CHAPTER 39

52 8 0
                                    

ZEPHANIAH'S POV

"Ate!"

I yelled when Zibeon hug back at me. I faced him and mess his hair.

"Zib, don't do it again, baka mamaya atakihin ako sa gulat." I said.

He just laughed, and I laughed too. Its been 5 years now since we flew here in U.S. Zibeon is now 11 years old and he is getting stronger now. And me? I'n getteng better now. Isaiah and I have connection of course, if I have free time I video call her or text. She's more beautiful than me na, I met her son also, what a handsome and cute boy.

Even James and Kez have two babies now, Edzon and Jane also have baby, while Gian?he's focusing on his career of course. While me? I'm still not ready to love again, it hurts. I just focusing to myself and to Zib, that's all.

Kumakain kami ngayon ng breakfast and Zibeon already done, I just drink some water before I went to the kitchen to wash the dishes. Zibeon is on his room playing some onlinegames. When suddenly my phone rang.

"Hi beshy kooo!"

I smiled widely when I saw Isaiah with her son.

"Hi! oh hi there Thaurus, its Tita Zeph." I just wave at the screen.

Binigay na muna ni Isaiah si Thaurus sa kanyang yaya bago ako nginitian.

"Kamusta kana dyan beshy? Kailan kaba uuwi dito sa Pilipinas? Miss na miss na kaya kita!"

Napatawa naman ako mahina. "I miss you too, Isaiah. Ewan ko ba, maybe hindi na?"

"Anong hindi na?! Baliw kaba? Umuwi ka dito kase may utang kapa sa'kin!" Sigaw naman niya sa screen. Ako naman ay tumawa lang.

"At ano naman yun?"

"Syempre paguwi mo na!" Pareho naman kaming nagtawanan.

"May dapat ka malaman," Bulong niya at umalis sa pwesto niya kanina. Hindi ko alam kung binibiruan lang niya ako kase minsan lang naman siyang maging seryoso, minsan prank pa.

"At ano naman yun?" Walang reaksyon kong tanong.

"Hindi mo pa rin ba alam?" Seryoso niyang tanong. Napakunot naman ako ng noo.

"Huh? Anong bang sinasabi mo dyan? Gurl andito ako sa U.S malamang hindi-"

"Hindi si Timothy ang bumaril sa magulang mo." Mahina niyang sabi.

Napahinto naman ako at hindi makasalita. Mga ilang minuto akong tahimik at si Isaiah naman ay nakatingin hak sa'kin, hinihintay akong magsalita.

"A-anong p-pinagsasabi mo dyan Isaiah? Nababaliw kana ba? Tatlong taon na ang nakalipas at totoong si Timo ang may gawa non!" Hindi ko mapigilan ang mapataas ng boses.

"Alam kong hindi makapaniwala, oero kailangan mo nang umuwi para ikaw na mismo ang mag-alam. Ayoko kong pangunahan si Timothy at ayoko ako na mismo ang magsabi sayo tungkol dito. Gusto ko si Timothy na mismo ang magsasabi sayo."

Buong araw nakatulala lang ako. Iniisip pa rin ang sinabi sa akin ni Isaiah kaninang umaga lang. That cannot be! Ang detective na mismo an nagsabi na si Timothy yun and that is! Impossible! I need to talk again the detective, kung totoo man na si Timothy talaga ang may gawa then that is but if it does not, I don't know what will happen if ever. I feel guilty of what I've done to Timothy when I left him. Alam kong nasaktan siya ng sobra and I'm hurt too.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 27 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

The Day When You Lie Where stories live. Discover now