Part - 27
My Oleander Hubby
" မာမီ !!!! "
လူႀကီးဆီကေန အလန္႔တၾကားထြက္လာတဲ့အသံ ။
" ခင္ဗ်ား!! ခင္ဗ်ား !!က်ဳပ္ပါးကို႐ိုက္ရဲတယ္ ဟုတ္ လား "
လူႀကီးမာမီက သူ႔သားဘက္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္း ---
" စစ္မင္း! !! မာမီ့ကိုလာမေအာ္နဲ႔ ၊ ကိုယ္အေ႐ွ႕မွာ
ကိုယ့္သားကိုဆဲေနတာ ဘယ္လိုအေမကမွ လက္မခံႏိုင္ဘူး ၊ နင္ကေရာ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ ၊ ဘာလဲ နင့္ပါးက္ုိ႐ိုက္လို႔ ေဒါသထြက္သြားတာလား ၊ ငါကေတာ့
နင့္အသားကိုထိမိလို႔ ရြံတယ္ေနာ္ ၊ ေအာင္တန္းစား
အစုတ္အပ်က္လိုေကာင္ "
ေဒါသေၾကာင့္ လူတစ္ကိုယ္လံုးက နတ္ပူးေနသလိုတဆက္ဆက္တုန္ရင္လာရသည္ ။ စိတ္႐ွိလက္႐ွ္ိ
ကိုယ့္စိတ္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ လူသတ္ပြဲ
ေတြေတာင္ျဖစ္လာမလား ။ မ်က္လံုးကိုမွိတ္ ၊ အသက္ကိုျပင္းျပင္း႐ွဴလိုက္ၿပီး စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ႀကိဳးစား
ေနတဲ့အခိုက္အတန္႔ ---
" ရာဇ္! !!! စိတ္ေလ်ွာ့လိုက္ေနာ္ ၊ ကိုယ္တို႔ဒီျပႆနာကို ေအးေအးေဆးေဆးေျဖ႐ွင္းရေအာင္ ၊ မင္းနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ပဲ ႐ွင္းက်မယ္ ၊ မာမီလဲ ေက်းဇူးျပဳၿပီး
ကြၽန္ေတာ္တ္ို႔ၾကားထဲဝင္မပါပါနဲ႔ ၊ ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္တယ္ ၊ အခုဆိုရင္ အေ႐ွ႕က ျပႆနာတစ္ခုကိုေျပလည္ေအာင္မ႐ွင္းရေသးဘူး ၊ ေနာက္ထပ္
ျပႆနာေတြက ထပ္ထပ္ေပၚလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ၊ ၾကာရင္ ကြၽန္ေတာ္လဲ႐ူးေတာ့မယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုလဲ နည္းနည္းေလးငဲ့ၾကည့္ေပးပါဦး "
အသံေတြကိုၾကားေနရသည့္တိုင္ အသက္ကိုျပင္းျပင္း႐ွဴလိုက္ေနကာ မ်က္လံုးကိုမွိတ္ထားျမဲ ။ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ၿငိမ္သြားကာမွ မ်က္လံုးျပန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ကာ ----
" က်ဳပ္ကို မိမ႐ွ္ိဖမ႐ွိ အ႐ိုင္းအစိုင္း အစုတ္အပ်က္ေကာင္လို႔ ခင္ဗ်ားေျပာလိုက္တယ္ေပါ့ ၊ ဟုတ္လား
ေဒၚနန္းမာလာ !!! က်ဳပ္က မိဘမ႐ွိလို္႔ အ႐ိုင္းအစိုင္းေကာင္ျဖစ္ရတယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားမွာေရာ မိဘ႐ွိေသးလို႔လား "
ေလသံေအးေအးနဲ႔ စကားတစ္လံုးခ်င္းကို ခပ္ေျဖး
ေျဖးေျပာက ကိုယ္ေမးလိုက္တဲ့ေမးခြန္းက ေဒၚနန္းမာလာ ရဲ႕အ႐ိႈက္က္ို တည့္တည့္ထိသြားေစပံုရ၏ ။
ျဖဴေဖြးေနတဲ့ အသားအရည္ဟာ ေဒါသေၾကာင့္
ခ်က္ခ်င္းရဲတက္လာၿပီး ကိုယ့္ကိုစားမတက္ဝါးမတက္ စူးစိုက္ၾကည့္လာကာ ----
YOU ARE READING
My Oleander Hubby ( Completed )
Fanfiction" ရေစက်မပြတ်လို့ တစ်ပတ်ပြန်လည်လာတဲ့ သံသရာဟာ သံသယနဲ့ အစပြုရတာမျိုးတော့ ဘယ်တော့မှမဖြစ်စေချင်ပါ ။ ချစ်ခြင်းအားဖြင့် တစ်ခါလောက်တော့ ငြိမ်းချမ်းချင်မိပါရဲ့ " " ေရစက္မျပတ္လို႔ တစ္ပတ္ျပန္လည္လာတဲ့ သံသရာဟာ သံသယနဲ႔ အစျပဳရတာမ်ိဳးေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ေစခ်င္ပါ...
