ခ်န္းေယာလ္အသံက တေျဖးေျဖး ေအးစက္လာသလို ေလထုကပါ ထံုထိုင္းလာတယ္။ ခ်န္းေယာလ္ရဲ့ စိတ္ရႈပ္မႈ level ဘယ္ေလာက္ျမင့္ေနလဲ အတတ္သိေနေလာက္တဲ့အထိ။
ဒါေပမယ့္လဲ ဘတ္ဟြၽန္း နည္းနည္းေလး အထြန္႔တက္ခ်င္တဲ့ စိတ္အခံေၾကာင့္..
"ဒါေပမယ့္လဲ.."
"ဘတ္ဟြၽန္း"
ခ်န္းေယာလ္က လက္ထဲက ကိုလာဘူးကို ျဖစ္ညစ္ရင္း ဘတ္ဟြၽန္းနာမည္ကို အံႀကိတ္ေခၚလာတယ္။ ဘတ္ဟြၽန္း အနည္းငယ္ ေၾကာက္လာသလိုပဲ။ ခ်န္းေယာလ္ ဒီေလါက္ထိ ေဒါသထြက္ဖူးတာ အေဖဆံုးတဲ့ ေန့တုန္းကသာ ေတြ့ဖူးသည္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္က ဘာမွ စိတ္ဆိုး ေဒါသထြက္စရာမွ မရိွပဲနဲ႔။
လိမ္ေကာက္သြားတဲ့ ကိုလာဘူးဟာ ခ်န္းေယာလ္ေဒါသေၾကာင့္ ပစ္ေပါက္ခံလိုက္ရၿပီးေနာက္မွာ ဘတ္ဟြၽန္း ပုခံုးႏွစ္ဖက္ တင္းေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ခံလိုက္ရတယ္။
"ထပ္ေျပာၾကည့္စမ္း
သတၲိရိွရင္ ရည္းစားထားဖို႔ စကားထပ္ေျပာၾကည့္လိုက္ ဘတ္ဟြၽန္း "
"ငါက ...ဒီအတိုင္းပဲ ေျပာလိုက္တာကို"
"စေနာက္ၿပီးေတာင္ မေျပာနဲ႔
နားလည္လား"
"အြန္း"
ေျဖေလ်ာ့သြားတဲ့ ပုခံုးေတြ လြတ္လပ္သြားၿပီးေနာက္မွာ ခ်န္းေယာလ္က ဘတ္ဟြၽန္းကိုခ်န္လို႔ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႔ အရင္ထြက္သြားတယ္။
ဘတ္ဟြၽန္းတစ္ေယာက္တည္းသာ နားမလည္မႈေတြနဲ႔ အားကစားကြင္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း။
အေၾကာင္းခံက ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံ မၾကားမိလိုက္လို႔..
အားရိွသမ်ွ အကုန္သံုးၿပီးေျပးေနေပမယ့္ ဆရာက အတန္းထဲ ဝင္ႏွင့္ေနၿပီးၿပီ။
ၿပီးေတာ့ အတန္းဝမွာ ေက်ာမွီၿပီး ေျခႏွစ္ဖက္ခ်ိတ္ရပ္ေနတဲ့ ပတ္ခ်န္းေယာလ္။
"ခ်န္းေယာလ္...
မင္းေရာ ေနာက္က်တာလား"
"အင္း"
************
ေနာက္ရက္ေက်ာင္းတက္ရက္ေတြမွာ ဘတ္ဟြၽန္းဆီမွာ ထူးဆန္းအရာတစ္ခု ႀကံဳလာခဲ့တယ္။ အဲ့တာကေတာ့ အရင္ေန့က ကိုလာဘူးေပးတဲ့ ေကာင္မေလးက ဘတ္ဟြၽန္းကို လမ္းမွာ အမွတ္တမဲ့ေတြ့ရင္ေတာင္ ေရွာင္ေျပးသြားတာပဲ။ ဘတ္ဟြၽန္းနားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ရေပမယ့္လည္း အေရးတယူလုပ္မေနပါဘူး။ ဘာလို႔ဆို အထူးတလည္စိတ္ဝင္စားရေလာက္ေအာင္ အဲ့ဒီေကာင္မေလးကို ဘတ္ဟြၽန္က သေဘာက်မေနခဲ့ဘူးေလ။ ေနာက္ၿပီး ခ်န္းေယာလ္ ရည္းစားစထားလာတာပါပဲ။ အရင္က အီစကလီအဆင့္ေလာက္ေပမယ့္ အဲ့ဒီေနါက္ေန့က စၿပီး ခ်န္းေယာလ္က ေကာင္မေလးေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္တြဲတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူသြားတဲ့ေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ရသူက ဘတ္ဟြၽန္းပါပဲ။
YOU ARE READING
MINE(Completed)
Fan fikcia**Mine** တစ်ယောက်က နာကျင်မှုကို စီးကရက်ငွေ့တွေလို ရှိုက်ထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်🚬🚬 နောက်တစ်ယောက် ဘရန်ဒီတစ်ပုလင်းလို မြုချလိုက်တယ်🍾🍾 ဒါဆိုရင် အချစ်ဟာ ဘယ်လိုအရသာပါလဲ.....????
