-10✅

76 26 8
                                    

1 week had passed, Matthan and I started our new lives with such fun. We never really talked about our state but Matthan never let one kiss absence my life. Ofcourse, I always let him.

The first day of last week, We decided to watch movies in Matthan's room. His mom agrees, I'm still not allowing my parents to see me. The second day, Matthan decided to cook his own version of mami and we shared it in the rooftop. He also called Martle, his bestfriend and Callee, they had a strong bond witch made me happy because Martle can make Callee burst out laughing. 

The third day, I'm the one who decided what to do. I envited him to my room and shared my journal. It was my first time doing such thing, letting people see and know what my journal looks like. Well, knowing Matthan. He became more curious kaya hinayaan ko siyang basahin ang mga laman no'n. Pinagtatawanan niya ang iba pero puros ngiti halos ang pinapakita niya.

The fourth day, we chose to go outside and do night driving. Martle came and stayed at Matthan's room till we came back. Mula sa Quezon ay binyahe namin ni Matt hanggang sa Laguna. Kahit na binalot na ng dilim ang buong kalangitan ay marami paring sasakyan sa daan. That's why we enjoyed the ride, Matt also let our windows rolled down because of the cold and fresh breeze of the air.

Fifth day was our normal days, we wore our pairs of pajamas and walked the floor hallway to the baby section, then rooftop. We stayed in the rooftop until midnight, just sitting on the carpet that we always hide for us to use when we're here. We stayed below the twinkling stars, which seemed to be staring at us. A little joy and contentment came to life in my heart, a little thrill also added because of our sitting position.

Because I was between Matthan's thighs while leaning on his chest, I was also locked in his arms hugging me. His chin rested on my head, while my hands held his hands wrapped around my upper body.

Sixth day, we never really do such thing on this day. We just stayed in my room eating, sleeping together and watching some movies. Matthan also let me look at his drafts novels in his laptops, he's actually good at writing. He gives justice.

The last day of the week, Matthan surprised me with such lovely evening in the rooftop. Doon nakasabit ang mga pictures namin na kinuha gamit ang instax sa mga lubid at may mga christmas lights, at may upuan sa ibaba non at mahabang mesa. Sa mesa naman ay may mga pagkain na pwede lang naming kainin, at hindi nawala ang mami.

Doon, doon ko naramdaman ang tunay na saya sa pagmamahal. Matthan hugged me tight, kissed me in my forehead, danced without any songs. Doon ko din naranasang umiyak dahil sa tuwa, na akala ko hindi ko na mararanasan ulit.

He was my first, first ever surprise, love. Sa buong week na 'yon ay hindi nawala sa mga labi ko ang ngiti. Na tila nilimot ang mga palaisipang problema, at mga darating na bagyo. Pinagsawalang bahala ang mga babala at kagustuhan ng mga tao sa paligid ko.

"I told you to minimize your actions, Asra!" Galit ngunit mahinahong pangangaral sa'kin si Doctora. Ngumiti lang ako.

Nag-uumpisa na kasing manghina ang mga paa ko, madalas ang pagkawalan ko ng balanse. Kung minsan naman ay biglang nanlalambot ang mga tuhod ko.

"Doc, I'm fine." Paninigurado ko, itinaas ko pa ang thumbs ko at ngumiti ng pagkakaganda-ganda.

Hinawakan niya ang palad ko at naupo sa bandang paa ko. Saka niya akong tinitigan. "Alam ba ni Matthan?"

Mabilis akong umiling. "Sinabi ko sainyo kung anong nangyayari sa pagitan namin, pero sana ay wala kayong babanggitin sakaniya." Namamaos na pakiusap ko, ipinatong ko ang isa pang palad sa kamay niya. "Masaya po ako."

Lumamlam ang mga mata niya, nabuhay ang mga ngiti sa labi. Sabay naman kaming napatingin sa pinto nang bumukas 'yon at iluwa no'n si Matthan na may dalang dalawang plastic bag. Tumayo si Doctora at nagpaalam na, nang mawala siya sa silid ay dahan-dahan akong tumayo at lumapit para yakapin siya. 

