Καλοκαίρι 2: η αναζήτηση της τηγανιτας

19 2 0
                                    

Εβελίνα
Όμως δεν είναι όνειρο. Βρισκόμαστε στην Αλβανία μετά από χανγκοβερ. Μας λείπουν 50€. Έχουμε γαστρεντερίτιδα. Και πεινάμε.

Αποφάσισα να μη ψάξω για το κινητό μου. Αφού δείξαμε το νοκια και το ιμειλ στις υπόλοιπες, καθίσαμε όλες να φάμε τηγανιτες και συζητήσαμε τι να το κάνουμε.

Η Μαριαλένα, η Νάνσι και η Θεοδώρα πρότειναν να το αφήσω στο μαγαζί που φάγαμε. Η Ιωάννα κι η Ζήνα προτείνουν να το πάρουμε μαζί μας.

Εγώ τις είπα ότι εφόσον έχουμε το ιμειλ πλέον, δε χρειάζεται να μεταφέρουμε το κινητό. Όμως οι σκέψεις μας οργίαζαν: τι κι αν αυτό το κινητό αποτελούσε στοιχείο εγκλήματος κι έπρεπε να το παραδώσουμε στο τμήμα, τι κι αν κάποιος εγκληματίας το έψαχνε και θα ήταν καλύτερο να το αφήναμε κάπου "τυχαία" στη γειτονιά που βρισκόταν το κλαμπ, τι κι αν απλά ήταν του πατέρα της Νάνσι που το είχε αφήσει εκεί, κι η Νάνσι απλά του έστειλε τις φωτογραφίες για να δει ότι περνάμε καλά;

Τ κεφάλια μας πονούσαν απ'τη σκέψη και τα χθεσινά ποτά μπόμπα.

Καθαρίσαμε τα χάλια της προηγούμενης νύχτας και βγήκαμε στο κέντρο να περπατήσουμε στα μαγαζιά και να πιούμε καφέ. Το κινητό το πήραμε μαζί μας, αλλά εν τέλει δε το αφήσαμε πουθενά.

Βρισκόμασταν στην Αλβανία εδώ και 3 μέρες, και σε δύο θα φεύγαμε. Μετά την επιστροφή μας, είχα αποφασίσει να πιάσω μια δουλειά στο χωριό, είτε να κρατάω τα παιδιά της γειτονιάς όσο οι γονείς τους λείπουν, είτε να πάω στα χωράφια με τους δικούς μου, είτε να καθαρίζω σπίτια, είτε να γίνω σερβιτόρα. Μου πρότειναν επίσης να φωτογραφηθώ με μαγιό σε ένα ξενοδοχείο. Αλλά αποφάσισα να μη πάω. Δεν ήθελα το τέλος να είναι τόσο μίζερα άδοξο.

Το θέμα είναι ότι έχω πολλές επιλογές και δεν θα αγχωθώ γι'αυτό. Απλά πρέπει να μαζέψω μερικά χρήματα, πρώτα για να αντικαταστήσω το χαμένο μου κινητό κι έπειτα για να αγοράσω έναν καναπέ για το διαμέρισμα μου.

Δεν έχω βρει διαμέρισμα, ούτε καν ξέρω πού θα περάσω, απλά σκέφτηκα ότι αν έβρισκα από τώρα έπιπλα κανείς μεσίτης δεν θα μπορούσε να μου πει όχι στο να αγοράσω το διαμέρισμα που θα έμενα, ακόμα κι αν δεν είχα τα χρήματα.

Αυτό το βράδυ αποφασίσαμε να το πάρουμε χαλαρά, όχι βαριά ποτά. Απλά να βγούμε έξω και να φάμε πίτσα. Και όχι μπόμπα πίτσα.

Δεν θέλουμε νέα έκτροπα με κινητά και προσφορές για δουλειές.

Αλλά η υπόσχεση δεν τηρήθηκε...

Η Τιμή και το ΚριμαΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα