Kollarımı boynuna doladım. Bunu yapmayı çok seviyordum.
"Babam demişti ya bu evin her köşesinde anılarınız olacak diye."
"Evet?"
"Daha şimdiden anılarımız oldu bile. Evimize ilk girdiğimiz anı muhtemelen hiç unutmayacağız ama evimizin içinde çocuk cıvıltılarını duyamıyorum ben, sen duyuyor musun?"
Güzelce güldü bana.
"Çok haklısın, bende duymuyorum. O yüzden bunu hemen halletmeliyiz bence. Sence?"
Heyecanla gülümsedim.
"Evet evet. Lütfen hemen halledelim."
Dudaklarımı sertçe öptü.
"Sabah her şeyi araştıracağım. O iş bende sen merak etme. Eğer ki hamile kalma şansın olsaydı hemen şu an yatakt-"
Elimi kaldırıp dudaklarına bastırdım gülerek. Yavaşça geri çekip dudaklarına vurdum. Çok yavaş bir vuruştu bu. Gülüp elimi öptü.
"Ayıp ayıp konuşmasana. Hem hani yorgundun sen?"
"Hayatım yorgunluğumu alman için dedim ben onu zaten. Hem ne ayıbı ya? Bizim aramızda ayıp falan kalmadı. O yüzden hadi gidip beraber duş alalım. Şu çocuk konusunu bir kere de orda deneye- ay konuşalım."
Kahkaha attım bu şapşal hallerine.
"Hadi gidip deneye- ay pardon konuşalım."
Onun kelime oynuna katılmam hoşuna gitmiş olmalı ki kahkaha attı. Beraber banyoya ilerlerken içimden istemzsizce keşke denemelerimizin istediğimiz gibi sonuçlanabileceği bir evrende yaşasaydık diye geçirdim. Bunun mümkün olmaması beni üzüyordu ama en azından Emir'e sahiptim. Ya o da olmasaydı?
. . . . . .
EMİR VE METE'NİN EVİNE HOŞ GELDİNİİİİİİİZ! BU EVİN İLK MİSAFİRİ SİZLERSİNİZ.
SALON
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