Humalik naman siya sa uluhan ko at mas hinigpitan ang yakap niya bago siya humiwalay para ilapag ang plastic sa lamesa. "You rest well, okay? Goodnight." Sinakop ng mga palad niya ang buong mukha ko at hinalikan ako sa noo.

Ngumiti ako at humalik sa pisngi niya bago siya bitawan para umalis na.


Matthan's POV

"Callee?" Nagtatakhang tawag ko sakaniya nang makita siyang nasa kwarto ko at nakasalumbaba sa kitchen table. Patalikod kong isinara ang pinto at inayos ang IV ko bago lumapit sakaniya at naupo sa kaharap na upuan ng kinauupuan niya.

"Musta?" Tanong niya.

Umiling ako at natawa. "I'm fine, Happy. Ikaw? Parati ka daw sa 6th floor ah..."

Tumawa siya at sumandal sa upuan at tumingin sa'kin. "Oo nga eh, how's your relationship? Asra."

Suminghap ako at sumandal din sa kinauupuan ko at ngingiting tumingin sa kung saan. "We are inlove." Hinawakan ko ang baba ko at saka hinilamusan ang mukha ko gamit ang palad.

"Psh, inlababo ka tea." Natatawang pang-aasar ni Callee. Nakangisi lang akong umiling. "Ingatan mo si Asra, Matthan." Seryoso ngunit nakangiting ani niya.

Ngumiti ako at tumango. "Until my last breath, makakaasa ka."

Lumamlam ang mga mata ni Callee at tumayo na. "Sa'kin muna si Asra ha." Saka na siya tumalikod at kumaway.

Bago naisipang matulog ay naupo ako sa bean bag ko at tinignan ang mga pictures namin ni Asra na inilipat ko sa laptop ko, tumatawa ako sa iba dahil may mga pangit ang shots naming dalawa.

Meron pang nakasimangot siya at masama akong tinitignan pero tumatawa ako, meron din na kasama namin si Martle. Bumuo kami ng puso do'n at sinabi pa ni Martle na 'yon daw ang bagong puso ko.

Napangiti ako.

Mas lalong lumawak ang ngiti ko nang makita ang litrato naming dalawa na kasama si Callee, nakawig doon si Callee at napakaganda sa kulay yellow bestida. Yakap niya si Asra sa kanang banda at ako sa kaliwa, saka kami nakahalik sa magkabilang pisngi niya.

At pang-huli ay ang litrato naming apat, yakap ko mula sa likuran si Asra at ganon din si Martle kay Callee. Hindi man sabihin at ikuwento ng dalawang 'yon ang namamagitan sakanila ay nararamdaman naming dalawa ni Asra, napapadalas din kasi ang pagbisita ni Martle pero hindi ako ang dahilan.

Naging iba din si Callee nung makilala si Martle, madalas siyang maglagay ng palamuti at magbestida. Isasara ko na sana ng may ngiti ang laptop ng mapindot ko ang next button at doon lumantad ang litrato ko na kasama si Era.

Unti-unting nawala ang ngiti at napalitan ng pagka-awang. Maya-maya pa ay naramdaman ko ang paghapdi ng mga mata ko dahilan para kumurap ako at maglag-lagan ang mga butil ng luha sa pisngi ko.

She was laughing in picture while I'm hugging her behind. The same hug position on the previous photo of Asra and I. The only difference was I was laughing at Asra's. I gasped when I felt something in my throat. I held my head and quietly buried myself in one of my hands and cried silently.

Era, I once loved you. Once longed you, and once wanted you. But after you told me everything, I felt peace.

I want to love, long, and want again without any traces of you. You may share the same face, but never the same life. I want to love Asra without her thinking about you, I want to want her without her hurting.

I liked the Idea of you, but I like the originality of Her. Sometimes death opens your eyes to the big picture. I know I will always love you, Erayne but my love for you ending was always meant to be the start of ours.

I want to live my life not erasing you but letting go of you. And just like you, I finally get to move on and love again.

Rolled down my walls and let another person knock on a locked door. And I open it and embrace Asra as the new life of me.

Erayne, Let go of me. Please.

Midnight LoveOù les histoires vivent. Découvrez maintenant