KİMSESİZ VE DENGESİZ

FİLM

Keyifli okumalarr 🖤

Nora elinde bir içki şişesiyle hepimizin yüzüne bakiyordu.

Savaş onu bir kaç günlüğüne evden kovmuştu. Savaşın Nora ya kızacağını biliyordum ama evden kovacak kadar kızacağını düşünmemiştim. Bana bos gözlerle bakiyordu

"Sen, beni büyüdüğüm bu evden kovdurdun, maral" dedi.

Sesi oldukça sarhoştu. Kafami hafif eyip ona küçümseyici gözlerle baktim

"Elimden sevdiklerimi aldın" daha neler...

"Sen göründüğün gibi değilsin. Senn..." elindeki icki şişesini bana doğrulttu

"Sen şeytansın. Bu yaptığını unutma" dedi.

Ben ona yaşattığını yaşatacağım için kendime söz verdim. Kendime verdiğim sözü tutacak kadar saygım var kendime.

Kendimi zafer kazanmış gibi hissediyordum. Geldigim ilk günden beri bana yaşattığı şeylerin hesabını bu evden bir kaç gün uzaklaşarak ödeyecek. Ona acımıyorum.

"Sacmalama Nora. Alt tarafı bir kaç gün" dedi naza

Savaş koltuğun tepesine oturmuş, elindeki icki bardağıyla sakince norayı izliyordu. Hiçbir tepki vermiyordu. O da pişman gibi görünmüyordu aldığı karardan. Kaanında savaştan farki yoktu.

Nora savaşa baktı. Sanki biraz daha düşün bu kararını der gibi. Savaşa öyle masum bakiyordu ki ben bile inanacaktım bu kadar masum olduğuna.

Sonra bende savaşa döndüm. Savaş nora dan gözlerini çekip bana baktı. Nora savaşa nasıl bakıyorsa, savaşta bana öyle bakıyordu. Kesinlikle bu bakış savaşa daha çok yakışıyordu.

Beni izlerken tuhaf bir his doldu karnıma, kalbim hızla atmaya başladı. Derin bir nefes aldım, kalbimin sesini duyabilir çünkü.

Sonra tekrar noraya baktı. Bakislari sertleşti. Bardağında ki son yudumu içip koltugun üzerine bıraktı bardağı. Sonra tekrar noraya döndü

"Artık git" dedi sert sesiyle. Nora savaşa ve ardından bana baktı, sonra içkiyi kafasına dikti. Yanina eşya almamıştı. Sonra kafasını iki tarafa olumsuzca sallayarak kapiyi sertce kapadı ve evi terk etti. Kapinin sert sesi, bu ses, benim zaferimin sesiydi.

...

Nora gittiği için kendimi rahat hissediyordum. Savaş ve Kaan birazdan izleyeceğimiz film için atistirmalik bir şeyler almaya gitmişti. Karayip korsanları, ahh jack...

Naza, ben ve melisa mutfaktaydık. Savaş bana karşı kendisini hala suçlu hissediyordu. Ona ne desem kabul ediyordu. Bende melisanin film izlerken bize katılmasını istedim.

"Savaş hakkında de düşünüyorsun" dedi bir anda naza. Savaş...

"Bu nereden çıktı ki şimdi" dedim.

"Bilmem sence?" Dedi hafif sırıtarak

"Bilmiyorum, Savaş cok dengesiz. Bana bazen bir bebek gibi davranıyor, bazen de" derin bir nefes aldım "biliyorsun işte, beni iki gün hapis tutuyor" dedim kısık sesle

"Yapma marall, kapıdayken kalp atışlarını duydum. Savaşla bakıştığınızda yerinden çıkacak gibi atıyordu" dedi. Yakalandık...
Derin bir bir nefes aldım.

"Savaş peki? Onun kalbide atıyormuydu benim gibi?" Dedim. Naza dan laf çıkmaz herhalde

"Savaşın kalbimi?" Dedi ve güldü