His doctor

Chapter 10

“What the freaking hell happened?” wala sa sariling naibulalas niya. Para pa rin siyang tangang nakatayo habang inaabsorb ang nasaksikhan. She thought that she's might just hallucinating or maybe that was a freaking ghost imitating the exact face of her friend Flower.

“Impossible.” Nakanganga pa rin siya.

Wala sa sariling tinahak niya ang daan na tinungo ng kaibigan. Bagamat nangangapa pa rin sa nangyari ay hindi pa rin maiwasan ni Raindrop ang macurios kung ano ang ikinabahala ng kaibigan. Mas lalo nga siyang nacurios dahil na rin sa mala-avenger na galawang nasaksikhan.

Nagpatuloy lang siya sa paglalakad. Nagtaka siya dahil tila may nangyayaring gulo hindi na kalayuan mula sa kanya. Lumapit pa siya nang kaunti at muli na namang napasinghap. Hindi man niya maintindihan ang nangyayari ay alam naman niyang delikado na ang sitwasyon. Mula sa kanyang kinatatayuan ay makikita ang higit sa limang malalaking lobo ang nagpapambuno. Napahawak nalang siya sa kanyang bibig habang nanlalaki ang mga matang nakatitig sa mga ito.

Kapansin-pansin din ang mga sibilyan na nagmamadaling umaalis sa eksena habang may mga bagong dumadating na siyang umaalalay sa mga mamamayan na hindi masali sa gulo. Makikita na four versus four ang labanan.

Isang pamilyar na lobo ang nakakuha sa atensiyon ni Raindrop. Pinagkatitigan niya ito ng maigi hanggang sa mapagtantong si Night nga ito. Pansin niya ring higit na mas malaki si Night kumpara sa iba pang lobo.

Hindi maikakaila ang matinding pag-aalala ni Raindrop para sa kaibigang lobo. Natatakot siya na baka ito ay mapuruhan.
“Night.” Sambit niya sa pangalang ito. Para atang narinig siya nito dahil panandalian itong lumingon sa kanya.

“Raindrop!” napukol naman ang atensiyon niya sa taong sumigaw sa pangalan niya.

“Anong ginagawa mo rito. Delikado. Halika umalis na tayo rito.” Bago pa man siya makapagsalita ay hinila na siya ni Flower palayo sa lugar.

“T–teka Flower! Yung kaibigan kong lobo nandoon. Gusto ko siyang tulungan.” palag niya habang hila-hila ni Flower.

“Ano bang pinagsasasabi mo Raindrop? Wala kang magagawa roon. Tiyak na mas makakasagabal ka lang.” walang kagatol-gatol na ani nito. Natahimik naman siya. Tama naman kasi ang kaibigan. Nagpatianod nalang siya rito.

Calm saw his mate few meters away from them. Hindi man niya aminin pero may pag-aalala siyang nararamdaman para rito. Binalik niya muli ang atensiyon sa laban nang dambahin na naman siya ng isa sa mga rogues. Nagpumiglas siya rito at nang makahanap ng tiyempo ay binalibag naman niya ito at kinagat sa may leeg. ‘They're undeniably strong eh.’ saad ng isip niya. Hindi na niya hinayaan ang rogue na makalaban. Tinapos na niya ito sa isang tira lang. Hindi na rin niya makita at maamoy ang kanyang mate. Paniguradong nasa ligtas na lugar na ito.

From his peripheral view, there's beta Reno, his brother Chill and delta’s leader Nick. Swabe ang galaw ng mga ito habang nakikipaglaban sa tatlo pang rogues. Maya-maya pa’y sabay-sabay nitong natalo ang tatlong kalaban.

“Their audacity in entering our pack. Tsk tsk.”   komento ni Chill matapos nilang bumalik sa human form at maayos na makapag bihis.

Kasalukuyang liniligpit na ng mga omega ang apat na rogues habang pinagmamasdan nila Calm ang mga ito.
“Parang wala sa sarili ang mga ito.” komento naman ni beta Reno.

