Kalbim Artık Biliyor

7.Bölüm

Tekrardan selam. 2 aydır yoktum. Bazı sorunlar oldu. Telefonum bozulmuştu. Telefonum hal olana kadar bekledim. Hesaba giremeyeceğimi sanıyordum ama girdim. Bende dünden buyana yeni bölüm yazıyorum. Sizden ricam lütfen bana destek olun.🦋
İyi okumalar.❤️

~Bölüm Başı~

Bir okul gününün sonuna daha geldik. Moralim bozuk olduğundan derslere odaklanamıyordum ve biricik öğretmenlerimden azar işitiyordum. Hiçbirini takmıyordum ama en komiğime giden Tarih öğretmeninin; "Kızım üzgün olabilirsin ama benim dersimede yansıtamazsın. Çok içinde tutamıyorsan, okulda rehber öğretmeni var.Hani unuttuysan hatırlatayım dedim." bu sözleri kurdu. Ardından birşey dememe fırsat vermeden dersten attı. Evet,bunu gerçekten yaptı. Amacı rehber öğretmeninin yanına giderim diyeydi sanırım ama o bilmiyor ki rehber öğretmenlerine asla güven olmaz.

Bu her öğrencinin genel sorunuydu bence. Çok üzgün olduğunda rehber öğretmenin bir psikolog gibi seninle ilgilenmesini umut edersin ama o bir ders programı verir ve başından salar. Madem böyle yapacaksınız kendinize rehber öğretmeni demeyin ozaman. En kötüsü kimseye anlatmayın diye rica etsek hop hemen ailelere bildiriliyor. Öğrenci daha kötü oluyor. Bu çözüm değil.

Ama biz öğrencilerin yerinde olmadıkları için anlamazlar. Sürekli gençliğine verirler. Oyüzden bu hayatta insan kendisinden başka kimseye güvenmemesi gerekiyor. Her insan aynı olmayabilir ama bize ihtiyacımız olan insanların karşımıza düşmesi şansa bağlı. Çoğunlukla şanslı olunmadığı için tek çare kendine güvenmek.

Ben kimseye güvenmem. Belirli kişiler hariç.  Ama en çok kendime güveniyorum. Kendimin dostuyum kendimin ilacıyım.

Okul çıkışında akşam biryerlere gitmek için sözleştik. Kerem ve Kerim bana iyi gelsin diye organize oldular. Her nekadar gerek yok desemde dinlemediler bende kırmamak için kabul ettim.

Kerim Tuğbayı eve bırakmak için bizden ayrıldı bizde Keremle beraber eve gittik.

Şuan evimdeyim ve mutfakta birşeyler atıştırırken telefonumda geziniyordum. Karnım doyduğunda masayı toplayıp kirlenen tabak ve çatal kaşığıda bulaşık makinesine attım.

Odama vardığımda kendimi yatağa bırakacağım sırada telefonum titredi. Kimden olduğuna bakmak için ekrana baktım ve Alpten mesaj vardı. Mesajı açtığımda Müsaitsen arıyorum. yazmıştı. Hayır diyeceğim sırada telefon çalmaya başladı. Aramıştı. Açıp kulağıma doğru götürdüm.

"Efendim Alp"

"Mesaja cevap vermek yerine neden görüldü attın?"

Ciddimiydi?

"Görüldümü attım? Benim neden haberim yok?"

"Haberin olmuş işte. Soruma cevap bekliyorum."

İstediği olmaması için direk açıkladım.

"Koca ekranda yazıyor yazısı gözüküyor. Ben yazıyordum ama sen fırsat vermeden aradın."

Kıkırdadığını duydum.

"Biliyorum."

"Alp uğraşamam seninle. Sadede gel yoksa kapatıyorum."

Bir süre cevap gelmeyince kapatıyordum ki konuşmaya başladı.

"Baloda benim partnerimsin unutmadın değilmi?"

Unuturmuyum hiç. Asla(!)

"Unutmadım Alp. Başka birşey diyecek misin?"