Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kadiatou - christmas night with you
Her dileğimde senden bir parça, üflediğim her karahindibada rüzgara karışacak adın olacak.
♫
En özendiğim yabancı tatil Noel'dir.
Küçüklüğümden beri izlediğim filmlerdeki o havaya bayılırım. Ağaçların süslenmesi her ne kadar Hristiyan inanışından çok daha öncesine dayansa da bunun üzerine konmalarına, şehirlerin ışıl ışıl olmasına imrenirim. Her yıl Twitter'a düşen o Paris'teki Dior binasının yılbaşı süslemesi fotoğrafını favlarım ve Spotify'da daha aralık ayının başında listelerde yükselen Noel şarkılarını dinlerim.
Bu konuda yeterince klişe olmadığımı düşünüyorsanız bir de 31 Aralık planımı dinleyin. Noel diye bir şeyi kutlayamayacağım için yılbaşını romantize ediyordum. Aslında epey sıkıcı ve yalnız olacaktı çünkü ailemin yılbaşı konusunda hiçbir planı yoktur. Normal bir gün gibi çay ve abur cubur eşliğinde o gece yayınlanan özel programlar izlenir. Çoğu Türk ailesinin bundan fazlasını yaptığını düşünmüyordum zaten.
Her neyse, benim planım da kurabiye yapıp soğuk sütle beraber tıkınırken film izlemekti.
Yılbaşını hep evde, bir kısmını ailemle ama büyük bölümünü odamda yalnız geçirirdim. Bu yıl da farklı olmayacağı belliydi ama yine de tuhaf bir hayalkırıklığına uğradığımı fark edip şaşırmıştım. Ne için şaşırmıştım ki? Zaten bizimkilerle kutlamayacağım belliydi. Deniz genelde dükkanda ailesine yardım eder ve yılbaşı gecesinden sonra bir daha görmeyeceği bir sürü arkadaş edinirdi. Damla da benim gibi ailesiyle olurdu. Bir farklılık olarak Deniz bu yıl ailesine yardım etmek yerine Ceylin ve üniversite arkadaşlarıyla okul topluluklarından birisinin partisine katılacaktı. Damla ise her yıl olduğu gibi Uludağ'a gitmişti.
Yaptığım kurabiyenin pişmesini beklerken Sarp'a mesaj atmış, onun da Ozanlarda olacağını öğrenmiştim. İdil'in ise Denizlere yarattığı kaos yüzünden bu akşam için izin aldığını biliyordum. Herkesin başka bir planı vardı, ben de hayatı çok seviyormuşum gibi Shrek'teki zencefil adamı yapıp aynı onun gibi süslemeye çalışmıştım. Zaten süslerin bir kısmı yaparken bozulmuş, kurabiyelerim pek bir halta benzemişti. Yine de yaparken bağıra bağıra All I Want From Christmas ve Last Christmas söyleyip hayatımı romantize etmiş miydim? Evet.
Şimdi ise sadece bilgisayarımın ve çalışma masamdaki sarı masa lambasının aydınlattığı loş odada yatağımda uzanmış Noel Gecesi Kabusu'nu izliyordum. Geçen yıl da Grinch'i izlemiştim. Her yıl bu ikisinden birini, bazen başka filmlerle beraber izlerdim. Süt ve kurabiyeyi ise filmin beşinci dakikasına gelmeden gömmüştüm.
Filmin yarım saati ancak dolmuştu ama normalde bu filmlerden asla sıkılmayan ben bugün sıkılmıştım. Sürekli uflayıp pufluyor, yatağımda pozisyon değiştiriyordum ama fayda etmiyordu. Bir şeyler oynayım bari diyerek ayrı sekmede Papa's Freezeria açtım ancak bundan da çabuk sıkıldım.
