O tekrar içeri girerken bende diğer ayakkabımın tekinide giyip kapıyı açtım. Dışarı çıkarken yüzüme vuran soğuk havayla derin bir nefes alıp gökyüzüne baktım. Cebimdeki sigara paketinden sigara çıkartacakken bitmiş olduğunu fark edip oflayarak kenardaki çöp kutusunun yanına gittim. Elimdeki boş paketi attıktan sonra tekrar arkamı dönünce kapının önünde bekleyen Zoro'yu görüp yanına yürüdüm.
Birlikte bizim evin önüne gelince bahçeye göz gezdirdim, temizdi. Anahtarı çıkarıp kapıyı açtıktan sonra içeri girdim. Offf hiç bu kadar dağınık olacağını düşünmemiştim. Arkamdan Zoro'da içeri girdi.
"Yuh."
Verdiği tepkiyle gülüp ayakkabılarımı çıkardım. Zoro'da aynı şeyi yapınca içeri girip etrafa göz gezdirdik. Burası böyleyse kalan odaları düşünemiyordum.
"İlk nerden başlıycaz?"
"Odalardan başlamak mantıklı gibi."
"Evet."
"O zaman Bajilerin ve Drakenlerin kaldığı oda senin, benimki ve Luffylerinki de benim." Kafasını onaylayarak sallayınca kollarımı sıvayıp konuştum.
"Eğer sağ çıkabilirsek burada buluşuyoruz."
Gülsede bozmayıp kafasını sallayarak odalara doğru ilerledi. Bende temizlemek için ilk kendi odama çıktım. Masanın üzerlerindeki kendi eşyalarımı düzelttim. Etrafta birşey olmadığı için son olarak yatağı düzelttim. Onunla birlikte uyuduğumuz aklıma gelincd gülümseyip düzeltmeye devam ettim. Kendi odam hallolunca Luffylerin kaldığı odaya indim.
Savaş mı yaptılar burda lan?!
Önce yerdeki eşyaları toplayıp hepsini yerine koydum, yatağın ve küçük minderlerin üstünüde toparlayınca işim bittiği için aşağı indim.
İndiğim gibi Zoro'da çıkıp gelince kendini koltuğun üzerine attı.
"Şuan bile çok yoruldum." Gülüp bende yanına oturdum.
Biraz dinlendikten sonra tekrar ayağa kalkıp etrafa baktım. Nereden başlayacağımı hesapladıktan sonra eşyaları tek tek kaldırıp yerlerine koymaya başladım. Zoro oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi.
"Görev verin efendim, yerine getireyim."
"Lütfen öncelikle bir şarkı aç." Elini dik bir şekilde başına koyup asker selamı verdi.
"Hay hay efendim, hemen." Kumandayı alıp televizyondan rastgele bir şarkı açtıktan sonra tekrar yanıma geldi.
"Eee şimdiiii... şey yap, yiyecekleri falan mutfağa götür. Onlar ortalıktan kalksın. Mutfağı sonra hallederiz. Kafasını sallayıp etraftaki mutfağa gidecek şeyleri toplarken bende kalanları toparladım. Sonunda ortalıktaki eşyalar bitince sıra süpürme ve silmeye gelmişti.
Elektrikli süpürgeyi ve viledayı getirip salonun girişine koydum. Ellerimi iki yana açıp sordum.
"Hangisini seçersiniz efendim?"
"İkiside olmasa?"
Gülümseyip vileda sopasını eline tutuşturduktan sonra süpürgeyi çalıştırdım. Tüm salonu süpürdükten sonra kapatıp kafamı kaldırdım. Zoro hâlâ bıraktığım yerde elindeki sopayı resim yaparmış üstten üstten gezdiriyordu.
Avuç içimi alnıma vurup oflayarak yanına gittim.
"Napıyosun?"
"Siliyorum."
"Adı ne eserin?" Kaşlarını çatarak bakınca gözlerimi devirdim.
"Resim yaparmış gibi siliyorsun. Yere tam değdirmen lazım. Bak şöyle." Elinden vileda sopasını alıp yeri sildim.
