I'm In Love With Ms. Author (GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 28

"Until I met you." Sabi ko kay Tala at marahan na iniharap ito sa akin.

"You are the only missing peace in my art, ikaw lang pala 'yung bubuo rito, just like how you complete my life, Tala." Dagdag ko pa bago pinunasan ang luha nito na dumadaloy sa kanyang pisngi at hinalikan siya sa kanyang noo.

"And when we came back from Palawan, I decided to finish this art of mine. Because I really want to show it to you. At sa lahat ng art na nandito, itong mukha natin ang paborito ko." Nakangiting dagdag ko pa bago napatawa ng mahina dahil hanggang ngayon ay umiiyak pa rin siya.

Kusa naman na tinignan ako nito ng masama, pagkatapos ay hinampas sa aking balikat ngunit agad din naman niya akong niyakap.

"Nakakainis kaaaa!!! Bakit ang perfect mo? Bakit ang sweet mo masyado?" Reklamo niya habang naluluha pa rin dahil sa saya. "Kapag ikaw pinagpalit mo ako, ako mismo ang magtatanggal ng mukha ko d'yan sa pader mo!" Pabirong pagbabanta niya.

Napatawa lamang ako bago siya niyakap pa ng mas mahigpit pa. Ang cute lang kasi niya. Haaaay!! Sabi nga nila kapag mahal mo ang tao, okay lang paluhain siya, basta sa sarap at saya.

"Hindi yun mangyayari, Sa'yo lang kaya ako!" Pagbibigay ko ng assurance sa kanya bago kumalas muli sa pagyakap at hinalikan siya sa tungki ng kanyang ilong.

"Thank you, Blake." Buong puso na pasasalamat nito habang nakatingin sa mga mata ko. Awtomatiko naman na nangamatis ang aking itsura kaya napakagat na lamang ako sa aking labi para itago ang kilig na nararamdaman.

Hindi nagtagal ay kumalma na rin si Tala. Katulad ko ay hindi na mabura pa ang ngiti sa kanyang labi ngayon, habang nakayakap ito sa akin at nakasiksik ang kanyang mukha sa leeg ko.

Handa na rin kami pareho sa pagtulog. Nakabihis na kami pareho ng pantulog.

Ang sarap lamang sa feeling na yakap ko siya palagi ng ganito. Para bang ayaw ko nang matapos pa ang gabi na ito. Kung pupwede lang nga, ayaw ko na siyang mawala pa sa tabi at paningin ko eh.

Ganito pala talaga kapag totoong mahal mo ang tao, nagiging mabilis ang pagtakbo ng bawat oras kaya parang gusto mong pigilan ito.

Wala kaming ginawa kundi ang magkwentuhan tungkol sa aming mga pangarap sa buhay. Nakakagaan sa feeling dahil mas nakikilala namin ang isa't isa. Mas nalalaman namin ang gusto at ayaw ng bawat isa.

"So, magaling ka pala talagang mag-draw." Komento nito noong malaman niyang Architect ang natapos kong kurso.

Ngunit dahil sa kondisyon na meron ako kaya naka-pause na muna ngayon ang mga pangarap at career na gusto kong makamit ko.

"Sakto lang." Kibit balikat na sagot ko sa kanya habang pinaglalaruan ang dulo ng kanyang buhok.

"Hmmm. Humble! Can you draw me?" She teased. I bit my lower lip.

"Of course, but I can only draw if you are naked." Pilyang sabi ko rin sa kanya. Napatangad ito habang may malawak na ngiti sa kanyang labi.

"Then I'll be naked for you." Sagot nito. Napangiti ako ng nakakaloko.

"But I doubt you can afford it." Pagmamayabang ko kunwari.

"Hmm. Magkano ba at babayaran ko kahit gaano pa kamahal yan."

"It's costly." Sagot ko.

"Magkano nga?" Pangungulit pa niya.

"Hindi mo nga kayang bayaran." Pagmamatigas ko rin pabalik.

"Please?" Napahinga ako ng malalim bago siya tinitigan ng may ilang segundo.

"Okay, I will draw you." Tuluyang pagpayag ko at pag-gave up na rin. "But you will pay me. For the rest of your life, I want you to be mine. ONLY MINE. Deal?"

Mabilis itong napatango nang may excitement sa kanyang mga mata.

"Deal." Kagat labi na sabi niya bago ako binigyan ng isang matamis na halik sa aking labi. "Promise yan ha!" Dagdag pa niya.

"Yes, Ms. Author!" Tugon ko at muling hinalikan siya sa kanyang noo. "But for now, matulog na muna tayo." Paalala ko sa kanya. Bigla na lamang din kasi akong nakaramdam ng antok.

