20.

17 2 0
                                    

20.

Het was zaterdagmiddag en Lizzie voelde zich voor het eerst sinds haar gesprek met Chris een stuk beter. Gisteren waren Chris zijn ouders langsgekomen om de meisjes te zien. Lizzie was bang geweest dat het heel ongemakkelijk zou worden tussen haar en Chris zijn ouders maar dat viel gelukkig reuze mee.

Lisa was ontzettend blij om Lizzie weer te zien en had haar wel minstens drie keer geknuffeld. Ook Robert was ook erg aardig en de meisjes vonden hun opa en oma reuze interessant. Ze bleven wel op een afstandje maar ze begrepen dat Robert en Lisa geen kwade bedoeldingen hadden.

Nu scheelde het ook wel dat de grootouders cadeautjes hadden meegenomen voor de tweeling. Ze werden veel te veel verwend. Er waren ook al honderden kaartjes door de brievenbus gekomen met allemaal lieve berichtjes van familie, vrienden en zelfs van een aantal fans.

Het laatste vond Lizzie toch wel een beetje zorgwekkend. Hoe wisten mensen hun adres? Wat als iemand hun adres wist en slechte bedoelingen had? Er was nog steeds niemand die wist wat er de afgelopen jaren gebeurt was met Jane en Maeve. Soms probeerde Lizzie op een subtiele manier het te vragen aan Maeve maar het meisje hield haar lippen stijf op elkaar.

Wel was de tweeling al twee keer naar een kinderpsycholoog geweest. De eerste keer samen en eergisteren waren ze allebei voor het eerst alleen geweest. De psycholoog was erg tevreden en zag al wat voorruitgang vergeleken met de eerste sessie. Chris en Lizzie waren erg blij met dat nieuws. Ook begon Jane wat meer te praten en leek zich steeds meer op haar gemak te voelen.

Langzaam aan kwam er voorruitgang en begon ze zich meer open te stellen voor Chris en Lizzie in tegenstelling tot Dodger. Ze vond de hond doodeng. Het was een erg lastige situatie maar Chris en Lizzie begonnen toch te overwegen om Dodger weg te doen. Jane was zo bang voor de hond. Als Dodger op vijftien meter afstand van haar stond begon ze al te gillen.

'Jane, kom je spelen?' Maeve rende richting Lizzie en Jane die op de bank zaten in de tuin. Het was heerlijk weer en Lizzie, Jane en Maeve hadden zojuist middag gegeten. 'Ja.' Antwoordde Jane. Ze wou van de bank afspringen maar Lizzie hield haar tegen.

'Wacht even lieverd. Mama is nog een vlecht aan het maken.' Lizzie had Jane haar haren in drie plukken verdeeld en ze maakte een strakke vlecht in het meisje haar haren. 'Mag ik ook een vlecht?' Maeve keek naar Lizzie die druk bezig was met Jane haar haren te vlechten. 'Natuurlijk lieverd. Ga maar zitten op de bank dan doet mama zometeen jouw haren.' Zei Lizzie.

Maeve deed wat haar moeder zei en ze ging op de bank zitten. Lizzie deed een elastiekje in Jane haar haren en de vlecht was af. 'Voilà. Je ziet er prachtig uit.' Zei Lizzie. Jane sprong van de bank af. 'Zien?' Ze keek Lizzie vragend aan. 'Wacht. Ik maak er een foto van.' Lizzie pakte haar telefoon en ze maakte een foto van Jane haar vlecht. Daarna liet ze hem aan Jane zien. 'Mooi.' Zei Jane kijkend naar de foto.

'Nu wil ik.' Maeve kroop op Lizzie haar schoot. Lizzie pakte de haarborstel en eerst begon ze Maeve haar haren te borstelen. 'Wil je een of twee vlechtjes?' Vroeg Lizzie het meisje. 'Twee.' Antwoordde Maeve. Lizzie maakte twee vlechtjes in Maeve haar haren en tevreden keek ze naar het resultaat. Het zag er niet slecht uit voor een onervaren moeder.

'Wij zijn weer thuis!' Chris kwam met Dodger te tuin ingelopen. Dodger zat aan de lijn. 'Papa!' Maeve rende naar haar vader toe en ze sloeg haar armen om hem heen. Glimlachend keek Lizzie er naar. 'Ha lieverd. Wat heb je mooie vlechtjes in.' Chris keek naar de vlechtjes in Maeve haar haren. 'Mama gemaakt.' Antwoordde Maeve. 'Wow. Dat kan mama goed.' Chris glimlachte naar Lizzie. 'En Jane heeft ook een vlecht.' Maeve liep naar haar zusje en ze pakte haar hand beet. Ze trok Jane naar voren en verlegen keek Jane naar Chris. 'Wow Jane. Wat mooi!' Complimenteerde Chris haar. Jane kreeg een glimlach op haar gezicht.

'He Lizzie, toen ik net Dodger aan het uitlaten was kreeg ik ineens een idee. De tuin is nu nog best wel saai. Er ligt alleen maar gras. Ik vind dat we de tuin moeten opknappen.' Zei Chris. 'Wat wil je veranderen dan?' Vroeg Lizzie. 'We kunnen er een speelpaleis van maken voor onze prinsesjes.'

'You got it dude!' Riep Maeve enthousiast. Lizzie lachte. 'Zo te zien ziet Maeve dat idee wel zitten.' Chris gniffelde. 'Ik ga zometeen naar de winkel.' Beloofde hij. 'Trouwens, over dat iconische zinnetje gesproken. Mijn zussen komen zo langs.' Hielp Lizzie hem herinneren.

'Mary-Kate en Ashley?' Vroeg Chris. Lizzie knikte. 'Oh gezellig! Ik denk dat ik niet heel lang weg ben. Ik ga Dodger even naar binnen doen en dan ga ik meteen naar de winkel.'

'Is goed. Dan zie ik je zo wel weer verschijnen!' Chris zei iedereen gedag en daarna vertrok hij richting de winkel om spullen te kopen voor in de tuin.

SamenWhere stories live. Discover now