Villaverde Brothers Series 2: Jilting the Fearless✓

Chapter Nine

Tumango-tango kami ni Mil. Mabuti naman ay nagsalita na rin siya kasi nakaka-bother ang pagiging tahimik niya. Ayaw ko rin naman maparamdam na out of place siya sa amin ni Mil. Kahit sinabi niya sa amin noon na marami siyang kaibigan, parang wala naman akong nakikita.

"Bakit chrysanthemum?" usisa pa ni Mil.

"It's my birth month flower, November."

"How about this phrase?" I asked while pointing at the cursive tattoo. "Semper ad meliora," basa ko roon.

She smiled. "It's a Latin phrase that means 'always toward better things'. Matagal ko na talaga 'yan gustong ipa-tats. Ngayon ko lang nagawa kaso wala nang magbabawal," natatawa niyang sabi.

"Ex mo?" si Mil.

"Mama ko."

Tumango na lang kami. Hindi lingid sa kaalaman namin na wala na ang mama niya. She doesn't mention his father, so I assumed na baka may problema sila. Ayaw ko namang magtanong kasi ayaw kong magtunog nanghihimasok sa personal niyang buhay.

"Gusto ko rin magpa-tattoo," sabi ko. "Kaso nakakatakot, baka wala na akong uwiang bahay."

"Soon p'wede na. Magpapagawa ka naman na ng bahay. You're free to do what you want." Ngumiti sa akin si Mil.

Nanahimik na lang ako at hindi na sumagot. Hindi pa gano'n kalaki ang ipon ko para makapagpagawa ng bahay. Ang kaya lang ng pera ko ay hindi pa pasok sa bahay na gusto ko. Kaya kailangan ko talagang magpayaman dahil marami akong gustong ma-achieve sa buhay ko. 

Hindi na rin kami nagtagal ni Raya sa office ni Mil at umuwi na rin kami dahil aalis pa ako mamayang hapon. Si Raya naman may pupuntahan din daw siya pero hindi niya sinabi kung saan.

Ilang pares lang ng damit ang dala ko dahil sabi ng kaibigan ko ay sila na raw ang nag-provide ng susuotin ko bukas. Plano kong mag-stay roon ng tatlong araw para naman makalangahap ako ng sariwang hangin at para na rin magkaroon ako ng oras para sa sarili.

Ihahatid ako ni Kuya Ben hanggang sa Bataan dahil doon ang resort ng kaibigan ko. Sa NLEX na lang kami dadaan para mas mabilis. Nakapagpaalam na ako sa pamilya ko kaninang umaga habang kumakain. Wala naman silang choice kung ayaw nila dahil naka-oo na ako sa kaibigan ko, at saka isa pa, ito ang trabaho ko.

Natulog lang ako sa byahe. Ginising lang ako ni Kuya Ben noong hindi niya alam kung saang resort kami pupunta. Nakalimutan kong hindi ko pala nasabi. Hindi ko rin alam kung saan ang resort pero sabi naman ng kaibigan ko ay nasa direction naman daw 'yon kaya sinabi ko na lang kay Kuya Ben ang name ng resort at siya na lang daw ang bahalang maghanap.

Nasa Bagac na pala kami. Tumingin ako sa labas at natuwa nang makitang puro berde ang nakikita ko ngayon dahil sa paligid. Hindi na mga nagtataasang building at napakaraming sasakyan sa daan na halos hindi na makausad.

"Dito na po, Ma'am," anang driver.

Ngumiti ako at tumango saka lumabas na ng sasakyan. Sinalubong ako ng nakangiting kaibigan sa labas.

"Hi, Luther!" Yumakap ako nang mahigpit sa kaniyan ng makalapit dahil matagal na rin no'ng huli kaming nagkita.

"Ky! It's been a while!" masaya niyang sabi bago kumalas sa yakap. "Buti pumayag ka. Akala ko hindi, e. Maarte ka pa naman!"

Hinamapas ko siya bigla dahil sa kaniyang tinuran, pero totoo naman na maarte ako. Aminado naman ako sa bagay na 'yon.

"Welcome sa resort ko, Ky!"

Niligid ko ang paningin ko saka tumingala.

Luther's paix et confort