The battle

H3

Sometimes you make choses. Not always good or bad. But when you take a disicion you can't go back.
Pov. Luna
Ik stop bij een grot. Ik zie dat er iemand binnen is. Ik stap rustig naar binnen.

Ik zie dat daar een meisje ligt te slapen. Ik ga er rustig naartoe. Het meisje word wakker. Ze kijkt me bang aan en pakt een stok met een scherpe punt vast.

Ze gooit het naar me toe maar ik pak hem vast voordat hij mij raakt. "Ik kom uit vreden. Mijn naam is Luna."zeg ik. "Hoe doe je dat?"vraagt ze verbaasd. "Ik heb een goed reactie vermogen."zeg ik. "Je kan wel zeggen dat je uit vrede komt. Dat zeiden die andere ook."zegt ze. "Wie? Ik weet niet wie."zeg ik.

"Er waren 4 mannen. Ze hebben me ontvoerd en hebben me hier gelaten. Ze hebben me gebeten in mijn arm. 1 van hen heeft het meeste eruit gezogen. 3 van hen hebben hem uit de groep gezet en hij heeft dit vuur gemaakt. Hij zei dat hij door moest reizen."zegt ze.

"Kun je ze beschrijven? En wat is je naam?"vraag ik. "Mijn naam is Kaitlyn O'brian. En degene die is gebleven zei dat zijn naam Roy was. Maar dat klopt niet. Ik weet dat zijn naam Florian is. De andere 3 noemde hem zo. En de andere kan ik niet beschrijven. Misschien als ik een foto zie."zegt ze.

"Mijn hele naam is Luna Cullen."zeg ik. "Je bent wat bleek. Gaat het wel? En van waar kom je?"vraagt ze. "Dat is mijn natuurlijk tint. En ik kom van Forks. Waarom?"vraag ik. "Misschien weet je het nog niet maar je zit nu in Arizona. En ik weet niet hoe het komt dat je hier bent geraakt. Je leek niet buiten adem toen je naar boven sprong. Ik heb het wel gezien."zeg ze.

"Oke ik ben een vampier. Ik ben vegetarier. En ik loop gewoon heel snel."zeg ik. "Ik ben 15 en ik ga morgen een wolf worden."zegt ze. "Ken je de weg naar jou huis? Ik ben de weg een beetje kwijt."zeg ik. "Ik breng je wel naar jou huis."zegt Kaitlyn blijer. Ze ziet me er mishandelt uit. "Ben je gepest geweest vraag ik. "Ja ik heb rare gele ogen. En ik werd gepest. Buiten mijn familie heb ik niemand. Geen vrienden of vriendinnen."zegt ze heel wat minder blij. "Kom dan gaan we. Moet je nog wat eten?"vraag ik. "Nee ik heb net het laatste opgegeten. En ik weet niet hoe we bij jou thuis geraken of bij mij. Of mensen die ons de weg kunnen wijzen."zegt Kaitlyn. "We komen er wel uit."zeg ik. Dan beginnen we te stappen.

// Hopelijk komen ze eruit.//

Heeey sweeties,
Sorry dat het een late update is. Ik heb nu weinig tijd. Huiswerk, toetsen en daarna ga ik 1 week weg met school. Zonder wifi. En daarna nog examens. Sorry.
Xxx