< 1. Bölüm >

1.1K 44 47
                                    

"Sanjiii! Hadi aşağı in artık yemek hazır, okula geç kalacaksın bak."

Bu kadın sabahın bu saatinde nasıl bu kadar enerjik olabiliyor?

"Tamam anneeeee."

Ve tekrar gözlerimi kapattım. Ne yani tamam diyince kalkmak mı zorundaydım?

"Sanji bak tekrar uyuduğubu biliyorum eğer 5 dakika içinde aşağı inmezsen tüm özel bıçaklarını çöpe atarım."

Siktiiiiirrr. Bu önemli bi konu.

"Tamam tamam. Geliyorum."

Kim özel setli bıçaklarına birşey olmasını ister ki?
Komidinin üstündeki sigara paketinden bir dal alıp yaktıktan sonra ayağa kalktım. Elimi yüzümü yıkayıp gardırobun yanına gittim. Klasik okul formalarını giydikten sonra masanın üstündeki kutudan zincirlerimi çıkardım.

Bir sürü farklı çeşidi vardı. İçlerinden çift zincirli ve daha sade olanını alıp pantolonumun kemer kısmına taktıktan sonra kutuyu tekrar kapatıp yerine koydum.

İnce gümüş yüzükleride parmağıma gelişigüzel taktıktan sonra çantamı alıp aşağı indim.

"Gel hadi bak soğuyacaklar. Hem daha kaç kere diyecem sabah uyanır uyanmaz aç karnına şunu içme diye?"

Gözlerimi devirip sigarayı ağzımın kenarına doğru itip konuşacak yer açtım.

"Bende sana ne kadar dersen de yinede yapacağımı söyledim."

Konuşurken hareket eden sigaradan son bir nefes çekip tezgahın üstündeki çöp kutusuna attım.

"Asla akıllanmayacaksın."

Sandalyelerden birini çekip ağzıma bir kac birşey attıktan sonra tam kalkacakken annem yine konuştu.

"Oğlum biraz daha ye bak zaten incecik bişey oldun."

Yanına gidip yanaklarıni sıkarken konuştum.

"Ya anne yetiyo bana bu kadar. Hadi çıktım ben bay bay."

"Görüşürüz."

Ayakkabılarımı alıp dışarı çıkarken aynı zamandada çekiştirerek giymeyr çalışıyordum. Sokağa çıktığımda cebimdeki paketten bir dal daha çıkarıp ucunu yaktım. Kulağıma da kulaklığı takıp lanet okula doğru yürümeye başladım.

🚬

"Evet çocuklar bu seneki proje notlarınız için ikişerli gruplar oluşturacaksınız ve bana teslim ediceksiniz. Baştan şunu söyleyeyim kimse olacağı kişiyi kendisi seçmeyecek."

Gruptan uğultu halinde memnun olunmamış sesler yükselirken omuz silkip kafamı sıraya gömdüm. Sonuçta hiçbir arkadaşım bu sınıfta değildi ve saçma bir proje ödevi içinde öfleyip pöfleyecek halim yoktu.

Hoca çiftler halinde küçük kağıtlara yazdığı konuları tek tek her sıraya bir tane koyduktan sonra tekrar yerine gidip konuşmaya devam etti.

"Önünüzdeki kağıtlarda proje konuları yazıyor. Aynı olan kişiler eşleşip projeyi yapacaklar. Herhangi bir itiraz istemiyorum. İyi dersler."

Çalan zille herkes kendi eşini ararken katlanmış kağıdı tek elimin parmaklarıyla hafifçe açtım. Diğer elimle kafamı destekliyordum çünkü.

Evcil hayvanlar.

Neyse en azından daha saçma bir konu gelmedi. Tek kolumu sıraya yatırıp üstünede kafamı koydum. Sınıfta herkes teker teker eşini bulurken son birkaç kişi kalmıştı.

SanZoWhere stories live. Discover now