The mistakes are mine to make (The Lucy universe) (Dutch)

Deel 16

3 januari 1978

"Perseus Pierce."

Percy draaide om en staarde naar de donkere wolk in zijn slaapkamer die zijn naam fluisterde alsof het een vloek was.

"We hebben je gevonden. Eindelijk." Zei de wolk waarna Percy zijn wenkbrauw optrok en tegen de muur aanbotste van de andere kant van zijn kamer.

"Wie zijn jullie?" Vroeg hij, maar veel nut had het niet want de hele kamer werd wit en zijn ogen opende.

"Goedemorgen Parker liefje. Ik heb wafels gemaakt voor ontbijt. Wil je ze beneden eten of boven?" Vroeg zijn moeder terwijl ze zijn gordijnen opende en Percy tegenstrijdig iets mompelde waarna hij zijn gezicht in zijn kussen duwde.

"Nee, kom. Niet scan dat. Het is half twee in de middag." Zei ze waarna hij zuchtte en opkeek. "Ik kom zo naar beneden mama." Zei hij waarna hij zwak glimlachte en zijn moeder, blij met het antwoord, zijn wang kuste en hem alleen liet.

Percy zuchtte zacht en keek naar de rommel die Parkers kamer was. Hij had gezocht voor de voorspellingen, maar Parker had die meegenomen toen hij weg was gerend.

Hij liep naar beneden en ging zitten aan de keukentafel waarna zijn vader binnenliep en glimlachte. "Goedemorgen Parker. Wil je wat wafels?" Vroeg hij waarna Percy zijn hoofd zacht schudde.

"Nee dankje. Ik heb geen honger." Zei hij waarna zijn vader knikte. "Ach. Meer wafels voor mij." Zei hij met een glimlach waarna Percy zijn gezicht spiegelde.

"Je wist al dat ik en mama het hele weekend wegzijn naar Griekenland toch?" Vroeg hij waarna Percy zacht knikte. "Jullie gaan naar opa en oma. Dat had je al gezegd eergisteren." Zei hij waarna zijn vader knikte. "Weet je zeker dat je niet mee wilt? Ze missen je wel heel erg." Zei hij waarna Percy zijn hoofd schudde.

"Nee. Ik blijf liever hier." Zei hij waarna zijn vader kort knikte. "Vooruit dan maar. Jij mag thuis blijven en op het huisje letten." Zei hij waarna Percy glimlachte.

En zo was hij weer alleen.

Zijn vader en moeder waren na het ontbijt weggegaan en Percy had de eerste drie uren achter de piano doorgebracht. Maar zijn vingers begonnen pijn te doen en hij besloot te lezen.

Toen begon hij zich te vervelen en zocht hij zijn ouder gitaar in zijn kamer om hem te stemmen en ermee te spelen.

Het duurde lang voor hem om het oude ding te vinden, maar toen hij hem eindelijk vond liet hij zijn vinger kort over de snaren glijden. Het valse geluid wat er uitkwam was bijna mooi, zo vals was het.

Hij nam de gitaar mee naar beneden en liep de woonkamer binnen waarna hij ging zitten op de bank en zijn gitaar begon te stemmen.

Toen hij na een half uur klaar was fronste hij kort. Het was best koud in het huis ineens, maar Percy was zeker dat hij de verwarming aan had gezet.

Hij liep richting de hal om de verwarming hoger te zetten, maar realiseerde zich toen dat de deur open stond.

Vreemd. Ik ben helemaal niet buiten geweest.

Bijna alsof zijn brein hem antwoord gaf, hoorde Percy iets vallen in de keuken. Alert liep hij de keuken in, zijn toverstok in zijn hand.