"Haaaaaa, anladım şimdi tamam."
Sopayı alıp benim yaptığım gibi silmeye başlayınca bende mutfağa girdim. Önce masanın üzerindeki yenilecek şeyleri dolaplara kaldırdım. Çöpleri poşetleyip ayırdıktan sonra tezgahın üzerindekilerede aynılarını yaptım. Heryer boşalınca elimdeki süngere deterjan döküp tezgahı silmeye başladım.
Uzun zamandır Zoro'dan ses gelmeyince ellerim köpüklü halde mutfak kapısından ona baktım. Şimdide kaşlarını çatmış, çok dikkatli birşey yapıyormuş gibi yere odaklanmıştı.
"Yorulduysan ben devam ediyim." Kafasını kaldırıp olduğum tarafa baktı.
"Yooo yorulmadım, sen işine baksana."
"Tamam be."
Kaşlarımı çatarak tekrar mutfağa girdim. Kalan yerleride sildikten sonra işim bitince mutfaktan çıktım. Etrafa bakıp Zoroyu aradım. Bulamayınca daha dikkatli baktım. Yerler silinmişti ama o ortada yoktu.
En sonunda koltuğun üzerinde yeşil saçlar görünce o tarafa doğru yürüdüm. Adını seslenmeme rağmen bakmayınca önüne geçip tekrar adını söyleyecekken sustum.
Vileda sopası elinde, kafası önüne düşmüş bir şekilde uyuyordu. Çömelip yüzüne baktım. Uyuduğuna emin olunca biraz durdum. Yüzümdeki tebessümle onun suratını inceledim. En sonunda kendime gelip tekrar ayağa kalktım. Elindeki sopayı alıp yerine bırakırken onu da koltuğa yatırdım.
Televizyondaki şarkıyı kapatıp odama çıktım. Örtü ve yastık alıp tekrar aşağı indim. Üstünü örttükten sonra kafasını hafifçe kaldırarak yastığı koydum. Kafasını yastığa bırakırken elimi çekmedim. Saçlarına bakıp yavaşça okşadım. Kalbim yine hızlanınca umursamayıp elimi hareket ettirmeye devam ettim.
Saçlarından yüzüne doğru indirdim elimi. Gözüne ve yanaklarına dokundum. Elim yanağında, baş parmağımla gözünün altını okşadım yavaş yavaş. Tam elimi çekecekken tutunca korkuyla ona döndüm. Hâlâ uyuduğunu görünce sakinleştim. Elimi kendine çekip sarıldı. Hiçbir tekpi veremeyip öylece kaldım. Biraz durduktan sonra elimi çekmeye çalıştım ama çok sıkı sarıldığı için pes ettim.
Yere oturup yüzünü izlemeye devam ettim. Neden böyle hissettiğimi düşündüm ona karşı. Hayatıma girdiğinden beri hiç diğerleri gibi görmemiştim onu, görmeye çalışmıştım ama olmamıştı. Diğerlerinden hep farklıydı, onunla konuşurken bile farklıydı. O gün, gece, ona Baji ve Chifuyuyu anlatırken birazda kendimden bahsetmiştim. Ona karşı hissettiğim şeylerden... Araya sıkıştırmıştım sadece. Her yanında olduğumda içimde birşeyler oluyordu. Organlarım yer değiştiriyormuş gibi hissettiriyordu ama onlara rağmen huzurlu ve mutlu oluyordum. Çok az bir süredir tanıdığım kişinin yanında kendimi hiç olmadığım kadar güvende hissediyordum.
Aklıma doluşan tüm bu düşüncelerle gülümsedim. Az çok ne olduğunu biliyordum kendime. Kafamı koltuğa yaslayıp gözlerimi kapattım. Yüzümdeki gülümseme ve elimi saran kollarla uykuya daldım.
LAN SİZ TASLAKLARI GÖREBİLİYOR MUSUNUZ?
Eğer görebiliyorsanız sıçtık demektir.
Bugün çok güzel dimi Çok güzel bir rüya gördüm Saçlarımında önüne kat atıcam Off offf
