Karakolun önünde ki heybetli bedeni heyecanımı ikiye katlıyordu adeta. Geniş omuzlarını sarmalayan deri ceketi ona ayrı hava katmakla kalmıyor, tüm bakışları üzerine toplamayı başarıyordu. Karşısında ki meslektaşına bir şey söyleyip eliyle omzuna bi...
Çok üzülerek sınır koymak durumundayım. Bu bölüme 50 oy ve 40 yorum geldiğinde bir sonraki bölümü yayınlayacağım. İyi okumalar...
Profilim de bulunan LEHA ÇIKMAZI kitabıma da bakmanızı öneririm.
🔥
"Yalnızlığımın yalnız bana zararı dokundu."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Cenk'i onaylayarak merdivenleri yavaş yavaş çıktım. Son basamakta durunca başımı çevirip Cihat'a baktım. Gülümsedi, gülümsedim. Fakat hemen arkasında gördüğüm silüet yüzümde ki gülüşün solmasına sebep oldu. Çünkü; Kuzgun, ellerini cebine koymuş, bana bakıyordu...
Dikkatimi ondan çekip hızla binaya girdim.
"Nazlı, kuzgun ne için gelmiş öğrenebildin mi?"
Yavaş yavaş merdivenleri çıkarken sorduğum soru yüzünden olduğu yerde durup başını bana çevirdi. "Hayır öğrenemedim. Açıkçası bende merak ediyorum. Temelli gittiğini düşünmüştüm."
Bunu daha sonra öğrenirdik elbet sadece biraz zamanı vardı. Beni böyle olur olmadık yerlerde kesmesi hoşuma gitmiyordu.
"Her neyse." Dedim elimle gitmesi için işaret verirken. Eve geldiğimiz de ise bana güzel bir çorba yapmış ardından duşa sokmuştu. Ondan başka arkadaşım yoktu ve böyle her anım da yanımda olmasına nasıl teşekkür edebilirdim bilmiyordum.
Elimde ki tarak ile saçlarımı tararken Nazlı "Ben yaparım." Diyerek tarağı elimden çekiştirip aldı.
"Cihat abi de pek bir ilgilendi seninle."
İşittiğim cümle ile nefes alış verişim hızlanırken "Saçmalama. Yani yardım etmek için şey etmiştir." Diye fısıldadım.
"Hıhım, yardım etmek için şey etmiştir." Diye imalı bir şekilde gülümsedi. Bacağına hafif bir cimcik atıp çığlık atmasına sebep oldum.
"Ahh acıttın ama ya, iyi tamam demiyorum bir şey."
Ona gözlerimi devirip saçlarımı örmesine müsade ettim. Sonrasında beraber dışardan yemek söyledik ve eski Halime döndüğümü hissediyordum. Enerjim yerine gelmişti.
Saat akşam on ikiyi gösterirken Nazlı elinde meyve tabağı ile salona gelerek yanıma oturdu. "Benimle yaşamanı istiyorum." Dedim pat diye.
Bakışlarını tabaktan çekip bana bakınca şaşırdığını aynı zamanda gözlerinin parladığını anlamıştım.
"Ne, beraber mi yaşayacağız. Aslında çok iyi bir fikir."
