დილა ცივი, მაგრამ ძალიან სასიამოვნო იყო. ფანჯრიდან შემოსული მცირე სინათლე ანათებდა ოთახს და კარგად მოჩანდა იქიდან თოვლიდ ფანტელები, როგორ ეშვებოდნენ ზეციდან ქვემოთ.
სეიონმა თვალები გაახილა და მასზე აკრული ჯონგუკი დაინახა. ტანში სიამოვნების ჟრუანტელმა დაუარა, რადგან ასე ახლოს ჯონგუკთან ხშირქქდ არ უწევს ყოფნა. ახლა კი ვინნეს რომ შემოეხედა მაფიის ბოსი ჯეონი პატარა ბავშვი ეგონებოდათ, რომელიც დედაზეა აკრული. სეიონს ამის გაფიქრებაზე უნებლიედ ჩაეღიმა და მძინარე ჯონგუკს დახედა.
ნელა წამოდგა საწოლიდან, რადგან არ უნდოდა ჯონგუკის ვაღვიძება. კარადიდად პირსახოცი და ტანსაცმელი გამოიღო და სააბაზანოში შევიდა.
დაახლოვების ნახევარი საათი ნარნარებდა სეიონი აბაზანაში და შემდეგ გამოვიდა. გამოსულს თვალები არ უჯერებდა რასაც ის ხედავდა...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
ოთახი ულამაზესი იყო. შავ-თეთრი ბუშტები...ვარდები და ეს. რიცხვი 22... დღეს ხომ 10 დეკემბერი იყო.
10 დეკემბერი იყო როცა სეიონი დაიბადა. სუსხიან ამინდში ანგელოზი მოევლინა დედამიწას, მაგრამ რთული ცხოვრების გავლა მოუწია...ძალიან რთული მაგრამ ახლა ყავს ადამიანები... ლეა, სანგჰე, ჯიმინი, შუგა და....და...ჯონგუკი, რომელიც ძალიან უყვარს. 22 წლის მანძილზე ბოლო ერთი წელი მტკივნეული, მაგრამ ბედნიერების მომტანი იყო, რადგან ჯონგუკი შეცვალა და გამოსწორების პირას დააყენა...
სეიონი ამ ფიქრებში იყოს გართული, როცა ვიღაცა უკნიდან მიეკრო და თავი მის ყელში ჩადო.
