Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-სეი..... (თჰ)
-დიდი არაფერი მაგრამ ვიფიქრე მოგეწონებოდა (სნ)
-აჰჰ დიდი მადლობაა!!! (თჰ) თეჰიონიონი გადაიხარა და სეიონს ჩაეხუტა. სეიონმაც მოხვია ხელები და უთხრა:
-მიდი, ნივთები ამოაბარგე გამოიცვალე და მე საჭმელს მოვამზადებ.
-კარგი ნუნა (თჰ)
სეიონმა გაუღიმა და დაბლა, სამზარეულოში ჩავიდა. მივიდა და საჭმლის მომზადება დაიწყო, რომ უკან ჯონგუკი მიეკრო. ოდნავ შეშინებულმა და აწითლებულმა გოგომ თავი ოდნავ შეატრიალა მომღიმარი ჯონგუკისკენ.
-რ..რა ხდება?(სნ)
-არაფერი, უბრალოდ ძალიან მომენატრე(ჯკ)
-უცნაურია...(სნ)
-რა არის უცნაური?(ჯკ)
-ადრე სულ იმას ამბობდი რომ ამაზრზენი ადამიანი ვიყ..... (სნ) მოულოდნელად ჯონგუკმა შემოაბრუნა გოგო და გულში ჩაიკრა.
ორივე რაღაცას გრძნობდა... რაღაც იდუმალს, რომელიც ძალიან მოსწონდათ და აიძულებდათ ერთად სამუდამოდ ყოფნას.
ჯონგუკს უნდოდა, რომ ეს წუთები არასდროს გასულიყო და სულ ასე ერთად, ერთმანეთის გვერდით ყოფილიყვნენ.
-მხმ(თჰ) ჰარმონია თეჰიონის ჩახველებამ დაარღვია. აწითლებული სეიონი გამოეცალა ჯონგუკს და თავჩახრილი ისევ გაზზე მდგარ საკვებს მიუბრუნდა.
ჯონგუკი კი იქვე დივანზე ჩამოჯდა და ტელეფონი აიღო, რადგან შუგა ურეკავდა. მან იცოდა, რომ სეიონს ძალიან აბნევდა თავისი ამოუცნობი მოქმედებებით და სიტყვებით, მაგრამ დამერწმუნეთ არც ჯონგუკისთვის იყო ეს იოლი.
