27.Bölüm: "Başka Hayatların Ritmi"

6.6K 1.2K 624
                                    

Keyifli okumalar 🤜🏻

Keyifli okumalar 🤜🏻

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

27.Bölüm: "Başka Hayatların Ritmi"

Bekir ve Ayşe

''Seni pek açar mı sanmıyorum ama?'' diye sordum Ayşe'ye yan yana halı sahaya doğru ilerlerken.

Sol gözünü kısarak yandan bir bakış savurdu. Etkilendim, benim tansiyon babaannemin ilacına uzandı şu an. ''Seni izlemek güzel olabilir.''

Gülümsedim. ''Burada olmana sevindim.''

''Ne demek.''

''Ee?'' diye mırıldandım sonra. ''Yani şey dersinden falan alıkoymuyorum değil mi seni?''

''Bekir,'' dedi ve duraksadı. Karşı karşıya geldiğimizde kalp atışlarımın gözlerine her baktığımda hızlanması attığım gol sonrası karın kaslarımın halay çekmesiyle eş değerdi sanırım. ''Biz seninle neyiz?''

''Neyiz?''

''İşte ben de sana soruyorum neyiz biz?''

''İki medeni insan.''

''Vay canına?'' Kollarını göğsünde topladı ve kafasını sağa doğru yatırarak bu kez iki gözünü birden kıstı. Seni bir yiyeyim de gör sen. ''Başka neyiz mesela?''

İç geçirerek bakışlarımı kaçırdım. ''Sınıf arkadaşı?''

''Ee, başka başka?''

''Erkek ve kadın.''

''İlk insana kadar inersin de sen şimdi.''

''Yok onu yapmam.''

''Çok iyisin sağ ol.''

Birbirimize baktığımızda gülümsedik. Ne kadar güzel bir kızdı Ayşe, baktıkça içim açılıyor ve pozitif enerji çemberine tutulmuşum gibi aydınlanıyordum. Ailem dışında bana bir insanın bu kadar iyi gelmesine alışkın değildim ki beni de bu kadar agresif yapan insanlardı ama onun yanındayken toprakta yürüyormuş gibiydim. Sakin, mutlu ve huzurlu...

''Biz seninle,'' dedim adımı atan kişi ben olduğumda, artık bunu yapmalıydım. Ayşe zaten kartları açık oynayan biriydi ve öyle kaçamak işlerle işi yoktu eh bu da beni bayağı mutlu ediyordu. Bir nevi ondan güç alıyor sayılırdım. Ellerine uzandım ve tuttum. Romantik biriyim sanırım. ''Biz seninle sevgiliyiz Ayşe. Sen benim sevgilimsin.''

Valla Ayşe'yi bilmem de ben öldüm anasını satayım. Doksan dakikada dökeceğim teri iki dakikada misliyle boşalttım, işte aşk böyle bir şeymiş.

Ayşe usulca ellerimi sıktığında bundan hoşlandım. Gülümsediğinde güzel gözleri parladı. Seviyordum ama sevildiğimi de hissediyordum. Bu o kadar manyak güzel bir şeydi ki bir zamanlar harcandığım o duyguların eşiğinden düştüğüm gibi ayağa kalkmıştım ve her geçen gün daha yükseğe tırmanıyordum.

GÜNDÜZ GÜNCELERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin