İntikam İle aşkın Ortasında

9.bölüm: Neyin Peşindesin?

9.bölüm   #neyinpeşindesin
Meriç sağına dönmüş ve durmuştur
Meriç: kerim
Kerim: meriç noldu?
Meriç: aniden ateşi çıktı
Kerim: sedye getirin!
Diye bağrır hemşireler sedye getiririr ve denizi yatırırlar meriç denizin elini tutarak
Meriç: dayan ateş parçası
Der gözlerinde tedirginlik vardır
Elif: abi o iyi olucak demi?
Derken denizi götürürler meriç birşey demeden arkalarından gider elifde gider ve
Sahnede yonca belirir mitatla beraber oturuyodur melek gelir yonca ve mitat ayağa kalkar
Yonca: melek
Der ve melek ağlıyarak sarılır
Melek: özür dilerim
Yonca: asıl ben özür dilerim
Kız geri çekilerek
Melek: emre nasıl haberi alır almaz geldim
Yonca: iyi normal odaya alıcaklar şimdi dedem nerde
Melek: en son ilaç içti uyumuştu iyi en azından senin iyi olduğunu bildiği için daha iyi o yüzden emrenin vurulduğunu söylemedim
Yonca: iyi yaptın
Der ve sedyeyle birlikte emre çıkar başında hemşireler vardır
Yonca, mitat ve melek hemen başına toplanır
Yonca: iyi misin?
Emre: (bilmiyormuş gibi yaparak) evet noldu ki
Yonca: emreeee
Emre: tamam tamam iyim... Gerçekten iyim
Melek: geçmiş olsun emre
Emre: sağol
Mitat: iyisin iyi hadi kızlar biz çekilelimde hemşirelerde işini yapsın
Der ve kızlar geriye çekilince hemşireler emreyi götürürler
Melek: yonca sana ve emreye kıyafet getirdim sen değiştir istersen bende emrenin kıyafetlerini hemşirelere veriyim
Yonca: sen harika bi kuzensin( öper) kantine uğrar öyle gelirim
Der ve gider
Sahnede meriç ve elif belirir ikiside oturuyolardır
Nedim gelir
Nedim: meriç deniz nasıl
Meriç: bilmiyoruz
Der ve doktor kerim çıkar
Elif: deniz nasıl?
Kerim: korkulucak bi durum yok tam zamanında gelmişsiniz üşütmüş serum verdik ateşide düştü uyanınca serum bitsin sonra gidebilirsiniz
Meriç: eyvallah kerim
Kerim: geçmiş olsun ben ilaçları yazar hemşireyle yollarım
Meriç: tamam
Kerim gider
Elif: çok şükür( derin bi nefes alır)
Meriç: tamam iyi artık korkma sende
Nedim: meriç zamanı değil biliyorum ama konuşmamız lazım
Meriç elife bakar
Elif: şey ben kantine gidiyim siz bir şey istermisiniz
Meriç kafa sallar ve elif kantine gider
Kantinde yonca su almıştır ve üzerini değiştirmiştir sonra elif tam kantinin önüne geldiğinde yonca onu görür elifin başı dönüyordur elif tam düşücekken  yonca tutar
Yonca: iyi misiniz?!?
Elif gözlerini açıp kapar
Elif: başım döndü
Yonca eliyle masyı işaret ederek
Yonca: oturun şöyle
Der ve elifi oturtur elindeki suyu açıp
Yonca: için isterseniz
Der ve suyu içirir
Yonca: doktor çağırmamı istermisiniz ya da ailenizden birini
Elif: gerek yok sağolun stres yaptım biraz ondan oldu
Yonca yanına oturur
Yonca: birine haber verseydik keşke
Elif: iyim gerçekten
Yonca: ben size bi kahve alıyım
Elif: zahmet etmeyin
Yonca ayağa kalkar
Yonca: lütfen...
Der ve gidip kahve alınca hemen yanına gelir
Yonca: buyrun
Elif: çok teşekkür ederim adınız nedir?
Yonca: yonca ben sizin
Elif: elif bende memnun oldum yonca hanım
Yonca: bende memnun oldum ama bana yonca diyebilirsiniz
Elif: sende bana elif de lütfen
İkiside güler
Yonca: stres yapmanın sebebi özel değilse öğrenebilir miyim?
Elif: yiğenim abimden kalan tek şey ve bugün onunla yeterince ilgilenemediğimiz içi ateşi çok çıktı bi an havale sandım ama önemli değilmiş
Yonca: anladım kaç yaşında
Elif: 5
Yonca: e ama daha çok küçük yani çocuk bu ateşi çıkar neden kendini suçluyorsun ki
Elif: (üzgün) deniz 1ay önce annesini ve babasını kaybetti 1ay sonrada dedesini
Yonca: başınız sağ olsun b-ben özür dilerim
Elif: önemli değil 1aydır konuşmuyor
Yonca: küçücük yaşta çok zor biz bile dayanamıyorken onu düşünemiyorum
Elif: öyle ama yemek yemiyor, oyun oynamıyor hayattan kopmuş gibi sanki

Yonca elini tutarak
Yonca: bak bende böyle olmuştum ama sonra kimse olmadan atlattım emin ol bir süre sonra konuşur düzelir
Elif: gerçekten mi?
Yonca: evet ... Emin ol kendini üzmene değmez
Elif: inşallah dediğin gibi olur
Yonca: olur bence
Elif: teşekkür ederim
Yonca: rica ederim
Der ve elif sarılır geri çekildiklerinde
Elif: peki sen neden burdasın
Yonca: (üzülerek) benim yüzümden yaralanan bi arkadaşım için
Elif: umarım durumu iyidir nasıl oldu
Yonca: aslında baya karışık şöyle söylemek gerekirse bi anda hayatım alt üst oldu ve ben ne yapıcağımı bilmiyorum
Elif: hayat işte bazen çok zorluyor
Yonca: öyle
Elif: benimde daha önce hayatım alt üst olmuştu
Yonca: nasıl oldu
Elif: çol fazla oldu kaçırıldım abim benim yüzümden yara aldı falan filan işte
Yonca: benimde arkadaşım benim yüzümden vuruldu

