Mr. President

PARTY

LUKE

 I told thr PSG na huwag magbarong at huwag masyadong paranoid at ang parting pupuntahan namin puro bata at mga yaya lang ang nandun. Mga sundalo mostly ang mga nandun kasi ang mga tropa lang ng tatay ng birthday celebrator ang nandun. At kilala ko lahat ang mga yun. Tsaka mga yaya lang din nandun hindi yun mga delikado. And I told them not to wear barong. Masyado silang uncool pag ganun. 

I asked Hilda, my secretary to arrange the delivery of the liitchon baka na dalawa sa bahay nina Katrina. I told her dad na huwag sabihin na galing sa akin yun. And yes it did not come from the kaban ng bayan. I do not know where they bought the litson kasi it was in such a very very short notice. Di bale na para din matuwa kumpare ko at hiniwalayan ng asawa. Ungas yun. Kausapin ko nga siya one of these days. Imbitahan ko sa palasyo. Lt. Colenel na siya sa Army. Kaka promote lang niya before ako maupong prfesiudente kaya yes wala ding corruption dun sa parteng yun. Maingat na maingat ako kasi mahirap na.

Ayoko naman ma i,mpeach, pucha!  Kaya maingat ako sa mga ginagawa ko.

 When I arrived, the friends of Katrina were cheering and were so happy to see the president of the Philippines. Katrina was so surprised na niyak pa ang bata. She hugged mand continued saying "Thank you, Ninong." I told her to go thank his Dad because it was him who invited me and reminded me that it was her birthday. She did din naman. I could see that father and daughter are happy. 

After the Hellos and his, I went inside the house and wanted to use the toilet kasi pucha sa dami ba naman ng nagpa picture sa akin at nakipag usap sa akin di ko na nagawang pumunta sa sink. Siyempre sinamahan na naman ako ng mga PSG kahit naman iihi na lang ako. Iwalked fast to the bathroom and baaam. Sa lakas ng banggaan namin, tumapon yung hawak niyang juice sa damit ko.

"Shit, watch it!"

The PSG grabbed her and she kinda struggled. Dahil ihing ihi na ako, sabi ko na hintayin ako sa labas.

Malas naman. In just one week dalawang bese na akong napaliguan ng juice. Teka nung first time yata coke eh. Ngayon Juice naman. I looked at my white shirt sa salamin sa loob ng guest washroom nina Hector. Ang laki ng orange juice map sa damit ko. Wala, kailangan ko nang umuwi nito. Sino ba kasi yun? Mukhang madaming babaeng may galit sa akin at isa isa na nila akong binubuhusan ng inumin.

Pag labas ko ng  washroom, nandun si Hector inaabot sa akin ang shirt ko na naiwan sa kanila at sinabihan akong magpalit ako at baka maging tabloid frontpage ako. No choice kundi palitan ko nga damit ko. Na aalala ko ang shirt na inabot niya, naiwan ko yun mga three years na. Shit, mas malaki yata katawan ko nun kaysa ngayon. Maluwang na siya.

Paglabas ko nandun pa din siya nakangisi.

"Bakit?"

"Pasensiyahan mo na yung nakabangga sa iyo. UNwilling victim yun ng Tita niya. Na bully para samahan ang pinsan niya. Bata pa kaya huwag mo ikulong."

"Ungas, kung acido yung itina[pon sa akin, kulong talaga siya. Nasan na siya?"

"Nasa guest room ineentorregate ng mga yaya mo."

"Ungas. At ungas din tong mga to. Bakit siya i eenterogate?"

"Puntahan mo na."

Pagbukas pa lang ng pintuan sa guest room, nakita ko nakaupo lang siya sa gilid ng bed at may kasama siyang tatlong PSG na lalaki at isang babaeng PSG. Ungas tong mga to. Tinatakot  ba siya? Ang bata bata pa  di na lang nila pinaalis.

"Danny, anong ginagawa niyo dito?"

"Sir, maalala biyo nung natapunan na naman kayo ng Coke kasi may bumangga sa inyo?"

"Oo."

"Siya na naman. Si Miss Serrah Jimenez."

"Attorney."

"Huh?"

"Sabi ko Atty Jimenez. Call me that. Pinaghirapan ko yan, Captain,"

"Sir..."

"Hello Attorney Jimenez, I am Atty Rosello. Nice to meet you."

"I know who you are, Mr. President."

"Danny alis muna kayo, kakausapin ko lang si Atty Jimenez"

"Okay Sir."

Hinintay ko munang makaalis silang lahat sa loob ng guest room bago ako nagsalita.

"Atty Jimenez...aaahhhh what is your name again?"

"Call me Louise."

"I like Serrah better, pero sige, Louise na lang."

"Sorry for the shirt, Mr President."

"Don't worry about it. Ayoko din sa shirt na yun eh."

"Eh bakit suot niyo po?"

"Call me....Luke."

"Mr. President"

"Anyways, pagpasensiyahan mo na mga PSG, they are just doing their job. Alam mo na. Hindi na daw ako ordinary Filipino citizen kaya ganun na lang sila. Trabaho nila. Kaya ako na ang humihingi ng pasensiya, Louise."

"Sorry too, Mr President."

"Apology accepted. Pero curious lang ako...Bakit mo kasi ako palaging tinatapunan ng inumin, may galit ka ba sa akin?"

"I did not vote for you, if that's what you meant."

"Ouch, masakit yun ha."

Hindi man lang ngumiti. Masyadong seryoso tong batang to.

O siya, alis na kami at baka mapagsabihan akong party party lang ang alam ko. Just do me two favors?"

"What is that, Mr President?"

"Huwag mo na ulit ako tapunan ng drinks at smile. It's a wonderful life to be bitter."

"Wha..."

And I lfet there without listening to what she wanted to tell me.Bata ka pa.

AUTHOR: Please comment and vote. Thank you so so much. God bless you.