Somewhere in Batangas

102

"Keisha. . ." Mahinang sabi ni Caius.

Nagpunta ako dito para batiin siya sa personal at para magpaalam na rin. Hindi ko alam, sana hindi ako pagtaksilan ng mga luha ko.

Sawang sawa na ako umiyak gabi gabi nalang lalo na kapag nagmemessage si Caius, buti na nga lang at nacocontrol ko pa ang sarili ko kung hindi baka nagmakaawa na rin ako na bumalik siya.

"Hi, gusto lang kitang batiin. . . Merry Christmas, Acacius" Kita pa rin sa mga mata niya na hindi siya makapaniwala na nandito ako sa harap niya.

"Salamat. Merry Christmas din"

"Thank you,"

"Aalis na ako bukas. . . I think, not crossing each other's way is good for both of us." Mahina niyang sabi. Akala ko pagkatapos pa ng bagong taon siya aalis.

"I know it will not be easy for you to forget me. Pero kung sa tingin mo ayan ang magiging solusyon, okay lang doon ka sa mas makabubuti sayo, ingat ka palagi" Nauutal ko sabi. Parang ilang minuto nalang papatak na ang luha ko.

"Keisha... Alam mo naman na mahal kita diba?" I nodded.

"Sana kapag ayos ka na o maayos na ang lahat pwede bang ako nalang ulit..."

"I know you have to closed your heart for me, but mine is open. So, whenever you realize that I'm your perfect match, just turn back and you will find me." Kapag ayos na ang lahat hahanapin kita, kahit saan lugar ka pa naroon... pero sana ako pa rin kapag dumating ang araw na 'yon.