36.

27 2 0
                                    

36.

De kerstdagen vlogen voorbij en Lizzie haar stemming kon niet meer stuk. Ze was zo blij dat Chris even thuis was. De kinderen waren ontzettend blij dat hun vader thuis was en ze hingen voortdurend om hem heen en ook Dodger leek er vrolijker uit te zien.

Het waren lange weken voor de kinderen geweest zonder hun vader en ze hadden een heleboel tijd samen in te halen. Lizzie begreep het wel maar ze vond het jammer dat alle aandacht naar de kinderen ging. Zij had Chris ook gemist. Pas als de kinderen op bed lagen en Dodger was uitgelaten had hij tijd voor haar.

'Ik ben weer thuis!' Chris kwam de woonkamer ingelopen en Dodger volgde hem. 'Lekker gewandeld?' Vroeg Lizzie. Dodger kwam naast haar op de bank liggen. Chris knikte. 'We hebben een lekker groot stuk gelopen.' Vertelde hij. 'Mooi.' Antwoordde Lizzie.

'Hey Liz. Wat is er?' Chris nam plaats naast haar op de bank en hij sloeg zijn arm om haar heen. 'Niks.' Antwoordde Lizzie. Ze wou Chris niet lastigvallen met haar problemen. Het was logisch dat de kinderen op de eerste plaats kwamen. Ze moest zich niet zo aanstellen.

'Weet je het zeker? Ik ken dit gezicht. Er is iets.' Bleef Chris volhouden. Lizzie zuchtte. 'He Liz. Je kan me alles zeggen.' Chris streelde over haar wang. 'Dat weet ik maar er is niks. Het is stom.' Vond Lizzie. 'Als iets jou dwars zit is het niet stom. Kom op, wat is er?'

'Bijna al je aandacht gaat naar de kinderen en Dodger.' Fluisterde ze. Ze was bijna niet te horen maar Chris had het wel gehoord. Zijn gezicht betrok. 'Sorry. Dat was niet mijn bedoeling.' Verontschuldigde hij zich meteen. 'Dat weet ik ook wel. Ik ben ook blij dat de meisjes weer tijd met hun vader kunnen doorbrengen. Ze hebben je heel erg gemist.'

'En jij? Heb je mij ook nog een beetje gemist?' Plagend keek Chris haar aan. 'Natuurlijk heb ik je gemist.' Antwoordde Lizzie. 'Op dat antwoord hoopte ik al. Ik heb jou ook gemist. Ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld.' Vertelde Chris. 'Eenzaam?' Lizzie keek hem verrast aan.

'Het leek wel alsof ik heimwee had. Ik heb dat gevoel nog nooit eerder gehad. Ik kon alleen maar aan thuis denken.' Bekende Chris. 'Oh Chris. Ik had geen idee dat je je zo voelde.' Lizzie voelde zich schuldig tegenover Chris. Ze was zo boos op hem geweest. Nu bleek Chris al die tijd heimwee te hebben. Ze voelde zich vreselijk dat ze het niet had opgemerkt. Ze was zo bezig geweest met haar eigen gevoelens dat ze geen moment aan die van Chris had gedacht.

'Het is oké. Niemand wist het. Overdag viel het ook allemaal wel mee. Het was vooral s'avonds als ik alleen in mijn trailer zat.' Vertelde Chris. 'Dat moest wel heel eenzaam zijn.' Bedacht Lizzie zich. Chris knikte. 'Ik zit er ook over na te denken om te gaan stoppen met acteren.'

'Wat?' Geschrokken keek Lizzie hem aan. 'Ik ben elke keer zover van huis en ik wil tijd met jou en de kinderen doorbrengen. Ik wil niet steeds zo ver van huis zijn.' Legde hij uit. 'Maar acteren is je passie. Er zijn vast wel andere mogelijkheden.' Probeerde Lizzie hem gerust te stellen. Ze wist hoe veel Chris om acteren gaf. Ze wou niet dat hij zijn grootste passie op gaf. Dat kon ze niet toestaan.

'Lizzie, je snapt het niet. Als ik stop met acteren kan ik meer tijd doorbrengen met de kinderen.' Zei Chris. 'Dat weet ik maar wat ga je dan heel de dag doen als de kinderen naar school zijn?' Vroeg Lizzie. Chris haalde zijn schouders op. 'Misschien een kantoorbaantje.' Opperde hij. 'We weten allebei dat dat niks voor jou is.' Chris zuchtte. 'Ik wil je niet weer zolang alleen laten.'

'Daar hoef je je echt geen zorgen om te maken. We kunnen ook kijken voor acteerklussen die dichterbij zijn. Of de meisjes en ik reizen met je mee. We vinden wel een oplossing.' Beloofde Lizzie hem. 'Lizzie, dat kan ik echt niet van jullie vragen. De meisjes hebben een stabiel thuis nodig.'

'Dat weet ik. We vinden er nog wel een oplossing voor maar beloof me om niet zomaar te stoppen zonder te overleggen. We moeten juist genieten van de komende dagen die we nog hebben.' Zei Lizzie. Chris knikte. 'Dat beloof ik.' Chris gaf zijn vriendin een kus. 'Bedankt voor je advies Liz.'

SamenWhere stories live. Discover now