Dromen in Kleur

Hoofdstuk 5

Pov Robbie

Ik ga languit op mijn zij op de bank liggen. Ik pak het wollen deken van de bankleuning af en wikkel het om me heen. ''Hier'' Matthy gooit een zak zoete popcorn naar me toe en komt even later aanzetten met twee cola. ''Of heb je liever een biertje?'' vraagt hij onzeker. "Nee nee, dit is perfect.''

Matthy neemt ook plaats op de bank. ''Hier, wil je ook onder het deken'' Ik hou het deken omhoog. Het duurt lang voordat hij antwoordt. Ik twijfel even over mijn vraag. Misschien kon ik het beter niet vragen. Misschien denkt hij wel dat ik het liever niet wil sinds ik weet dat hij op mannen valt. Voordat ik nog meer kan gaan overdenken zie ik dat hij op me afkomt. Hij gaat op dezelfde manier als ik voor me liggen. Hij houdt een beetje afstand, wat al bijna niet mogelijk is doordat de bank niet heel breed is. Ik pak met beide handen zijn zij vast en trek het naar me toe. Hij schokt een beetje. ''Hier je kunt nog meer naar achteren'' zeg ik. Ik lig met mijn knieën krom. En hij daar precies in. Lepeltje lepeltje.

''Deze?'' Hij wijst met de afstandsbediening richting de tv. Ik mompel wat. "Nee deze'' Hij wijst naar de film ernaast. Voordat ik verder nog iets kan zeggen klikt hij de film aan en hoor ik het bekende Netflix geluidje.

*BAM* De film begint meteen met een kleine jumpscare. Groot genoeg om Matthy te laten schrikken. ''Mietje" fluister ik in zijn oor. Ik voel dat hij een beetje schokt. Of dat door mij of door de film kwam. Geen idee. Ik sla mijn hand over Matthy's middel heen om hem veiliger te laten voelen. Het voelt vertrouwd. Zo samen een film kijken.

''Maybe I see things no one else sees'' ''No, you're just crazy Lucy'' *BAM* Er komt vol een non in beeld. Ik slaak een kreet. Hij weet dat ik horror films met nonnen het aller engst vindt. Ik hoor hem lachen. Hij draait zijn lichaam naar me toe. Onze gezichten zijn maar een paar centimeter van elkaar verwijderd. ''Wie is hier een mietje?'' zegt hij uitdagend. Zijn warme adem blaast lichtjes over mijn gezicht. Ik krijg kippenvel. Hij staart me even voor een paar seconden aan. Zijn mondhoek gaat omhoog en hij draait zich weer terug.

Ik probeer me te focussen op de film, maar het lukt me niet. De adrenaline giert door mijn lichaam. En nee, dat komt niet door de film.