ငယ္ေသးတဲ့ ငါ့ႏွလံုးကို မင္းကိုယ္တိုင္ေပးခဲ့ စိတ္ဒဏ္ရါေတြ ခုထိ အနာမက်က္ေသးဘူးခ်န္း။ ငါ အခ်စ္ကို မဟုတ္ဘူး မင္းကို။ မင္းကို ငါမယံုရဲတာ။
ငါ့ရဲ့ ဘဝပါလို႔ ေျပာထားပါရက္ ထားရစ္ခဲ့တဲ့ မင္းကိုငါ ဘယ္ႏွလံုးသားနဲ႔ ထပ္ယံုၾကည္ရဲပါ့မလဲ။ ငါ့မ်က္စိေရ႔ွက မင္းက အတိတ္ေတြတုန္းက ငါ့ရဲ့အရာရာျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ခ်န္းလို မထားခဲ့ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာႏိုင္မွာလဲ။ ငါဟာ ငါ့စိတ္နဲ႔ငါ အရူးရင့္ေနတာ ခ်န္း။ မင္းကို ေသေလာက္ေအာင္ ျပန္လိုခ်င္ေနတဲ့ စိတ္နဲ႔အတူ ငါမင္းကို ျပန္မလိုခ်င္ေတာ့တဲ့ စိတ္ရဲ့ မ်ွေျခဟာ ညီမ်ျွခင္းပဲ။ တကယ္ဆို ငါမင္းကို ေၾကာက္တယ္။
"ဘတ္ဟြၽန္း"
ေယာက်ာ္းပီသံတဲ့ ၾသရွရွအသံက ပင္လယ္ေလေတြနဲ႔အတူ ဘတ္ဟြၽန္းနားစည္ကို ရိုက္ခတ္လာတယ္။
ခ်ိဳသာတဲ့ အၿပံဳးေတြမွာ ဘာအေယာင္မွ မပါတာ ဘတ္ဟြၽန္းေကာင္းေကာင္းသိတယ္။
"ကိုယ္ ဆန္းဒဝွစ္ရွ္ လုပ္လာတယ္
မင္းအရမ္းႀကိဳက္တယ္မလား.."
"ငါ ဆန္းဒဝွစ္ရွ္ မစားဘူး.."
"ဟင္..."
"ဒီကို ဘာလာလုပ္တာလဲ"
တစ္ခ်က္သာ ပ်က္ယြင္းသြားတဲ့ မ်က္ႏွာကို ဘတ္ဟြၽန္းက ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္တယ္။
"ကိုယ္ ...
ကိုယ္ မင္းကို..."
"ထားပါ မင္းရဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆို ငါ့ကို လာမရွာပါနဲ႔"
"ကိုယ္ေျပာခဲ့သားပဲ ကိုယ္မင္းကို တြယ္ကပ္ေနေတာ့မွာလို႔..
မင္းဘယ္လို စကားၾကမ္းၾကမ္းေတြ ေျပာေျပာ ဘယ္လိုမုန္းမုန္း ရတယ္ ဘတ္ဟြၽန္းနီး..
တစ္ခုပဲ မင္းကို ရွာမေတြ့ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ထိ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားပါနဲ႔.."
"ဟက္ မင္းေတာင္ ကတိတည္ခဲ့လို႔လား
ငါက ဘာကိစၥမင္းေျပာတဲ့အတိုင္း ေနေပးရမွာလဲ"
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟြၽန္းနီး..."
"မေတာင္းပန္နဲ႔
ငါလိုခ်င္တာ မင္းေတာင္းပန္တာ မဟုတ္ဘူး..
ထြက္သြား.."
ဘတ္ဟြၽန္းအသံက လိုတာထက္ပိုက်ယ္သြားတာေၾကာင့္ သေဘၤာေပၚက လူတစ္ခ်ိဳ႕က ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ႏွင့္။ ဒါေပမယ့္ ဘတ္ဟြၽန္းက နည္းနည္းေလးမွ ကရုမစိုက္ဘူး။
YOU ARE READING
MINE(Completed)
Fanfiction**Mine** တစ်ယောက်က နာကျင်မှုကို စီးကရက်ငွေ့တွေလို ရှိုက်ထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်🚬🚬 နောက်တစ်ယောက် ဘရန်ဒီတစ်ပုလင်းလို မြုချလိုက်တယ်🍾🍾 ဒါဆိုရင် အချစ်ဟာ ဘယ်လိုအရသာပါလဲ.....????