Der ve gülerler sonra aynanda
Yonca_elif=neye güldün
Yonca: sinirim çok bozuk kusura bakma
Elif: önemli değil benimde öyle
Derler ve gülmeye devam ederler
Yonca: sus sus rahatsız olucaklar
Elif: ay evet evet
Yonca: kalkalım mı iyisen
Elif: uzun zamandır bu kadar iyi olmamıştım
Der ve gülerek kalkarlar
Elif telefonunu uzatır
Elif: daha sonrada görüşmeyi çok isterim
Yonca: bende
Elif: bence iyi arkadaş oluruz
Yonca: bencede
Der ve numarayı yazıp telefonu elife geri verir
Yonca: e hadi seni ailene teslim edicem
Elif: gerçekten gerek yok
Yonca: yok aklım kalır sonra
Elif: peki
der ve giderler Sahnede meriç ve Nedim belirir
Nedim: dediğim gibi şirket hal oldu
Meriç: önemli dediğin bu muydu bende bi iş becerip kız buldunuz zannettim sen iki saattir bana şirket diyosun!
Nedim: ben adamları arıyıp bilgi alıyım

Der ve gider tam o sırada yonca ve elif kol kola gülerek geliyodur meriç önüne bakarken bi anda soluna dönmesiyle şok olur yonca ve elif iyice meriçe yaklaşır ve yonca meriçi görünce gözleri kocaman açılır ve olduğu yerde kalır gülümsemesi solar
Elif: noldu?!
Yonca: abin bu mu?!
Elif: evet
Meriç bi anda hızlı adımlarla yaklaşır ve yoncayı kolundan tuttuğu gibi boş bir odaya alır ve kapıyı kilitliyip yoncayı duvara yaslar arkadan elif bağrır
Elif: abi napıyosun?!... Aç şu kapıyı delirdin mi?
Meriç: neyin peşindesin savaşcı kız savaşa kardeşimide mi dahil ediyosun
Yonca: (yutkunarak) h- hayır ben kardeşin olduğunu da bilyordum
Aradaki mesafe çok kısadır ama buna rağmen meriç yaklaşır
Meriç: sana inanmalımıyım... Neden burdasın pes edip bana mı geldin
Yonca pes lafını duyunca kaşlarını çatar ve

Yonca: ben öyle kolay kolay pes etmem öküzcük ama senin yüzünden emre burda ve eğer beni hemen bırakmazsan başına bela olurum
Meriç: yeterince oldun zaten
Yonca: bırak beni!
Der  ve meriçi iter kapının önünde
Nedim: meriç aç şu kapıyı!
Kerim: meriç duymuyor musun!?
Elif: abiii!
Meriç: eeee yeter be!
Diyip kapıyı açar açtığı gibi elif, kerim ve nedim içeri dalar elif hemen yoncanın yanına gider kerim kimse görmesin diye kapıyı kapatır nedim şaşırarak
Nedim: oha kızı nasıl buldun?
Elif: ne!?
Meriç: ben değil o beni buldu
Kerim: bir şey anladıysam ne olayım
Elif: al benden de o kadar
Yonca: tamam yeter... Bi kere ben seni bulmadım öyle bir derdim de yoktu elifle kantinde tanıştık ayrıca ben emre burda diye geldim yani tesadüf anladın mı?!
Meriç: nedim
Nedim: ben de emreyi buraya getirdiklerini öğrendim ama kızı
Meriç: tamam
Kerim: tam olarak nolduğunu anlatıcak mısınız?

Elif: evet abi zaten ben sizin yüzünüzden doğru düzgün bir arkadaşlık kuramadığım için kurduklarımdan tam olarak ne istediğini anlatır mısın?
Meriç ve yonca birbirine bakar yonca gözlerini kaçırıp
Yonca: ben gidiyim
Der ve tam kapıdan çıkıcakken meriç kolundan tutar
Elif: abiii!
Meriç: bu iş burada bitmedi!
Yonca: bu işin burda bitmediğini ve bitmiyceğini biliyorum. Sen sadece dua et emreye birşey olmadı yoksa seni elimden kimse alamazdı! kim olduğun da zerre umrumda olmazdı!
Der ve hızla kolunu çeker ve gider o gidince
Meriç: nedim elifi eve götür
Elif: abi!!
Meriç: tamam kes artık!
Der ve hışımla odadan çıkar
O çıkınca
Elif: gitmiycem işte
Sahnede yonca belirir mitat ve melek bir kapının önünde duruyordur onlara doğru gelir

Melek: nerdesin ya bir üstünü değiştirip kantine gidicektin birşeyde almamışsın birşey oldu sandım
Yonca: (yutkunur) ee üstümü değiştirdim ondan sonra hava almaya karar verdim kantinede uğramaktan vazgeçtim
Mitat: iymisin rengin kaçmış
Yonca: i-iyim
Der ve bir adam gelir
Adam: mitat bey konuşmamız gerek
Mitat: hayırdır bir durum mu var
Adam kafasını eğer, gözlerini kaçırır ve konuşmaz melekle yonca birbirine bakar
Ve arkada gerilim müziği çalar 9.bölüm sonu