Pansin nga niyang wala sa sarili ang mga rogues. Wala naman kasing may matinong pag-iisip ang basta-basta nalang papasok at manggugulo sa kanilang pack na may iilang bilang lang, maliban nalang kung gusto na nga ng mga ito ang magpakamatay.
May masama rin siyang kutob kung bakit wala sa sarili ang mga ito.
“Reno and Nick, do investigate the cause of their madness. There must be something or perhaps someone behind this.” utos niya sa kanyang beta at delta.

Tinanguan naman siya ng mga ito bago iwan silang dalawa ng kapatid.
“What do you mean that there's something or someone behind this?” tanong sakanya ni Chill.

“I wasn't sure though. Pero malakas ang kutob ko.” sagot niya sa kapatid.

Ilang sandali pa’y napagpasiyahan nilang dalawa ang bumalik na sa municipal building. Doon ay nadatnan nila si Raindrop at Flower na nag-uusap.
“Paano mo nga kasi nagawa yun?”
“I told you patak ng ulan! Naghahallucinate ka lang. Hindi mo lang napansin na nakalayo na ako sayo dahil sa pagkatunganga mo.”
“As far as I remember, it's you who was spacing out.”

“Hey ladies.” Kinuha ni Chill ang atensiyon ng dalawa dahilan kung ba’t naputol ang pag-uusap ng mga ito at mapatingin sa gawi nila.

His face remain stoic as he control himself not to be affected by her presence.

“Chill. How's the wolves?” agad na tanong ni Raindrop sa kapatid. Hindi manlang siya nito tinapunan ng tingin. Medyo nakakaramdam siya ng inis sa closeness ng kanyang kapatid at ng kanyang mate.

“They’re all gone. Dead.”

“W–what?” hindi marehistro sa kanyang isipan ang sinabi ni Chill. Hindi niya matanggap.

“H–hey! W–why are you crying?” pukaw sa kanya ni Chill nang makitang lumuluha na siya. Si Flower naman ay taka ring nakatitig sa kanya. While Calm remain calm and indifferent.

“W–wala na si Night.” wala sa sariling usal niya habang patuloy na lumuluha. She don't understand, but she feels like half of her self was gone the moment he heard the news about the wolves passed away –particularly to Night.

“Night?” si Chill.

“Sinong Night?” si Flower.

Hindi niya magawang sagutin ang mga ito. Binibiyak ang puso niya.

“Rogues were dead, but the wolves in this town were not. Stop crying like a stupid one.”

Doon lamang nakuha ang atensiyon niya sa sinabi ni Calm. “I–ibig sabihin buhay si Night?”

“Sino nga kasi si Night?” nagtatakang tanong ni Flower.

“Y–yung itim na lobo. Yung mas malaki sa ibang lobo na naglalaban-laban kanina.” Paliwanag niya.

“Y–yung malaki na itim na lobo? You mean the alph–.”

“Yeah. That Night you're talking about was safe and still breathing.” pagpuputol ni Calm sa sasabihin ni Flower.

Tila ang lungkot na nararamdaman niya ay parang bulang nawala dahil sa sinabi ni Calm. “Really? C–can I see him?”

Hindi siya nito sinagot. Tinalikuran lang siya, umalis at iniwan sila.
“Bastos talaga.” nasabi nalang niya.

Ilang sandali pa’y may isang tahol ang narinig nila. Doon niya at ng dalawang kasama nakita ang isang lobo. Papasok at papunta sa gawi nila.
“Night!” tawag niya sa lobo at sinuggaban ng yakap. Hindi talaga masidlan ang tuwang nararamdaman niya. After she hugged Night, she examined his body checking if there are some injuries. Fortunately, she found nothing.

Pinipigilan naman ni Chill ang tawa niya. His brother’s action scream cuteness.
‘Told you brother. You can't escape your fate.’ at doon na nga bumulalas ng tawa si Chill.

While Flower is in awe seeing her new found friend hugging the wolf form of their Alpha. This scenery is really new to her and to the pack. Raindrop is a human and she's wondering how the hell she became close to him?

‘Mate bonds.’ mindlink sa kanya ni Chill.

Napatango-tango nalang siya. That's explain why then.