11~บ้านหลังใหม่ กับ ความรู้สึกแปลกๆ

Start from the beginning
                                    

"หืมมมมมม ถึงแล้วหรอ" ฉันบิดขึ้นเกียจลืมตาตื่นมา รู้สึกได้ว่ารถจอดนิ่งแล้ว

"อะ..อืม ฉันกำลังจะปลุกเธอพอดี ลงไปกันเถอะ ทุกคนรออยู่"

กระเป๋าทุกคนถูกนำมาวางรวมกันไว้ก่อนที่จะมีคนวิ่งมาช่วยยกเข้าบ้านไป พร้อมกับมีใครเดินออกมาต้อนรับพอดี

"สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ" เพื่อนฉันทุกคนทักทายเธอก่อน ฉันพลอยต้องทักทายตามไปด้วย

"สวัสดีค่ะคุณหนูทั้งหลาย เป็นไงบ้างขับรถเหนื่อยมั้ย" หญิงสาวอายุราว50ต้นๆทักทายและถามไถ่อย่างห่วงใย

"ไม่เท่าไหร่ครับป้าพลอย ไม่เจอกันนานเลย สบายดีมั้ยครับ" ฮัตโตริพูดคุยเป็นกันเอง

"สบายดีเรื่อยๆตามประสาคนแก่ล่ะค่ะ คุณหนูพายุ เป็นยังไงมั่งคะ ป้าคิดถึ๊งงงง คิดถึง ไม่มาหาป้าเลย" เธอเดินเข้ามาหาฉันพร้อมโอบไหล่และคุยกับฉันราวกับรู้จักกันมานาน แต่ทว่าฉันกลับจำเธอไม่ได้ แล้วทำให้อาการเจ็บจี๊ดในสมองของฉันพลันเกิดขึ้นอีกครั้ง

"โอ๊ยย.. " ฉันกุมขมับอย่างเจ็บปวดและเซเพราะอาการของมัน แต่ดีที่ฮัตโตริเข้ามาพยุงไว้ทัน และเขาก็ขอพาฉันเข้าบ้านทันที

"ผมขอพาพายุเข้าบ้านก่อนนะครับ" ป้าพลอยยืนอึ้งอยู่เล็กน้อยก่อนจะปล่อยให้ฮัตโตริพยุงฉันเข้าบ้าน

แต่แล้ว เราทุกคนก็ต้องหยุดก่อนจะได้เข้าบ้านอีกครั้ง

ปิ้น ปิ้นนน..
รถสป็อตสองคันเลี้ยวเข้ามาก่อนจะจอดและคนในรถก็ลงมา

"คาซ.." ฮัตโตริอุทานออกมา

"สวัสดี ไม่คิดจะรอกันเลยนะ" คาซทักขึ้นก่อนที่เขาจะวางกระเป๋าลงแล้วมีคนมารับยกเข้าบ้านเช่นเคย

"พวกนายมาทำไม ฉันบอกละไงว่าพวกนายไม่เกี่ยว" ฮัตโตริพูดขึ้น

"ฉันก็บอกแล้วไง ว่าฉันไม่จำเป็นต้องขออนุญาตนาย" คาซตอบ

บรรยากาศแบบนี้มันคืออะไรนะ..
คำถามในใจฉัน

"เอาเถอะพี่ เราคงไล่เขาไม่ได้หรอก ดูพายุก่อนดีกว่า" คิตตี้หันมาเตือนสติฮัตโตริ แต่เอ๊ะ!! ทำไมเรียกพี่ล่ะ

Badder Monster Gang คู่อริพลิกล็อคมาบอกรักWhere stories live. Discover now