Heart Of Bullets ( Mafia Series 4)

Chapter 30

Galit sakin si Felix. Nahihirapan rin ako sa exam namin. Hindi ko rin masabi kung pinapahirapan niya ako o mahirap lang talaga ang mga exam namin. Nakita ko rin kung gaano sila ka close ni Bloom. Magkakilala pala sila ni Bloom noon pa man.

"Kuya , kamusta ka?" sinagot ko ang tawag ni kuya ng makapasok ako sa kwarto ko. Pagod ako dahil pinaasikaso ng butler ang garden sa amin. Halos lahat ng paligid ng mansyon ay pinalinisan.

Dumapa ako sa kama at niyakap ang unan. Mabuti nalang wala pa dito ang kahati ko sa kwarto na isang katulong.

"Ikaw ang dapat ko na tanungin niyan. Are you okay there?"

Huminga ako ng malalim. "Oo kuya. Pagod lang ako.

Huminga siya ng malalim. Pinikit ko ang mga mata sa nararamdaman na antok.

Nakakapagod rin. Ganito rin kaya ang nararamdaman ng mga ka edad ko? I am eighteen at malapit na akong mag nineteen. Pakiramdam ko, nakakapagod na dito sa mundo. Hindi ako mahilig gumala. Nakakabanas kapag maraming tao.

Nakikita ko ang peace of mind ko sa isang sulok na payapa. Pakiramdam ko ay iyon na ang masayang moment ko. Kahit nagkakape lang ako basta payapa ang pakiramdam ko.

Pero alam ko na hindi iyon ganoon. Hindi magiging payapa ang buhay ko.

Maging si Kuya Diego ay may nililihim sakin. Ayaw niyang problemahin ko pa iyon.

"Nasa Samar uli si Melissa." nagulat ako sa sinabi ni kuya.

"Huh? Bakit? Saan siya nanunuluyan?"

"Hindi maganda ang kanyang mental health. She needs me. Cleo needs her. Sa lumang mansyon siya naninirahan. Kailangan ko siyang dalhin dito."

Natahimik ako.

"And I need your help."

Pumayag ako sa sinabi ni kuya. Wala namang ibang makakatulong sa kanya pagdating kay Melissa kundi ako.

Gamay ko ang ugali ni Melissa. She's bipolar. Biglaan siyang babait. Biglaan siyang magalit.

Maaga kaming lahat natulog ng araw na iyon. Nagpaalam rin ako na kailangan kong umuwi sa Samar dahil sa lola ko. White lies.

Naiplano na namin iyon ni Kuya Diego. Kinabukasan ay mayroong party si Don Cleo. Umuwi siya ng mansyon at kinakabahan ang mga katulong. Ang alam ko mayroong pa-party ang Don.

Buong araw ay abala kami sa paglalabas ng mga platong mamahalin at wine glass. Nahirapan rin kami sa paglagay ng red carpet pero katulong namin ang mga professional na naglalagay nun. May kinuha rin sila na magdesign ng paligid.

Pinunasan ko ang pawis ng tawagin ako ni Ate Esma, isa sa mga kasamahan ko dito.

"Addelyn, tumulong ka doon sa kusina. Mamayang 6 ng gabi ang umpisa nitong party kaya dapat..." tinitigan niya ang suot ko. Napatingin rin ako. "Hay! Naibigay na ba ni Wena ang uniporme niyo para mamaya?"

"Wala naman pong binigay. Mayroon po ba?" nangunot ang noo ko. Alam ko na ayaw sakin ni Wena.

Huminga ng malalim si Esma. "Si Wena talaga. Inggit kasi sayo kasi ang ganda mo! Kahit na nakauniporme ka ng pangkatulong ay lumalabas parin ang hubog ng katawan mo."

Ngumisi ako at umiling. "Hindi naman ho."

"Basta, ibibigay ko nalang mamaya sa kwarto niyo. Oh, siya doon kana."

Agad naman akong tumulong. Wala nang pahinga hanggang sa naging engrande na ang paligid. Madilim na ng naligo ako sa kwarto. Nasa kama ko na rin ang aming uniporme na kulay puti na hanggang tuhod. Pero ng sinuot ko iyon ay mahigpit iyon sa aking katawan.