ANONİMKE: TEK MESAJLA | Texting

[9]

Uyandığımda hastanedeydim. Sermular takılmıştı kollarıma. Etrafıma baktım. Anonimi aradı gözlerim ama bulamadı.

Mal mısın Biray? Tabi olmiyacak çocuk. Senden kimliğini saklıyordu ya.

Doğru!

Bir süre sonra hemşire geldi.

"Ah uyanmışsınız. Bende serumunuzu çıkartmaya gelmiştim."dedi ve serumumu çıkarttı. Bir anda odaya Eymenler girdi. Yani Eymen, Anıl, Bora ve Uras.

"Ahh kuzişim bizi çok korkuttun. Ne oldu?"dedi bana sarıldı. Bende ona sarıldım. Sonrada sandalyelere oturdular.

"Şimdi gidebiliriz. Serumumu çıkarttılar. Ben iyiyim. Hadi gidelim."dedim ve kapıya yöneldim. Peşimden geldiler. Hepberaber otobüse bindik. Telefonuma baktım anonimden mesaj geldi.

Anonimke: Seni hastaneye götürenin ben olduğunu söyleme

Biray: Neden?

Anonimke: Öyle işte. Lütfen...

Biray: Hay hay kralım. JbJbsjajavwgwgbtamambhaja

Anonimke: Sağol.

Biray: Bu arada anonim teşekkürler. Hem beni hastaneye bıraktığın için ve diğer her şey için. Hayatıma girdiğin için.

Anonimke: Önemli değil güzelim. Kendine iyi bak.

Mesajlardan sonra gülüyordum ve bu bizimkilerin dikkatini çekti Uras dışında. Uras telefona bakıyordu. Sonra benle birlikte telefonu kapattı.

"Ne oldu Biray? İlaçlarını mı almamıştın? Ondan mı bayıldın?"dedi Bora merakla.

"Önemli bir şey değil. Evet ilaçlarımı almayı unutmuşum. Eve dönerkende ilaçlarım olmadığı için de bayıldım."

"Seni peki kim hastaneye getirdi?" Anıl'ın sorusuyla affalladım. Hepsi bana dikkatlice bakıyordu.

"Berra diye bir arkadaşım. Yürürken karşılaştım." Evet yalan söylemiştim ama anonim için değerdi. Eymen hemen konuştu.

"Fotoğrafını göstersene merak ettim kızı."

"Olmaz"diye bağırdım.

"Niye?"dedi Bora.

"Çünkü o herkese fotoğraflarını gösterme taraftarı değil. Saklıyor kendini. Saygı duymamız lazım bizimde." Bu söylediğim yalan değildi. Anonimde böyleydi. Uras güldü ama gülmesini sakladı. Neden gülüyordu bu? Neyse canım belki aklına bir şey gelmiştir.

"Tamam canım. Sonra çağırırsın evde tanışırız."dedi Eymen ısrarlar.

"Olmaz."diye bağırdım tekrar. Uras yine güldü.

"Yine neden?" dedi Anıl.

"Çünkü onlar yurt dışına getti."

"Tamam o zaman tanışamıyacağız arkadaşınla."dedi Eymen ve çok şükür sustu. Bende telefonumu aldı ve anonimciğe mesaj atacaktım ki o atmış.

Anonimke: Berra mı?

Anonimke: Eymen'de çok ısrarcı çıktı.

Anonimke: GEJWMWVAKAMA

Etrafıma baktım. O yine buradaydı ve ben onu görmüyordum. Bu çok saçmaydı. O beni görüyor ve duyuyor ama ben onu göremiyorum.

Biray: Hayalet filan mısın?

Biray: Ben seni göremiyorum. Neredesin?

Biray: Hangi koltuk?

Anonimke: Niye söyleyeyim ki?

Anonimke: Hani anlaşmıştık?

Dudağımı büzdüm ve cevap verdim.

Biray: Of tm.

Anonimke: Dudağını büzme bakayım. Hadi neşelen.

Yine görmüştü. Güldüm.

Anonimke: Hah şöyle gül.

Biray: Tamam. Sen zaten beni hep güldürüyorsun anonim...

Anonimke: Biliyorum ;)

Biray: Ee ne yaptın bu gün? Sen anlat bakalım.

Anonimke: Okula gittim. Eve geldim. Seni merak ettim. Çatladım bu zamana kadar. Ondan sonra uyandığını haber verdiler. Bende otobüs durağına geldim ve seni bekledim. ;)

Biray: Cidden bekledin mi?

Anonimke: Evet ne sandın gülüm :D

Biray: Neyse otobüsten inmem lazım. Bay

Anonimke: Bay. İlaçlarını içmeyi unutma.

Biray: Tamam anne!!
(Görüldü)

Anonimle mesajlaştıktan sonra hepberaber otobüsten indik ve ayrıldık. Eve geldiğim gibi kendimi yatağa attım. Dün ilaçlarımı içmeyi nasıl unuttum aklım almıyor. Ama anonim iyiki var. O olmasaydı bende şuan burada olmazdım.

~Uras niye gülüyor?

~Anonimi sevdiniz mi?

~Siz anonim gibi mi olmak isterdiniz yoksa Biray gibi mi?

Biray?

Anonimke?

Eymen?

Anıl?

Bora?

Uras?

Yorumlarınızı bekliyorum.