သူအရမ်းထိတ်လန့်သွားပြီး သူ့လက်ထဲက လက်ဖက်ရည်အိုးကိုလည်း လွှတ်ချလုနီးပါးဖြစ်သွားတယ်။
ချူဟန်က သူ့လက်ဖက်ရည်ခွက်ကိုယူဖို့ လက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး
"ဒီအထပ်မှာ ငါတို့နှစ်ယောက်ပဲရှိရင်တောင် တံခါးကိုပိတ်ရမယ် နားလည်လား?"
မုရှောင်ခယ် သည် သူ့ရင်ဘတ်ကိုသူ ပွတ်သပ်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ် သူမှားမှန်းသိသည်။ .ဒါပေမယ့် သူက ချူဟန်ကို လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ဒီအတိုင်း ကိုင်မထားခိုင်းဘဲ ချူဟန်ကို ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ခိုင်းပြီး ချူဟန်အတွက် လက်ဖက်ရည် လောင်းပေးလိုက်တယ်။
ချူဟန် သည် မုရှောင်ခယ် ၏ဧည့်ခန်းကိုကြည့်လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ အလှဆင်တာက အရမ်းနူးညံ့တယ်။ တစ်စုံတစ်ယောက်က ဂရုတစိုက် ဒီဇိုင်းဆွဲထားတာ ထင်ရှားပါတယ်။ ဆိုဖာကို လျင်မြန်စွာ သန့်စင်ထားပြီး၊ ခေါင်းအုံးများကို ချထားကာ ကလေးဆန်သောအမူအရာနဲ့ ပြည့်နှက်နေသည်။
ချူဟန်ကို အဆွဲဆောင်နိုင်ဆုံးအရာက
မုရှောင်ခယ် ၏ အလုပ်ခုံဖြစ်သည်။ မုရှောင်ခယ်၏ လက်ဖက်ရည်ကိုသောက်ပြီးနောက် သူက အလုပ်ခုံတန်းကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး
"အဲဒါက ဘာလဲ?"
မုရှောင်ခယ် သည်
"ကျွန်တော့်ရဲ့ အလုပ်ခုံနဲ့ စားပွဲခုံပါ" လို့ရိုက်ရန် သူ၏ လက်ကိုင်ဖုန်းကို အမြန်ရှာလိုက်သည်။
ချူဟန်သည် အဲ့ဒီနေရာကိုလမ်းလျှောက်သွားသောအခါ ကောင်တာအောက်ရှိ သေတ္တာအလွှာများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော ပစ္စည်းနံရံတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်။ စားပွဲခုံပေါ်တွင် မုရှောင်ခယ် ပြုလုပ်ထားတဲ့ U-shaped ဆံညှပ်တစ်ခြမ်းလည်းရှိသည်။ ချူဟန်နှင့် မုရှောင်ခယ်တို့သည် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာ
"မင်းကဒီမှာဆံညှပ်လုပ်တာလား?"
မုရှောင်ခယ် ခေါင်းညိတ်ပြပြီး အနည်းငယ်ရှက်သွားသော်လည်း ဆံထိုးလက်ဝတ်ရတနာသည် နက်နဲသောအသိပညာအတတ်ပညာတစ်ခုဖြစ်ပြီး ယောကျ်ားလေးများလည်းပြုလုပ်နိုင်တာဖြစ်တာကြောင့် ဝန်ခံရန်ရှက်မနေတော့ပါ။
YOU ARE READING
အသံတိတ်လေး၏ပြန်လည်မွေးဖွားလာခြင်း
FantasyThis is a translation novel. Author permission not yet sought but I have to translate because I like it very much. So I apologize to the original author. A very respected author - 穆青延
Chapter- 19
Start from the beginning
