Bölüm 13

2K 74 7
                                    

...


Tam çıkarken birine çarptığımı fark ettim. Tam kafamı kaldırıp kim olduğuna bakacakken karşımda Efe'yi gördüm. Ama onunla konuşmadan dışarı çıktım. Arkamdan Emir'in geldiğini gördüm adımlarımı hızlandırdım. Kıbrıs'a daha önce hiç gelmemiştim bu yüzden yolları da bilmiyordum tam bir sokağa girerken çıkmaz sokak olduğunu gördüm. 

Artık nefes alamıyordum ve kriz geçirmenin hiç sırası değildi ilaçlarımı ararken ayaklarımın üzerinde duramıyordum. Kaldırıma oturdum ve nefes almaya çalıştım ama olmadı bu sefer daha kötüydü hiç bu kadar kötü olmamıştım. Emir çoktan yanıma gelmişti ama onu duyamıyordum. Telaşlı görünüyordu. Zar zor ilaçlarımın olduğunu söylemiştim. Ama daha fazla dayanamadan gözlerim kapanmıştı.

Emir Kaleli

Yıllardır sadece küçüklük fotoğrafıyla aradığım kardeşimi ilk kez görüyordum. O kadar güzeldi ki ama o bana kötü biriymişim gibi baktı gözlerinden anladım Ateş de öyleydi neden kimse beni sevmiyor o da sevmeyecekti. Babam onu görünce ilk defa gözlerinin parladığını hissetmiştim mutluydu hiç olmadığı kadar hem de.

İçeride neler olduğunu bilmiyordum ama Nazlı çıktığında çok dağılmıştı. Bilmediğimiz bir şeyler vardı ama o çok kötüydü içim acımıştı haline babam arkasından gitmemi söyledi.

Çıkarken sanırım beni fark etmişti arkasından gittim ve en sonunda bir kaldırımda çantasında bir şey aradığını fark ettim ama bulamıyordu

Yanına yaklaştım ve ilaçlarını aradığını söyledi nefes alamıyordu ve sessiz sessiz gözlerindeki yaşlar durmak bilmiyordu. Canı yanıyordu ama ben ona yardım edemiyordum.

Efe'nin sesini duydum. Yanımıza gelmişti. Nazlı'yı nereden tanıyordu

-Panik atağı olduğunu söylemişti ama bir türlü hastaneye gitmedi onlarca ilaç kullanıyor.

-Sen nereden biliyorsun

-Boşver şimdi sen onu hastaneye gitmesi lazım

-Tamam ben doktor çağırırım 

-Ben de geleceğim 

Nazlı'yı kucağıma aldım ve arabaya bindirdim eve giderken doktora haber verdim. Eve geldik ve doktor Nazlı'yı muayene ettikten sonra panik atak krizlerinin ilerlediğini söyledi. Bu sebeple de kalbine zarar vermeye başlamış.

Nazlı

Gözlerimi açtığımda nerede olduğumu bilmiyordum sadece hayal meyal Emir'in yanıma geldiğini hatırlıyordum daha sonra yattığım yerden kalktım ve Ahmet Kaleli'yi gördüm. Adam gözümün içine baka baka ablan benim yüzümden öldü dedi. Ayağa kalktım ve tam gidecekken kolumdan biri tuttu Efe de buradaydı onun ne işi vardı burada?

-Bırak kolumu

-Biraz konuşalım mı?

-Konuşacak bir şey yok çekil önümden dedim 

-Sakın arkamdan gelmeyin duydunuz mu sakın diye bağırdım ve evden çıktım.

Efe'nin bu adamların yanında ne işi olduğunu düşünmeden edemiyordum. Gerçekten ne yapıyordu onların yanında?

Nerede olduğumu bilmiyordum ama caddeye çıktım ve bir taksi bulup otele gittim.

Otele geldiğimde üzerimdekilerden kurtulup sıcak bir duş aldım sonra da biraz uyumak için gözlerimi tam kapatacakken telefonum çaldı.

SAVCI HANIMWhere stories live. Discover now