Vuslat | Texting

on bir

Medya: Ada Dinçer

•••

Gördüğüm manzara karşısında ne desem bilemiyordum. Akın ne ara onlarla bu kadar yakınlaşmıştı? Tamam Yiğit ile tanışıyorlardı ama biz ayrılınca ondan nefret ediyordu bize dediğine göre. Azra ile yakın olduklarını biliyordum ama diğerleri? Yiğit, Beren ve Taha? Onlar ne alakaydı?

Derin arkasını dönerek yürümeye başlamıştı. Ben de onun peşinden gittim yalnız bırakmamak için. Rüzgar da peşimden gelmişti. "Herife bak hem Yiğit'e nefret ediyorum ayakları çekiyordu bizden gizli onlarla takılıyormuş." Diye söyleniyordu peşimden. O sırada Kuzey'de bize yetişmişti.

"Sakin ol Rüzgar. Şu an bir şey demen pek iyi olmaz." Dedi yanımda sinirden köpüren Derin'i göstererek.

Derin sonunda konuşmaya karar vermişti hepimiz onu dinlemek için bekliyorduk günlerdir ve sonunda Derin konuştu.

"Ben Akın'dan hoşlanıyorum."

Kuzey "Biliyorduk zaten belliydi." Dedi. Kafamı ona çevirdiğimde göz göze geldik. Gözlerini benden ayırıp Derin'e baktı "Hoşlantı değil ki artık seninki sevgiye dönüşmüş." Dedi. Haklıydı ben de gözlerimi ondan çekip Derin'e çevirdim.

Derin, "Haklısın Kuzey." Dedi sadece. Rüzgar'a jeton geç düşmüş olacak ki "Biliyordum!" Diyip ellerini birbirine vurdu. "Ne bağırıyon be!" Dedim.

"Heyecan yaptım kızım dur!"

"Duruyorum zaten."

Sonra Derin hepimizi sessizliğe mahkum bırakan o soruyu sordu. "Akın ve Azra sevgili mi?"

Sessizlik.

Hepimizin suratına bakıyordu.

Yine büyük bir sessizlik. Kuzey tam ağzını açacaktı ama gözlerimi büyüttün çaktırmadan kafamı olumsuz anlamda salladım. Daha bilmiyorduk ki tamam yakınlardı ama ciddi olup olmadıklarını bilmiyorduk.

"Haklısınız." Dedi ve çantasını alıp ayağa kalktı. "Nereye?" Dedim. "Biraz yürümek istiyorum." Ben de ayağa kalktım. Rüzgar beni durdurdu. "Ona bir erkek tavsiyesi vermem lazım." Dedi ve Derin'nin peşinden gitti.

Kuzey ve Ben kalmıştık.

"Seni geçireyim." Dedi

"Gerek yok aslınd-" eliyle ağzımı kapattı. Bu onun dilinde sus gidiyoruz demekti. Yürümeye başladı ben de yanında yürümeye başladım.

"Neden Derin'e gerçekleri söylememi istemedin?"

"Daha bilmiyoruz ki Kuzey tamam yakınlardı ama ciddi olup olmadıklarını bilmiyoruz."

"Çok safsın."

"Pardon?"

"Safsın Ada, ayakta uyutuyorlar seni."

"Değilim."

Gülmeye başladı. "Komik mi?"

Ellerini havaya kaldırdı teslim olur gibi, "Sakin ol şampiyon, uğraşıyordum seninle sadece." Ellerini indirdi.

"Gerginim kusura bakma."

"Belli, Yiğit yüzünden mi?"

"Evet. Ne yapmam lazım?"

"Onu siktir edip yoluna bakmalısın, karşına daha iyi birileri çıkacak Ada eminim." 

Sanırım haklıydı.

Evime gelmiştik. "Teşekkür ederim beni bıraktığın için."

"Ne demek." Demişti asker selamı yolladıktan sonra arkasını dönüp gitmişti.

Ve beni soru işaretleriyle baş başa bırakmıştı.

Dediği gibi siktir edip yoluma mı bakmalıydım?

•••

Sizce Kuzey haklı mı? Siz olsanız ne yapardınız?