Samen

05.

05.

Kritisch keek Lizzie in de spiegel. Was deze jurk niet te chique? Misschien moest ze toch maar een andere jurk aantrekken. Lizzie liep naar haar kledingkast en kritisch keek ze naar de jurken die ze had.

Het was zaterdagmiddag en Lizzie stond in haar slaapkamer jurken te passen. Vandaag was het grote Avengers feest in Robert Downey Junior zijn huis. Ze had van de week een uitnodiging gekregen en enthousiast had Lizzie Robert een bericht gestuurd dat ze langskwam.

Er werd geklopt op de deur. 'Binnen.' Riep Lizzie. De deur ging open en Robbie om het hoekje. 'Wow babe. Je ziet er prachtig uit.' Complimenteerde hij haar. 'Vind je?' Onzeker keek Lizzie hem aan. Robbie knikte. 'Is het niet te chique?' Twijfelend liep ze naar Robbie toe. 'Te chique? Deze jurk is perfect.' Zei hij vastberaden. Lizzie glimlachte.

'Ik vind het zo jammer dat je niet mee kan.' Zei Lizzie. 'He, het is een Avengers feestje. Vind je niet leuk om al je collega's weer te zien?' Robbie keek haar vragend aan. Lizzie moest even nadenken maar toch knikte ze. Ergens vond ze het toch wel leuk om iedereen weer te zien.

'Zou je misschien mijn rits willen vastmaken?' Ze draaide zich om. Robbie schoof haar haren opzij en hij maakte de rits van haar jurk dicht. 'Dankjewel.' Lizzie draaide zich weer om en ze gaf Robbie een kus op zijn wang. 'Geen probleem. Ik ga maar eens naar huis.'

'Nu al?' Teleurgesteld keek Lizzie hem aan. 'Jij moet zo weg en ik moet nog wat boodschapjes doen.' Zei Robbie. 'Zie ik je morgen weer?' Vragend keek Lizzie haar vriend aan. 'Ik kom morgen wel even langs.' Robbie gaf haar een kus en daarna vertrok hij richting de winkel.

Lizzie bleef alleen achter. Uit de la van haar nachtkastje pakte ze een ketting en ze deed de ketting om. Daarna liep ze terug naar de spiegel en ze keek er in. Ze was klaar om te gaan. Het was ongeveer een half uur naar Robert zijn huis rijden met de auto. Lizzie pakte haar handtas van haar bed. Die handtas had ze voor haar verjaardag van Mary-Kate gekregen.

Lizzie vertrok richting Robert zijn huis en na ruim een half uur reed ze met de auto zijn straat in. Heel straat stond al vol geparkeerd met auto's. Lizzie reed door en op het hoekje van de straat zag ze een mooi parkeerplekje staan. Lizzie parkeerde de auto en vervolgens stapte ze uit.

Ze liep naar Robert zijn huis en nerveus keek ze om haar heen. Ineens kreeg ze pijn in haar buik door de spanning. Wat nou als het feestje tegenviel en er niemand met haar wou praten? Lizzie voelde haar hart sneller kloppen en langzaam reek ze haar hand uit naar de deurbel en drukte ze erop.

Vrijwel meteen ging de deur open en Sebastian Stan stond in de deuropening. 'Hey!' Lizzie was blij dat Sebastian open deed. Ze gaf hem een knuffel. 'Hey Liz. Gaat het wel?' Vroeg Sebastian bezorgd. Hij liet haar los. 'Ja hoor. Ik ben gewoon blij om je weer te zien.' Ze liet Sebastian los. 'Ik ben ook blij om jou weer te zien. Kom snel binnen.' Sebastian liet haar naar binnen.

'Weet jij misschien waar Robert is? Ik heb een kleinigheidje voor hem meegenomen. 'Ik heb geen idee waar hij is. Er lopen hier zoveel mensen rond. 'Hoe kan het dat het zo druk is. Het is toch alleen maar voor de Avengers?' Fronste Lizzie. 'Robert heeft ook iedereen uitgenodigd die achter de schermen meewerkt aan Marvel.' Legde Sebastian uit. 'Oh echt? Wat gezellig!'

Lizzie volgde Sebastian. Ze was nog nooit bij Robert thuis geweest dus ze had geen idee waar ze heen moest. Sebastian liep de woonkamer in die echt gigantisch was. Lizzie keek met vol bewondering om haar heen. Deze kamer was prachtig!

'Hey Elizabeth!' Robert kwam naar haar toegelopen. 'Hey!' Ze omhelsden elkaar. 'Ik heb nog een kleinigheidje voor je meegenomen.' Uit haar handtas pakte Lizzie een doosje. Robert pakte het aan en hij opende het doosje. 'Blauwe bessen uit mijn tuin.' Zei Lizzie. 'Dankjewel Lizzie. Erg lief.'

'In de keuken kan je drinken pakken en overal staan lekkere hapjes.' Vertelde Robert haar. 'Thanks Robert. Het is goed om je weer te zien.' Glimlachte Lizzie. 'Insgelijks.' Robert gaf haar een knipoog en hij liep weg. Lizzie bleef alleen achter en zoekend keek ze om haar heen of ze een bekende zag.

Lizzie liep de tuin in. Er waren gigantisch veel mensen. Verderop zag Lizzie Paul Bettany en Jeremy Renner staan. Lizzie liep naar haar voormalige collega's toe die haar enthousiast begroette. 'Wat goed om jullie weer te zien!' Zei Lizzie. De laatste keer dat ze Paul had gezien was een half jaar geleden en haar laatste ontmoeting met Jeremy was ruim twee jaar geleden!

'He, ik ga wat te drinken halen. Willen jullie ook wat?' Vragend keek Jeremy naar Paul en Lizzie. 'Ik loop wel eventjes mee.' Zei Paul. 'Lizzie, wil jij wat drinken?' Vroeg Jeremy. Lizzie schudde haar hoofd. 'Ik loop zometeen zelf wel.' Zei ze. 'Oké. We zijn zo terug.' Jeremy en Paul liepen weg en Lizzie bleef alleen achter.

Zoekend keek ze om haar heen of ze een bekende zag en ineens kreeg ze lichtelijke paniek. Het was onwijs druk. Iedereen leek lol te hebben en was druk met elkaar in gesprek. Ineens voelde ze zich heel erg alleen. Ze kon maar beter naar huis gaan.

Lizzie wurmde zich tussen de mensen door en ze liep naar de voordeur. Ze legde haar hand op de deurklink en ze maakte de deur open. 'Ga je nu al weg?' Lizzie herkende die stem uit duizenden. Langzaam draaide ze zich om en ze keek recht in de ogen van Chris.