Bende indim ve yanına gittim.

-Neden hep kendi başına iş yapıyorsun Neden sürekli kendini tehlikeye atıyorsun ya da başkalarını salak yerine koyuyorsun?

-Kimseyi salak yerine koyduğum falan yok kendi başıma iş yapmamın sebebi de şu ki ben bu zamana kadar hep kendim ayakta durdum hiçbir zaman yanımda olan birileri olmadı tamam arkadaşlarım vardı ama beni destekleyecek yanımda duracak birileri olmadı anladın mı tam olarak şuan beni anlamadığın gibi başkaları da anlamak istemedi. İyi misin iyiyim bu kadar gerçekten iyi olup olmadığımı sormadılar bile bu hayatta bana babalık yapan biri olmadı gerçekten seven biri de yıllar sonra gerçek ailem geçmiş karşıma ben senin abinim babanım dediler bu zamana kadar yanımdalar mıydı bu hayatta kaybedecek hiçbir şey kalmadı benim için o yüzden son bir işim kaldı. İnsan birilerini kaybetmemek için hayatta kalır. Kaybedecek kimsem kalmadı benim.

-Nazlı

-Bir şey söylemene gerek yok.

-Ablan...

-Ablam ne 

-Ablanı babam öldürmemiş 

İçimdeki öfke acı her neyse hala dinmemişken şuan bu nasıl olabilirdi.

-Nerden biliyorsun bunu

-Emri o vermemiş

-Nasıl o vermemiş biliyorum ben o adam öldürdü benim ablamı benim gözlerimin nünde onun adamlarıydı onlar ablam öldü benim baban öldürdü.

Gözyaşlarımı tutamıyordum ama ağlamak da istemiyordum.

-Gideceğim ben o adam öldürdü ablamı 

-O adam zaten bir ölü Nazlı ama ablanı öldüren benim babam değilmiş

-Baban öldürmüş bütün olanlar o adamın suçu öldürmüş ablamı

-Öldürmemiş 

-Gideceğim ben tek gideceğim 

Kollarımı tuttu ve beni kendine doğru çekti.

-Nazlı gitme bu sefer gitme kaçma benden kaçmayalım birbirimizden kaçmayalım ya

Artık ikimiz de ağlıyorduk

Bana sımsıkı sarıldı ve saçlarımı okşadı ne kadar bu şekilde kaldığımızı bilmiyordum ama hiç bitmesin istiyordum hep böyle kalalım istiyordum.

Şuan ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum kalbim acıyordu. Ablamın katilinin kim olduğunu bulamamıştım  ve Efe'ye haksızlık yaptığımı düşünüyordum.

-Gidelim mi artık ikimiz birlikte yani benimle İstanbul'a gelir misin?

-Hıhı

-Teşekkür ederim

Ne söyleyeceğimi bilmiyordum zaten ne diyebilirdim ki birlikte arabaya ilerledik.

-Pınar'ın nerede olduğunu biliyor musun?

-Hayır ama bulacağız merak etme

-Kuzey'i sevmediğini biliyorum ama en azından kardeşini bulana kadar idare et.

-Kuzey'le bir sorunum yok sadece sana nasıl davrandığını görünce dayanamadım. Sen affettiysen beni ilgilendirmez.

-Aslında öyle biri değil gerçekten sadece...

Beni korumaya çalıştığını anlıyordum ama fazla ileri gitmişti.

-Ablanın ölüm emrini verenin kim olduğunu sormadın normalde soru sormadan durmazdın

Vous avez atteint le dernier des chapitres publiés.

⏰ Dernière mise à jour : Jul 16, 2022 ⏰

Ajoutez cette histoire à votre Bibliothèque pour être informé des nouveaux chapitres !

SAVCI HANIMOù les histoires vivent. Découvrez maintenant