Napatango ito.

"Good night, maganda kong girlfriend." Matamis na sabi nito. Muli akong napangiti dahil sa kilig.

"Good night, future misis ko!" Tugon ko naman. Tumangad ito sandali para bigyan ako ng isang matamis na halik sa aking labi na agad ko rin namang ginantihan. At pagkatapos ay muling nagsumiksik ito sa akin.

Ngunit bago pa man ako tuluyang makatulog kahit na sobrang antok na antok na, ay hinintay ko na muna na maunang makatulog si Tala. Gusto ko lang talagang titigan siya, kabisaduhin ang kanyang mukha, halikan siya ng marahan at maingat, iyon bang hindi siya magigising at paulit-ulit na ibulong sa kanya ang salitang, 'mahal kita'.

I have never loved like this in my entire life. I have never been this open to anyone. I didn't let anyone enter my heart before, because I was so afraid of being hurt. But everything changed because of Tala.

Dahil sa kanya, naramdaman ko kung gaano kasarap ang magmahal. Natutunan ko kung paano magbigay ng walang hinihingi na ano mang kapalit, except for that one thing na hinahangad ng lahat, 'love'.

Love is an emotion that makes us feel so many things. It's the butterflies in our stomachs, our hearts beating fast in our chests and our palms sweating whenever that special someone is near. Lahat ng iyon... lahat ng iyon ay naramdamdan ko lamang when she came.

And swear, wala akong pinagsisisihan na nakilala at minahal ko siya. Sa naiiwan na sandali ng buhay ko dito sa mundo, wala akong hangad kundi ang ibigay ang pinaka-the best memories na kasama ko siya. That's why I am doing all of these because of her.

I want her to feel that she is very special to me. Gusto kong maramdaman niya kung gaano ka-pure ang pagmamahal at intensyon ng isang Mary Blake Salor para sa kanya. Gusto kong maramdaman niya na ay isang tao na handang ibigay ang lahat para sa kanya, hanggang sa huling sandali ng kanyang buhay.

Iyon bang kahit na mawala man ako, hindi siya malulungkot masyado dahil naiwan sa kanya ang pagmamahal ko, ang puso ko.

Kaya bukas? Sasabihin ko na sa kanya ang totoo. Hindi ko na rin naman kaya pang itago sa kanya ang lahat. Nakahanda na ako sa anumang magiging reaksyon niya. Kahit na natatakot at kinakabahan pa rin ako, kailangan ko nang sabihin sa kanya. Besides, deserve niyang malaman ang totoo. Tama?

Hindi ko mapigilan ang muling mapangiti sa aking sarili noong marinig ko na ang mahina at cute na paghilik ni Tala. Hahalikan ko na sana siyang muli sa medyo nakaawang niyang labi nang bigla na lamang may mainit na likidong dumaloy at tumulo mula sa aking ilong.

It's my blood.

Mabuti na lamang nga dahil tumama iyon sa kanyang braso at hindi sa kanyang mukha, kundi baka nagising ko siya. Mabilis na pinunasan ko ang aking ilong gamit ang palad ko, at dahan-dahan na umalis mula sa tabi niya.

Ngunit nakakadalawang hakbang pa lamang ako papalayo mula sa kama nang makaramdam ako ng matinding pagkahilo. Umiikot ang paningin ko at nimo'y biglang nanlambot ang mga tuhod ko.

Pero hindi ako basta-basta susuko. Sinubukan ko pa rin sa abot ng makakaya at lakas ko na makarating sa pintuan ng kwarto, nang bigla na lang akong bumagsak at nasubsob sa sahig. Mabuti na lamang at carpeted ang buong floor ng kwarto ko.

Napaubo ako habang nakatakip ang dalawang kamay ko sa bibig ko dahil baka marinig ako ni Tala at magising ko ito. Noon din ay may nakita ako na dugo mula sa magkabilaang kamay ko, na nanggaling sa bibig ko.

Nanginginig ang dalawang kamay ko habang napapatitig rito, hanggang sa napalunok ako at agad na nalasahan ang sariling dugo. Pagkatapos ay unti-unti nang pumikit ang dalawang mga mata ko, kahit na gusto pa ng isip ko ang lumaban, pero hindi ko na kaya.

Kasabay noon ang dahan-dahan na pagtulo ng mga luha ko. Habang hirap at walang lakas na binibigkas ang pangalan ng babaeng minamahal ko.

"T-Tala.."

Hanggang sa naramdaman ko na lamang ay para bang nakalutang na lamang ako sa hangin, at tuluyan nang nawalan ng malay.

A/N: Bahala na kayo manghula kung anong ending meron ang kwento na'to! Hahaha!