My Jealous Partner

Chapter 7

Robbie's POV

Ang saya ko!!!!! Natupad na rin sa wakas lahat ng inaasam ko. And that is Elise being my Girlfriend. Im sure matutuwa si Lex pagsinabi ko to sakanya.

Binalikan ko muna si Lex sa Bar counter kung saan ko siya iniwan.

Pero pagbalik ko wala na siya.

I looked everywhere, baka kasi nakikihalobilo lang siya sa mga schoolmates naming.

I really want to tell her.

Alexis POV

Hindi ko pa rin matigil ang pag iyak ko. Siguro sign na din to para marealize ko that Robbie cant love me more than as a friend.

"Shh... Tahan na Alexis sige ka mamaya papangit ka niyan."

Fishtea talaga tong kasama ko! Kung hindi lang siguro ako emotional ngayon nabatukan ko na siguro to kanina pa. Nandito kami ngayon sa park para mahimasmasan ako.

"Heh! Ikaw din kaya malaman mo that the man you love cant love you back hindi ka ba iiyak?!"

Palibhasa kasi gwapo kaya confident. Marami ang naghahabol sakanya.

"Well, first hindi talaga ako iiyak dahil hindi naman ako yung nababasted ako pa nga lumalayo sakanila eh."

=______________= me...

"And second, eh ano ngayon kung hindi ka niya mahal. Maybe there's someone new diyan sa paligid na hindi mo lang napapansin na pwedeng magmahal sayo ng higit pa sa hinihingi mo. A man that can give you happiness." He added.

Teka si Dale pa ba tong kasama ko parang biglang nagging love expert eh.

"Tss. Wag mo nga akong tignan ng ganyan. Talagang ganito ako magsalita because I also experienced it."

"Weh? Di nga?" para naman kasing di kapanipaniwala.

"Like you I also fell inlove with a girl when I was 16. She is my first love that time. Nakakatawa nga eh we met in a Beach Resort sa Zambales."

Parang ang familiar naman ng kwento niya. Parang narinig ko na somewhere.

"Alam mo Dale, kahit alam kong wala na akong pag asa kay Robbie mahal ko pa din siya. Sa lahat kasi ng lalaking nakilala ko siya na yung pinaka the best hindi dahil 12 years na kaming magkaibigan pero sadya lang talagang mahalaga siya sakin." I said.

"Robbie is very lucky to have you. Youre a great friend. I just wish na sana noon pa kita nakilala." He blurted.

Napatingin naman ako sakanya. He's wearing a warm smile.

Siguro kung hindi ko nakilala si Robbie si Dale siguro ngayon ang matututunan kong mahalin.

Mabilis na natapos ang weekend. After akong hinatid ni Dale sa bahay nagging luting na ko, tinatanong na din ako nina Mommy kung bakit daw ako matamlay pero nagkibit alikat lang ako. Ilang beses din akong nakatanggap ng text at tawag kay Robbie nang gabing yun. Pinatay ko na lang ang phone ko para kahit papano mabawasan ang sakit nararamdaman ko dahil bukot sa mga text at tawag niya eh halos lahat ang pictures sa gllery ko at wallpaper ko eh picture naming dalawa.

Maaga akong pumunta ng school kahit alam kong mamayang 10 pa yung class ko kaya may dalawang oras pa ko. Siguro mas magfocus na lang ako sa exams at projects naming total malapit na ang finals at next school year graduating na ko.

Nang makapasok ako sa tambayan agad akong niyakap ni Ysa.

"Bes."

"Bakit Ysa may problema ba? Nag away ba kayo ni Drew?" tanong ko.

"Heh! Going strong po kami noh. Baka yang puso mo ang may problema." Sabi niya at bumitaw sa yakap.

I sighed at umupo sa couch.

"Noon pa man bes talagang may problema na tong puso ko eh hindi ko lang nararamdaman."

"Alam mo bes may ganun talagang mga pangyayari na hindi natin inaasahan. Maybe may plano si Lord na iba para sa lovelife mo."

Ngumiti na lang ako ng pilit.

"Ang mabuti pa bes mag aral ka na lang para academic awardee ka ulit this sem, malay mo Trip to Paris ang maging premyo sayo ni Tito." Sabi niya.

Suguro nga dapat ko munang iwasan si Robbie baka pag ginawa ko yun makalimutan ko ang feelings ko sakanya pero ngayon mukhang hindi pa yata.

Kasi nang lumabas ako sa tambayan nakita ko sila ni Elise, nakangiti habang magkahawak ang kamay. Pinilit kong hindi iyon pansinin pero mukhang tinatraydor ako ng mga mata ko at hindi inalis ang tingin sa kanila. Hindi ko namanlayan ay tumulo na pala ang mga luha ko.

"Here."

Nilingon ko ang nagsalita.

Its Dale.

Kinuha ko ang inabot niyang panyo at pinunas sa mata ko.

"I can also be your pillow today o kaya naman blanket na pwede mong labasan ng hinanakit mo." Malalim niyang sabi.

Bahagya naman akong napatawa.

"Akala ko bas a States ka tumira, yang mga banat mo ha." Sabi ko.

"Pero atleast napatawa kita." He said.

Niyakap ko na lang siya.

"Salamat Dale, youre a great friend." Sabi ko.

"Anything for a sweet lady like you."