Fault/Chanbaek

thirteen

Jongin zorlukla bir adım attı ve yaklaştı Baekhyun'a. Hissettiği şeyleri anlatmaya kelimeleri yoktu.

Aldatılmak, bu kadar korkunç mu hissettiriyordu?

Chanyeol'a döndü. "Onunla mı?" Gözleri doldu Jongin'in. Kendine engel olamıyordu. "Karnında benim bebeğimi taşırkan beni onunla mı aldattın?"

Baekhyun sertçe yutkundu. Bakışları Chanyeol'a döndüğünde ona hayal kırıklığı ile bakan adamla karşılaştı.

Chanyeol başını olumsuzca salladı sadece. Tek bir şey söyleyemiyordu.

Baekhyun'un evli olmasını bir şekilde atlatabilmişti. Onu da atlatabilmiş sayılmazdı ama hayatında başka birinin de olması, bunu kaldıramazdı.

Gözlerini kapattı sıkıca. Nefesi daralıyordu.

"Çık git evimden Jongin." Jongin sinirle güldü. Hızla yaklaştı ve sertçe itti Chanyeol'u. Bir kaç adım gerilerken Jongin'in dolu gözlerinin içine baktı.

"Ben seni dostum yerine koymuştum. İğrenç herifin tekisin duydun mu beni?" Baekhyun'a döndü. "Konuşacağız Baekhyun. Bana her şeyi anlatacaksın, her şeyi."

Hızlı adımlarla çıktı evden. Öfkeden çıldırmak üzereydi. Ellerini saçlarının arasına attı, sinirle bağırdı.

"Nefret ediyorum senden!" Çalan telefonu ile titrek bir nefes verdi. Arayan kişiyi gördüğünde ise sertçe yutkundu.

Kyungsoo, onu resmen hissediyordu. Ne zaman kötü olsa, bir yerde karşısına çıkıyordu bir şekilde.

Telefonunu cevapladı ve hızla ilerlemeye başladı arabasına. Öfkeden deli oluyordu ve onu sakinleştirebilecek tek kişi, Kyungsoo'ydu.

/////////////

Baekhyun'un anlatımından

"Başka birisi daha mı var?" Chanyeol'un sorusu ile kendimi koltuğa bıraktım. Ellerimi yüzüme kapatırken ne diyeceğimi düşünüyordum.

Ne diyebilirdim ki? Chanyeol hiç bir şeyi hatırlamıyordu.

Üstelik, bebeğini ondan saklandığımı öğrendiğinde yüzüme bile bakmazdı.

"Yalan mıydı? Yoksa başka birisi mi var hayatında Baekhyun?" Yeniden sorduğunda dolan gözlerimi kapattım.

"Yok. Başkası, yok." Hızlı adım seslerini duydum. Hızla çöktü önümde. Ellerimi yüzümden ayırdığında göz göze geldik. "Yalan mı söyledin?"

Başımı hafifçe salladım. Titrek bir nefes verdi. "Canın mı yanıyor?" "Hayır. Çok garip, ama canım acımıyor."

Eli ağırca çıktı yanağıma. "Söylemek istedim ama hamileydin. Bebeğine bir şey olur diye korktuğumdan sustum yemin ederim."

"Biliyorum, sen saklamazsın benden." Anlını anlıma yasladı, nefeslendik. Birlikte, yeniden yan yana.

"O, senin için bitti mi?" İç çektim. "Çoktan bitmiş, fark edememişim." Gözlerimi araladığımda gördüm yüzündeki küçük gülümsemeyi.

"Bu, ona onu aldattığını söylemen senin için sorun olabilir. Boşanma konusunda." "Önemli olan o değil. Önemli olan, bebeğim. Lütfen kapatalım bu konuyu. Ben buraya Jongin benden öğrensin diye geldim. Onu, bulabilecek miyiz gerçekten?"

Başını hafifçe salladı. "Tabii ki de. Her şey hızlansın diye başlattım ben bu kampanyayı. Bulacağım onu. Yemin ettim, biliyorsun."

"İyi değilsin sen. Biraz dinlen, odamız hala duruyor. Tekli bir yatak aldım, hım?" Yutkundum, "artık bir evim yok değil mi?" Gülümsedi. "Saçmalama. Sen iste, istediğin yerden ev alayım."