𝑷𝒂𝒓𝒕<12

1.3K 65 35
                                    

სეიონი გაშეშდა, გაშრა. იმდენად მოულოდნელი იყო ჯონგუკის სიტყვები ხმას ვეღარ იღებდა.

როგორ გაიგო ჯონგუკმა ამის შესახებ? ნუთუ იმ ვიღაც მძღოლმა უთხრა? სეიონს თავი არეული ჰქონდა, მაგრამ ჯონგუკი ხელახლა გამეორებამ თითქოს აზრზე მოიყვანა.

-კარგად გაერთე ჯუნქიუსთან ერთად-მეთქი?! (ჯკ)

-მე... (სნ)

-არც უარყო ის რომ არ ყოფილხარ! არაფერი არ მითხრა! (ჯკ)

-ჯონგუკ, აგიხსნი (სნ)

-როგორ უნდა მომმართო დაგავიწყდა?! გინდა ახლიდან გაგახსენო ყველაფერი?! (ჯკ)

-მალატიეთ, ბატონო ჯონგუკ, ყველაფერს აგიხსნით... (სნ)

-ვინ ჯანდაბაა ჯუნქიუ დღეს მასთან ერთად, რომ მიირთმევდი და იცინოდი?! (ჯკ)

-მას დღეს შევხვდი, წიგნები დავაგდებინე და მივაწოდე, შემდეგ კაფეში დამპატიჟა და დავთანხმდი... მეტი არაფერი მომხდარა (სნ)

-ამის დედაც! მხოლოდ იმიტომ გაყევი კაფეში რომ წიგნები დააგდებინე?! (ჯკ)

-ჰ..ჰო (სნ)

-ეგ გამოდეილებული! არ იცის ვისთან ხარ?! არ მიცნობს?! თუ უნდა ეგ დონატები უკანალში გავთხარო?! ნაბიჭვარი! (ჯკ)

ჯონგუკი უკვე ღრიალზე გადავიდა იმდენად ვეღარ თოკავდა თავს.

-გთხოვთ, ეს ერთი შეხვედრა იყო მეტჯერ აღარ გამეორდება და ასე ნუ ბრაზობთ (სნ)

-აჰჰ!! კარგი! მეორედ აღარ ვნახო შენთან გაკარებული ის იდიოტი! (ჯკ)

-კარგით (სნ)

-კარგი ახლა შეგიძლია წახვიდე და ხვალისთვის მოემზადო! (ჯკ)

-ღმერთო... მართლა დიდი მადლობა (სნ)
სეიონი ძალიან გახარებული იყო იმ ფაქტით, რომ ხვალ სწავლის გაგრძელებას შეძლებდა, მაგრამ არა იმ საქმით რაც ყველას ეგონა...

-კარგი! (ჯკ)
მკვახე პასუხი ესროლა ჯეონმა და თავის დიდ ოთახში გაემართა.

𝖧𝖺𝗍𝖾 𝗈𝗋 𝖫𝗈𝗏𝖾?|𝖩.𝖩𝖪Where stories live. Discover now