KABANATA 04

467 26 0
                                    

004

"​I'll just call you when she wakes up, don't worry, I'll take care of her"


Nakatalikod lang ako habang nakahiga at tulala na nakatitig sa itim na kurtina sa aking harap, rinig ko ang sinabi ni Elias pero hindi ko alam sino ang kausap niya pero alam ko ay isa iyon sa mga kakilala ko dahil phone ko ang gamit niya.


"Sino yon?" Walang ganang tanong ko habang nakatalikod parin.


Five days have passed and I have been confined here in Elias' room for three days. He saw me in the middle of the road crying, he brought me here to his house to rest.


"Si Yva, she's worried about you" Sagot ni Elias.


Hindi na ako nagsalita, katahimikan ang bumalot sa kwarto at halatang hindi sanay sa ganon si Elias dahil gumagawa ito ng ingay gamit ang paa at kamay niya na kinaiinis ko.


"I have already talked to a Lawyer, he is ready to help you with your plan, you have evidence, he will come here later for the divorce paper" Pagbasag ni Elias sa katahimikan.


Nung isang araw ko pang pinagisipan kung dapat ko ba itong gawin at ngayon ay sigurado na ako at hindi na magbabago ang desisyon ko.


I'm tired of being sad, being a martyr, being a fool, two years is enough, my life has become so miserable because of the love I feel for the man who didn't love me.


"Elias, am I a bad person?" I randomly asked him. I don’t know what went through my mind to ask him that.


"Why are you asking such a question? Of course not, you are a very good person" He answered with concern. "Hindi kita tatawaging santo kung masamang tao ka"


Nabawasan ang bigat ng nararamdaman ko sa sinagot ni Elias, kahit papaano ay napangiti niya ako, humarap ako sa kaniya at binigyan siya ng ngiti, hinimas niya naman ang buhok ko saka humalik sa aking nuo na kinagulat ko.


"Just stay here, I'll just go to the kitchen to cook for you" Ani Elias saka ito lumabas ng kwarto at iwan akong mag-isa dito.


When Elias left the room I got up and went to the balcony to get some air while I was staring around I suddenly remembered how I met Khai.


I was on the balcony that night. That was the night I was going to celebrate my birthday, everything was ready that night but Lola wasn't there yet so I didn't seem happy.


"Zin, hinihintay ka na ng Mommy mo sa baba, your Daddy is already there" Napalingon ako ng marinig ang boses ni Martha na nagtattabaho sa parent ko.


"Susunod nalang po ako" Sagot ko at umalis siya na walang sinabi. Naiwan akong mag-isa at habang iniikot ko ang paningin ko sa baligid ay isang batang lalaki ang nakakuha ng atensyon ko.


"Hoy" I called the boy and he looked at me, I could see in his eyes he was bored. As we stared at each other I suddenly smiled. "Who are you?" I ask arrogantly.


Ganon nalang ang inis ko ng hindi niya sagutin ang aking tanong, masama ko siyang tinitigan habang siya ay bored parin na nakatitig sakin.



"Tinatanong kita, sumagot ka—" Hindi ko natapos ang aking sinasabi ng bigla siyang magsalita.


"I'm Khai, are you happy? Spoiled Brat" Pakilala niya na may kasamang panglalait sakin, balak ko pa sanang sagutin siya pero tinalikuran niya ako at lumakad palayo.


That was the first night I met Khai, we still didn’t get along because of the attitude we showed to each other, he sees me as a spoiled brat and I see him as a rude boy.


"Crazina, crazina, zin, zin" Paulit ulit na pagtawag ni Elias sakin. Kalabit niya ang gumising sa aking pagkatulala.


"Uh?"


"Kanina pa kita tinatawag, nandiyan ng yung lawyer na sinasabi ko" Sabi niya. Tila bumilis ang pintig ng puso ko, nandito na siya, ang bilis niya naman.


"Uh, s-sige, aayusan ko lang muna ang sarili ko" I said. Elias nodded and left the room again and I went into the bathroom to change my clothes.


After I got dressed I went out of the room and when I came to the living room I saw Mr Lawyer sitting there, when he saw me he stood up and shook my hand.


The two of us talked and he asked a lot of questions about my marriage life and other information, I didn't have a hard time telling the story so I was able to tell him everything I had experienced.


"This is the paper you need to sign" He took out the paper and before I signed it my palm seemed to be sweating but in the end I still put my signature.


The lawyer left the house, he left me the divorce paper because of my request.


"Scared?" Elias asked from behind me. I knew it was him because his voice was familiar to me.


"Saan?" Tumayo ako at itinali ang aking luhaghag na buhok, balak ko na bumalik na ng kwarto.


"Pirma nalang ng asawa mo ang kailangan at mawawalang bisa na ang marriage niyo, hindi ka ba natatakot o nanghihinayang" Ani Elias habang nakasunod sakin na naglalakad pabalik sa kwarto.


"Mas natatakot pa ako sa magiging reaksyon ng parents ko at parents ni Khai" Pag-amin ko.


When Elias and I entered the room, I put the envelope inside the cabinet and then opened the curtain that blocked the light from entering the room.


"Paano kaya kung ako ang una mong nakilala, ano kaya tayo ngayon" I stared at him with confusion in my mind.


"Tao" Pilosopong sagot ko.


"Ang ayos mo talaga kausap Zin, sobrang ayos, ang perpekto" Parehas kaming natawa.


Nagusap pa kami ng matagal ni Elias hangang sa kumain kami at kinagabihan ay umalis siya kaya naiwan akong mag-isa dito sa bahay.


"Arg, ano bang problema?" Iritableng tanong ko sa aking sarili. Kanina pa ako hindi makatulog kahit anong pilit ko ay hindi ako dinadalaw ng antok.


I stared at the Ceiling for a few seconds until I got up, I suddenly thought of talking to Khai, late na at hindi pa ako sigurado kung saan ko pupuntahan si Khai, sa bahay o sa condo niya.


I changed my clothes and put make up on my face, I took the envelope from the cabinet and before I left the house I removed my wedding ring and hid it in my bag.


"Not now sweetie" Pagdating ko sa condo ni Khai ay balak ko sanang kumatok para makapasok sa loob pero I have a duplicate key so I can open it without knocking.


"Crazina?" Hindi na ako nagulat ng marinig ang pamilyar na boses ni Khai ng makapasok ako.


Lumingon ako kung san nag mula ang boses at bigla nalang akong umiwas ng tingin ng makita na kakalabas niya lang ng banyo at ang suot niya lang ay towel na nakapalupot sa bewang niya.


"I want to talk to you but before that you get dressed first" Utos ko.


"You’ve seen my body so many times, you don’t have to be shy" He said. Kahit na nakaiwas ako ng tingin ay nakita ko na lumakad siya palapit sa aking kinaruruonan.


"W-what?" Kinakabahan na tanong ko ng makalapit siya, hindi ko na magawang makaatras dahil wala ng space sa likod.


"Where is your wedding ring?" He ask pero sa hindi mahinahon na tono.

Embracing his Trapped Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt