Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
Sarışın dudağındaki sigaradan son kez içine çekmiş ve izmariti yere atarak ezmişti. Dikeldi ve büfeye doğru ilerledi. Bir haftanın daha sonuna gelmişti. Edebiyattan kalmıştı, ara tatilde okula gelip telafi dersleri almak zorundaydı. Katsuki öğretmeni boğazlamamak için kendisini zor tutuyordu. Okuldan derece ile mezun olmaya çalıştığından şimdilik bu fikri rafa kaldırdı. Aksi halde katil olmak olası sonu gibiydi.
Büfeye girdiğinde saate baktı, bugün erken gelmişti. Saat daha ona yeni geliyordu, yani normale göre erken. Gözleri raflara eşyaları dizen Ceyana'yı buldu başta. Yüzünü buruşturdu istemsizce, gecenin bu saatinde rafa kondom dizmek pek eğlenceli bir işe benzemiyordu çünkü.
İki haftadır gittiği içki reyonuna gitti. İki şişe bira aldı. Biraların yedi bin yen oldupunu görünce göz devirdi. Geçen hafta altı bin yendi. Parası vardı ama gelen gereksiz zamlar sinirini bozuyordu.
Kasaya yöneldiğinde gözleri Ceyana'yı takıldı. Bu sefer şapkası yoktu. İfadesi soğuktu, yüzünün de abartısı yoktu. Sıradan bir kızdı işte. Sadece dudağının kenarındaki patlak dikkat çekiyordu o kadar.
"On dört bin yen. Afiyet olsun, kampanya ürünlerine bakmak ister misiniz?"
Ceyana soğuk sesiyle konuştu, ne nezaket ne de samimiyet vardı. Eh Katsuki'nin de bunlar ihtiyacı yoktu. Hatta sarışının da ondan pek farkı yoktu. Kaba bir insandı, bunun farkındaydı. Bu huyundan pek memnun sayılmazdı ama değiştirecek kadar da nefret ediyor sayılmazdı. Gururuna yediremiyor demek daha doğru okudu.
"Sasece fişi ver."
Sarışın kabaca konuştuğunda Ceyana fişi Katsuki'ye verdi ve kasadan çıkarak raflara doğru yöneldi yeniden. Bu sefer Katsuki'yi hatırlamıştı. Reşit olup olmadığını bile bilmiyordu, ona içki sattığı için ceza yer mi diye düşünmeden edemedi bir anlığına ama gece gece kimsenin görmeyeceğini düşünerek omuz silkti. Uzun süre önce insanları umursamayı bırakmıştı.
Boşalan ramen raflarını doldurdu bir süre, büfenin tabanına paspas attı, küçük masaları sildi ve kasayı kilitledi. Kafasını kaldırdığında camdan Katsuki'ye baktı, sessizce ikisini içiyor ve müzik dinliyordu. Ceyana onun alkole dayanıklı olduğunu fark etti çünkü her seferinde içkisini bitirdiğinde Katsuki'nin kendisinin yürüyerek gittiğini görüyordu.
Ceyana biraz daha oyalandı ve işi bittiğinde gerinip saate baktı. Daha on bire yarım saat olduğunu görünce ofladı ve büfenin içinde dolaşmaya başladı, eksiklere bakmak için.
Birkaç dakika sonra bira rafına geldiğinde yerde gördüğü küçük kart yüzünden kaşlarını çattı. Eğildi ve beyaz kartı eline aldı. Bir öğrenci kartıydı. Az önce Katsuki düşürmüş olmalıydı. Ceyana kartı çevirdi ve bilgileri okumaya başladı.
Katsuki'nin; adı, soyadı ve kişisel bilgilerini içeriyordu. Ceyana küçük masaya doğru ilerledi ve kendini bıraktı hala öğrenci kartını incelerken. Bir yandan da dışarıya bakıyordu ama Katsuki çoktan gitmişti, bira şişeleri ağzına kadar dolu olan çöpün üstüne zorla sığdırılmış olduğu belli bir şekilde parladı gözüne.
"Halen reşit değilmiş, bira satın alması yasal bile değil."
Kendi kendine mırıldandı ve kartı cebine attı, yarın ya da haftaya gelirse ona teslim etmek için. Katsuki'yi sadece hafta sonları ve geceleri görmüştü çünkü.
"Dertli bir çocuk demek. Aynı bana benziyor. "
Ceyana kendi kendine kıkırdadı ve yola göz gezdirdi. Sokakta resmen in cin top oynuyordu. Omuz silkti ve büfeyi kapatmaya karar verdi. Katsuki de birasını içtiğine göre gelecek kimse yok gibiydi.
Büfeyi kapattı ve hep olduğu gibi evine yöneldi Ceyana. Hayatının bok gibi gitmesine rağmen, bir siraga bile yakamıyordu, ekonomik açıdan öyle boktan bir durumdaydı çünkü.
Kendi kendine derin bir nefes aldı ve düşüncelerini dağıttı, gece gece yine ruhunu daraltmak istemiyordu. Kulaklığını taktı ve evine ilerledi.
