43.bölüm: Lütfen

22 3 0
                                    

43.bölüm #lütfen

Meriç aldığı haberle Yonca'yı Arif babayla bırakıp, Fikreti tuttuğu depoya gitti. Nedim ve Damla da ordaydı. Herkes Fikreti arıyordu. Fazla uzaklaşmış olamazdı ama ormanlık alanda gizlenmesi kolaydı.

Meriç: Fikret kaçamazsın duydun mu?! İzin vermem!

Bağıran öfkeli sesi ormanda yankı yapmıştı. Fikret sesi duyunca yakında olduklarını anlamıştı. Yaralı bacağıyla koşmak zaten zordu. Kendini zorladıkça yarası açılıyor ve yürümesi zorlaşıyordu.

Meriç yerdeki kanları görünce korumalarla sus işareti yapıp arkasından gelmelerini işaret etti. Herkes işaret ettiği yerden, arkasından geliyordu. Fikret sesler kesilince bir ağaca dayanıp bekledi daha falza dayanamıyordu, acıdan bayıldı. Meriç biraz daha ilerlediğinde baygın yatan Fikreti buldular korumalar hemen yanına gidip taşımaya başladılar.

ARİF BABA'NIN EVİ

Kerim ve Elif bahçe de oturmuş oyun oynayan Deniz'e bakıyorlardı.

Elif: Kerim, Nedim ve Damla neden aniden gitti söylemeyecek misin?

Kerim: Elif...

Elif: kerim lütfen ya

Kerim: Fikret... Yonca'yı vuran kişi kaçmış.

Elif: Abim adamı bir yerde mi tutuyordu yani?

Kerim: Evet.

Elif: Off... Bu ne ya her şey üst üste gelmek zorunda mı?

Elleriyle yüzünü kapatınca Kerim omzuna dokundu.

Kerim: Merak etme her şey geçecek.

Elif: Umarım geçer umarım....

DAĞ EVİ

Yonca ve Arif Baba aşağıda çay içerken Yonca Meriç'in nerde olduğunu merak etmişti. Ama soramıyordu da....

Arif baba: Çayını içsene kızım.

Yonca: Canım istemiyor Arif baba.

Meriç ne zaman aniden ortadan kaybolsa bir şey oluyordu. O yüzden düşünmeden edemiyordu Yonca. Arif baba'nın telefonunun çalmasıyla düşüncelerine ara verdi.

Arif baba: Efendim evlat?

Meriç: Baba Yonca'yı almak için bir koruma gelicek. Buraya gelmesi lazım. Sende eve dönebilirsin.

Arif baba: Bir sorsaydık oğlum gelmek istiyor mu diye?

Meriç: Anlamadım?

Arif baba telefonu kulağından çekince Yonca'ya döndü.

Arif baba: Meriç seni bir yere çağırıyor kızım. Gitmek istiyor musun?

Yonca önce afallayıp kalsada sonra bir öfke hissetti.

Yonca: Ayağına çağırıyor öyle mi? çok bekler beni!

Arif baba gülümseyip telefona döndü.

Arif baba: Çok beklemişsin evlat.

Meriç: O ne demek ya?! Baba telefonu Yonca'ya verir misin?

Arif baba telefonu Yonca'ya uzattığında Yonca telefonu alıp ayağa kalktı.

Yonca: Ne istiyorsun? Sana konuşmak istemediğimi daha nasıl söyleyebilirim?

Sinirli sesi karşısında Meriç de öfkelenmişti. Boşuna çağırmıyordu ki onu...

Meriç: Yonca, hemen şimdi seni almak için gelen korumayla buraya geliyorsun itiraz istemiyorum!

Yonca: Tamam bende ısrar etmeni istemiyorum. Hiç bir yere gelmiyorum ben! Bana emir verme!

İntikam İle aşkın Ortasında Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin