Umudumu kırdılar azizim, kendimden bile vazgeçtim artık.
(4.)
¤¤¤¤
Rabbim bu zor günlerimizde bizleri korusun içimiz kan ağlıyor söyleyecek çok söz varken dilin lal olmasını şimdi çok iyi anlaya biliyorum. Başımız sağ olsun...Çok yüreklere kor ates düştü Allah'ım sen yüreklerimize ferahlık ver..
---
" Burada kal, sakın dışarıya çıkma!" Başımı salladım korkuyordum. Polat'ın odadan çıkmasıyla kapıya en uzak olan duvar kenarına sindim.
Bıkmıştım artık daha fazla dayanacak gücüm kalmamıştı. Huzurlu bir hayat yaşamak istiyordum. Sıkışan göğüs kafesimle sağ elimi kalbimin üzerine koydum.
Hızlı bir nefes çektim Ciğerlerime sindiğim duvar kenarından ayağa kalktım.
Yavaş adımlarla ahşap kapıya adımladım. Kapının kolunu kavradığım gibi aşağıya doğru kuvvet uyguladım.
Alt kattan gelen gürültüyle ses çıkarmamaya özen göstererek merdivenleri teker teker indim.
" İtlerini de alıp hemen git buradan Karakum." Göremesem de seslerini çok net duyabiliyordum.
" Demirkan, kızı bize ver bu iş daha fazla uzamadan bitsin yoksa senin için hiç iyi şeyler olmaz." Bir kaç hışırtıdan sonra onun gür sesini duydum.
" Vermezsem ne yaparsın Lan sıkıyorsa al ."
Bahsettikleri kız ben olamazdım değil mi?Adının Polat olduğunu öğrendiğim adamın söyledikleri doğru muydu.
Başımı iki yana salladım yalandı babam asla böyle bir şey yapmış olmazdı blöf yapıyorlardı. Asla onların kurgulamış olduğu oyuna kanmayacaktım.
Birden ağzıma kapatılan soğuk elle geriye doğru çekildim. " Sakın sesini çıkarma." Ensemi yakıp gecen sıcak nefesle yutkundum.
" Kimse seni görmeden odana çık." hiç bir şey söylememe izin vermeden bedenimi merdivenlere doğru iteledi.
YOU ARE READING
Meyus
Mystery / Thriller(Yetişkin içerik barındırır...) En heyecanlı yerinde romanı kapatmak zorunda kalmanın bu kadar zor olacağını bilemezdim ki bilmekte asla istemezdim. Canımı yakmak için kalbimi yerinden söküp atmasına hiç gerek yoktu.. Yüreğim zaten pili bitmek üze...
