dus ging ik al meteen naar het juiste lokaal. Wiskunde. Ik liep de trappen op naar het tweede verdiep. En aan het lokaal zag ik hem weer staan. Met zijn beige trui en zijn losse jeans broek. Keek hij naar zijn gsm. Ik durfde niet dichter komen. Maar hij zag me en met zijn ogen keek hij mijn kant uit. Maar ik bleef staan. No way, dat ik naast hem ging staan. En mijn gsm trilde. Zou hij nu een berichtje hebben gestuurd. Dat kan toch niet. Ik haalde mijn gsm uit met een bang hartje en ik keek naar het bericht. Maar het was Roos die vroeg of ik vanavond eens wou langskomen.
Liam: sorry ik kan niet
Roos: maar we doen nooit iets samen.
Liam: sorry ik weet het maar ik mag niet van mijn vader
Roos: maar je kan toch naar mij komen.
Liam: heb je het laatste uur vrij
Roos: ja, normaal studie maar we mogen naar huis en jij
Liam: hetzelfde
Roos: spreken we af aan de fietsenstalling
Liam: is goed
Roos: ik verlang al XXX
Moest ik nu ook XXX sturen. Ik wist niet beter dus ik deed het ook.
Liam: XXX
ESTÁS LEYENDO
Jongens worden niet verliefd
Novela JuvenilDit verhaal gaat over Liam. Hij is het slachtoffer van Mats en zijn bende. Ze duwen hem op de grond, slaan hem bloedneuzen of schelden hem uit. En dat is niet alles thuis worden Laure het zusje van Liam en Liam zelf ook nog eens door zijn vader gesl...
