1 Eylül sabahı asıl evlenmesi gereken kişiler İzumi Uchiha ve İtachi Uchiha iken "anlam verilemeyen" bir karışıklık sonucu İzumi'nin kardeşi olarak gördüğü kuzeni Haruno Sakura ile İtachi Uchiha'nın kardeşi Sasuke Uchiha kendisini evlilik yemini ede...
Sasuke elinde iki tane sıcak kahve ile karısının yanına oturdu. Sakura gülümseyerek teşekkür etti. Bardağın içine baktığı zaman kocaman kremşanti ve üstünde çikolata sosunu en sevdiği kahveden alacağı tahmini doğrulanmıştı aklınca.
"En sevdiğim kahveyi gerçekten nereden biliyorsun?"
Sasuke hafifçe gülümsedi kendi sade filtre kahvesinden içerken. "Telepatlık yapıyorum iş olarak." Sakura kocaman bir kahkaha atmıştı bunun üstüne. "O zaman şuan ne düşünüyorum Bay Uchiha? Tahmin pardon düşüncelerimi okuyun lütfen..."
Sasuke hafiften gözlerini kısıp ciddileşmeye başladı. Kısa bir oyuna girişmişti, bunun tadını çıkarmalıydı az da olsa.
"Benim ne kadar harika ve inanılmaz birisi olduğumu düşünüyorsun. Tanrı nasıl da bu adamı karşıma çıkardı da evlendim diyorsun..."
Sakura'nın gülmesi hafifledi ve kafasını salladı.
"Kesinlikle öyle diyorum..." Hafif alayla karışık bir şekilde söyledi. Şakayı bir yana bırakıp tekrardan Sasuke'ye döndü. "Gerçekten nereden biliyorsun en sevdiğim kahveyi?"
"Senin gibi bir kadın şeker komasına girebilecek kadar kahve sevdiği belli attım o günde tuttu."
"Benim gibi birisi? Kaç kız gördün de böyle diyorsun?"
Sasuke cebindeki ellerini çıkartıp önüne düşen saçlarını arkaya doğru ittirdi.
"Bunu tahmin etmem için onlarca kızlarla birlikte olmama gerek yok bence."
Sakura buna cevap vermemişti. Verebilecek bir cevabı da yoktu gerçi. Kahvesinden içip kısa bir sessizliğe büründü. Sasuke ise kahvesinden içmeye devam edip bir an önce Sakura'nın konuşmasını dinlemek için saniyeler saymaya başladı.
En sonunda Sakura kendinde konuşacak cesareti buldu.
"Evlenmeden önce biz kız arkadaşın var mıydı?"
Sasuke bir süre oluşan sessizlik sonunda böyle bir soru beklemiyordu. Daha doğrusu Sakura'dan ne olursa olsun böyle bir soru beklemiyordu. Şaşkına dönmüş dense tam yeridir.
"Hayır... Olmadı, yani yoktu."
Sakura temkinle kafasını salladı ve kahvesinden içti. Sasuke ise kıvranır bir şekilde sorusunu sordu.
"Senin var mıydı?"
"Yoktu."
Demek ki Sakura'nın da İzumi ve İtachi ikilisinden sakladığı bir sevgilisi yoktu. Sasuke biraz rahatlamıştı. Yani koca ihtimallerden birisi azalmıştı. Belki de değişmemişti?
"Sen ne konuşmak istiyordun Sakura?"
Sakura yeşil irislerini yanındaki kuzgun çocuğun gözlerine dikti. Söylemekte tereddüt ediyor gibiydi. Belki de söylemek için kendinde yeterli cesareti ve özgüveni bulamıyordu.
"Boşanma işi nasıl olacak? Avukatsın ve bu işi benden iyi biliyorsun sormak istedim."
Sakura az önce Sasuke'ye boşanma işinin nasıl olacağına dair bir soru sormuştu. O sırada koca kışın soğuğuna rağmen ter basmıştı onu. Sanki başından aşağı kaynar su dökülmüş gibiydi.
Sasuke yumruğunu sıktı dişleri ile birlikte. "Demek istediğin buysa neden uzatıp uzatıp konuşuyorsun..." diye geçirdi aklından Sasuke. Sinirlenmişti çünkü. Eğer şuan başka bir şey daha söylerse büyük ihtimalle sinirini aşırı dozda belli edecekti ve bu Sakura'nın korkmasına sebep olacaktı. O yüzden aniden ayağa kalktı ve ceketini düzeltti.
"Senin bu tür şeyleri bilmene gerek yok. Resmi bir şey de yok zaten uğraşmamızı sağlayacak bir şey de yok. Rahip ile boşanma işini ben hallederim." Gözünün ucu ile Sakura'ya baktı. "En kısa zaman da boşanırız merak etme."
Sakura'nın tek kelime dahi etmesine izin vermeden hızla oradan ayrıldı Sasuke. Orada daha fazla durursa zararlı sadece kendisi çıkmayacaktı çünkü.
Bankta elinde kahvesi ile kalan Sakura ise Sasuke'ye doğru seslendi.
"Ben boşanmak istiyorum demedim ki!"
Ama nafile duymamıştı Sasuke.
"Ben boşanmak istemiyorum ki Sasuke..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
