Ontkoppeld!!

Deel 27♡

!!Zeer depressief liedje, je bent gewaarschuwd. Mocht je iemand nodig hebben om mee te praten, ik ben er voor je!!

Enzo geeft me een harde zet naar achteren. Ik val met een klap tegen de muur aan.

"Je stelt me teleur. Ik dacht echt dat je slimmer was dan dit."

Boos kijk ik hem aan. "Blijkbaar ken je me niet goed genoeg."

Zijn hand aait mijn gezicht voor hij het strak vastpakt. "Je kunt echt beter je mond houden nu."

Ik wil wat zeggen, maar zijn vlakke hand raakt mijn gezicht voor ik ook maar een woord uit kan brengen. Een tinteling schiet door mijn gezicht.

"Dat is niet zo aar-"

Nog een klap kapt mijn zin af. "Zwijg."

Dit keer houd ik wel mijn mond. De klappen van de afgelopen dagen, beginnen zwaar te wegen.

Zijn hand ligt tegen mijn wang aan. "Fijn om te zien dat je nog een beetje verstand over hebt."

Ondanks dat mijn bloed begint te koken van woede, zeg ik niks.

Zijn hand wikkelt zich om mijn keel. Ik wil het tegengaan maar hij heeft al kracht gezet. Mijn luchtpijp wordt verbrijzeld. Hij kijkt tevreden naar mij, snakkend en piepend naar lucht. Volgens mij is wurgen echt zijn favoriete methode om mij stil te krijgen.

Plots laat hij me los. Zodra zijn hand mijn keel verlaat, raakt hij me hard in mijn gezicht. Ik wankel, kan mijn evenwicht niet bewaren en val op de grond. De houten vloer doet pijn aan mijn armen.

Enzo glimlacht en hurkt naast me neer. Hij pakt mijn gezicht stevig vast. "Ik kan Welsey het ook laten afmaken. Waarschijnlijk vindt hij dat wel leuk."

Tranen ontstaan in mijn ogen, wat Enzo tevreden doet grijnzen. Boos sla ik zijn hand weg. "Het was maar water." Ondanks dat ik het zacht zeg, heeft hij het toch verstaan.

"Maar water? Volgens mij heb jij echt niks geleerd de vorige keer. Wil je nog een keertje in die kamer?"

Mijn mond voelt droger dan de Sahara. De kamer die zich vult met water? Dat nooit meer.

"Nee, wacht." Zegt Enzo voor ik hem kan smeken om het niet te doen. "Waarom zou ik zoveel water verspillen als we hier ook gewoon een badkuip hebben?"

Met een ruk kijk ik op. "Nee.. Enzo, please."

Zijn hand pakt mijn haar vast en hij trekt me mee richting de badkamer. Ik gil van de pijn aan mijn hoofd. "Stop! Doe dit niet."

Enzo trekt me mee de badkamer in. Hij laat mijn haar los en draait de kraan van het bad open. In paniek spring ik op en ren naar de deur.

Een hand om mijn arm trekt me hardhandig terug. Hij trekt met zo'n kracht, dat ik hard op de grond terecht komt.

"Accepteer dat je verloren hebt." Zucht Enzo. Hij draait de deur van de badkamer op slot en stopt de sleutel in zijn zak.

Jammerend zit ik in het hoekje van de badkamer. "Alsjeblieft, Enzo." Huil ik. "Het spijt me."

Hij negeert mijn gesmeek. "Weet je, sommige mensen zeggen dat films zoals American Psycho of The Shining mensen tot psychopaten maken, maar dat is niet waar. Het maakt psychopaten alleen meer creatief."

Ik kijk naar het bad wat zich zenuwslopend langzaam vult met water. Hoe voller het bad zich vult, hoe meer ik in paniek raak.

Tranen vallen uit mijn ogen en ik zak op mijn knieen voor hem, hem smekend om te stoppen. "Please, doe dit niet. I-Ik zal naar je luisteren, e-en niet meer zo brutaal zijn."