Final | Dodeka.

534 75 15
                                    

Ceyana oturduğu yerde dikleşti ve derin bir nefes aldı ona doğru gelen sarışını gördüğünde

اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.

Ceyana oturduğu yerde dikleşti ve derin bir nefes aldı ona doğru gelen sarışını gördüğünde. Yüzü fazlasıyla ifadesizdi, Ceyana bile Katsuki'den daha gergindi.

Büyük okul bahçesine bir uğultu çökmüştü. Herkes sınavdan çıkan tanıdıklarına sarılıyor ve destek veriyordu. Katsuki ailesine kesinlikle gelmemelerini söylemişti. Ceyana ise bunu öğrendiğinde onu tek başına bırakmak istemedi. Eh araları biraz garipti ama bugün, yarın her şey açığa kavuşurdu sonuçta.

O gün herkes büyük bir şok olmuştu. Ceyana her ne kadar öyle bir öpücüğü beklemese de hoşuna gitmemiş sayılmazdı. Gerçi Katsuki suçlu hissettiğinden olsa gerek iletişimden kaçınmıştı ama Ceyana bunu fark etmeyecek kadar aptal değildi.

"Hey!"

Ceyana Katsuki'ye seslenmişti. Katsuki kızın yanına gelir gelmez kollarını doladı. Omzundan büyük bir yük kalkmış gibi hissediyordu.

"Bunu birayla kutlayalım."

"Bu ne acale?"

İkisi ayrılmadan konuştuğunda ikiside gülümsedi. Ceyana bile rahatlamış hissediyordu.

"Biraz rahatladıysan bugün bizim için birkaç plan yaptım."

Ceyana çenesini Katsuki'nin omzunda yaslayarak konuşmuştu.

"Bu ne acale?"

Katsuki kıkırdadığında ayrılmışlar ve okuldan çıkışa yönelmişlerdi. Katsuki sınav kalemlerini çöpe atmıştı. Sanki hayatı yavaşça düzene giriyor gibiydi.

"Ee, nereye gidiyoruz?"

"Bira içmeye!"

"Senin o kadar paran yok ki."

Katsuki alayla konuştuğunda Ceyana hafifçe onun koluna vurmuş ve yürümeye devam etmişti.

"Patronum tarihi geçmiş biraları alabilirsin dedi."

"Sen cidden fakirsin."

"Buraya yürüyerek geldim oğlum ne sandın."

Ceyana saçlarını savurarak konuştuğunda Katsuki ona göz devirmişti. Kolunu kızın haftasına koymuştu yürümeye devam ederken. Her zaman gittikleri parka doğru gidiyorlardı, büfeye yakın olana.

"Çeksene kolunu ya!"

"Güzelce söyle, kankan mıyım ben senin?"

Katsuki inatla kolunu daha çok bastırmış ve durmalarını sağlamıştı konuşurken.

"Sen daha iyi bilirsin bence."

Ceyana hafifçe gülğmsemişti kollarını bağlarken.

"Ne demeye çalışıyorsun?"

"Ne anladıysan o diyorum yani."

"Öyleyse bu bir randevu mu?"

"Beğenemedin mi?"

"Hayır, hayır çok beğendim."

Katsuki hafifçe sırıtmış ve Ceyana'ya doğru eğilmişti ama o anda çıkan büyük korna sesi ile ikiside adeta hoplamışlar ve kenara çekilmişlerdi. Resmen ölüm tehlikesi atlatmışlardı.

"Sağ salim parka gidelim önce, konuşacağımız çok şey var zaten Sarı."

Ceyana, Katsuki'nin koluna girmiş ve ona hafifçe yaslanarak yürümeye devam etmişlerdi. Yaklaşık yarım saat sonra büfenin oraya geldiklerinde Ceyana büfeden iki şişe bira almıştı. Katsuki ise sınavının iyi geçtiğini bu akşam eve geleceğini ailesine mesaj atmıştı. Gerçi aramalarını açmamıştı ama.

"Onlarla aranı düzeltmelisin, ebeveynler çok önemli biliyorsun."

Ceyana Katsuki'nin arkasından hafifçe konuşmuş ve parka yönelmişti. Katsuki ona cevap vermedi, ne demesi gerektiğinden emin değildi. Ama deneyecekti. Böyle, nefret ve öfkeyle dolu bir hayat sürmek istemiyordu.

İkili çimenlere kendilerini atarcasına oturdular. Ceyana, sarışını sıkmak istemediğinden sınav hakkında hiçbir soru sormadı. Boş boş sohbet ettiler.

Ceyana küçük bardaklara birayı doldurdu ve havaya kaldırdı.

"İyi bir bir ilişkimizin olması adına!"

"Bir an çıkma teklifi etmem gerekiyor sanmıştım."

"Ne? 12 yaşında mıyız biz?"

İkili kıkırdamış bardaklarını tokuşturmuşlardı. Sadece basit bir tanışma olmasına rağmen şuan bir ilişkileri vardı. İkisininde böyle olacağı aklının ucuna bile gelmemişti.

Katsuki Ceyana'nın dizlerini yatmıştı bir süre sonra. Hafif sermest hissediyordu. Her şeyin daha iyi olacağını umit ediyordu sadece.

Genç kız, Katsuki'nin saçlarını hafifçe okşadı ve eğilerek ufak bir öpücük bıraktı. Katsuki onun hayatında tamamen yeni bir başlangıçtı. Ona oldukça minnettardı. Adeta onu hayata bağlayan yeni bir dal olmuştu. Kafasını gökyüzüne kaldırdı ve gülümsedi.

"Bizi birbirimize bağlayan şey; resmen tarihi geçmiş bir bira şişesiydi."

Katsuki gülümsedi ve kızın eline bir öpücük kondurdu.

"Birde sen."

-Son

Umarım beğenmişsinizdir. Zaten kısa hikayeydi çok uzun tutmak istemedim. Aşırı depresif bir haldeyken yazmıştım bölümleri, bu yüzden bölümlerle final uyuşmamış olabilir.

Kötü son da yapmak istemedim.
Final biraz havada kaldı gibi oldu ama özel bölüm atacağım bu yüzden.

Bölümleri Düzenlemedim bu yüzden yazım hatası falan olabilir, affola.

Kendinize iyi bakın, umarım okurken keyif almışsınızdır.

-lavi.

Bir Şişe Tarihi Geçmiş Bira ❦︎ Katsuki Bakugou | Kısa Hikaye حيث تعيش القصص. اكتشف الآن