Prologue

787 18 0
                                    

“Mrs. Illama, you have your new medical mission outside of our premises.” said of the director of Animal Kingdom Veterinary Center –her workplace for more than 5 years and counting.

“Gladly to accept it director.” ngiti-ngiting saad naman ni Raindrop. Matagal-tagal na rin kasi simula nang magkaroon siya ng medical mission sa labas ng kanilang medical center. She love to explore new environment and rejecting this opportunity is a stupid move.

“By the way director...”
“Yes?”
“It’s Ms. only, not Mrs.” Pagpapaalala niya ulit dito. The director often addressing her as Mrs. though she's single and almost got married 2 years ago.

The director just chuckled before discussing to her about her mission. “....you will leave tomorrow and further instructions will be sent thru your email including the address of your mission.”

Matapos ang diskusyon ay dinismiss na siya ng director. Masayang-masaya talaga siya at tila lumulandag ang puso niya sa excitement. She loves nature at kapag outside medical mission ang pag-uusapan ibig sabihin malapit sa mga kabundukan, maraming puno, at malayo sa kabihasnan ang lugar na pupuntahan. A very nature indeed. Mostly na mga kasamahan niya sa veterinary ay ayaw sa outside medical mission dahil mapapalayo raw ang mga ito sa siyudad at masiyado raw boring pag ganun unlike Raindrop who loves to explore such kind of environment. Nasa mindset na rin niya na hindi lang siya makakaexplore sa ganung lugar kundi makakatulong pa siya sa mga hayop na kailangan ng medical attention. The most satisfying situation she could ever imagine is helping the animals in need –the main reason why she chose this work.

***

Tanaw na ni Raindrop mula sa kanyang sinasakyan ang makipot na daan tungo sa lugar ng kanyang misyon. Matapos ang ilang minuto ay bumaba na rin siya.
“Manong, sure po kayong dito yun?” Tanong niya sa tricycle driver.

“Oo hija, sigurado ako. Mag-iingat ka nga lang papasok dahil usap-usapang may mga mababangis na lobong pagala-gala diyan.”

“S–sige po manong, salamat.” Matapos yun ay bumaba na siya at tuluyan na ring umalis ang sinakyan.

Naiwan naman siyang nag-iisip kung totoo nga ba ang sinabi ng mama. She's fond of animals, pero iba na ata kung lobo na ang pag-uusapan. She knows that their specie is aggressive and encountering one of them is a least thing she could imagine.
May duda na rin siya kung tama ba ang lugar na napuntahan. Hindi naman niya inaakalang masiyadong liblib pala ang lugar, pero nawala ang kanyang pagdududa nang makita sa gilid ang isang karatola na may nakasulat na Altamir Pack at arrow na nakatutok papasok sa isang daan.

“Ito na nga iyon.” bulong niya sa sarili.

Nagsimula na siyang maglakad bitbit ang dalawang maleta. Ang laman ng isang maleta ay mga personal necessities niya habang ang isa naman ay mga medical kits and supplies.
Kapansin-pansin ang mga nagtataasang puno sa paligid na kanyang dinadaanan. Dahil sa view ay nakalimutan niya pansamantala ang takot na baka may makasagupa siyang lobo.

Ngunit, sa hindi inaasahang pagkakataon at ang hindi gustong mangyari ay hindi na talaga ipagkakaloob pa. Isang malaking itim na lobo lang naman ang sumalubong sa kanya.
“Oh my God!”

Kapansin-pansin naman ang malaking hiwa nito sa tagiliran dahilan kung bakit bigla nalang itong natumba. Ang takot na nararamdaman ni Raindrop ay biglang napalitan ng awa at napagdesisyunang gamutin ito.

As a veterinarian, helping this animal is a right thing to do, –whether it's harmful or less– wala dapat pinipiling gamutin.

His doctorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu