9

3.7K 303 53
                                    

Kiara Valentina Paladin

"Damn, that was a good meal. I could eat your food forever." 

I shyly laugh and shake my head. "Bolero!"

"I'm not kidding, though. Masarap talaga ang niluto mo. I'm looking forward to eat your foods since we're officially friends now, right?" Mula sa mga nililigpit na mga plato sa lamesa naibaling ko ang paningin sa kanya. 

I saw a playful smile plastered on his handsome face. I just noticed how his complexion looked way better now compared to when we first saw him in the store. He looked like he'd lose it all any moment kanina. "If you don't mind making me one, why not?" 

"It's my pleasure to be your friend." The boyish smile on his face made my heart skipped a beat. Kinailangan kong tumalikod kaagad sa kanya upang hindi ako matunaw sa kinatatayuan ko. 

Pwede bang mag-suggest ng more than friends? 

Hindi mahirap malaman kung malapit ba o malayo si Alejandro dahil natatabunan ng tangkad niya ang ilaw na nanggagaling sa bombilya dito sa bahay. When his shadow loomed over me, alam ko ng nandiyan siya sa likuran ko. It did not take long for his hands to lay above mine. Nanlalaki ang mga mata kong napatingin sa kamay naming magkapatong habang nakahawak sa babasaging plato. 

"Let me, ako na ang maghuhugas ng mga pinagkainan natin. You've done enough." I think I'm losing all the rationality in my brain with how little distance we have. My brain refused to do its only work and left me there unable to do anything.

Tumingala ako sa kanya at nakita ang nagtataka niyang ekspresyon habang nakadungaw sa akin. It was too late for me to realize how close our lips are. I can even feel his hot breath on my face. Napalunok akong napatitig sa mga mapupula niyang mga labi. His lips became more eye-catching with all the stubble surrounding it. I wonder if it tastes good too?

I moved away as fast as I can when I realized what I just thought. No, Keira. Itigil mo na 'yang kahibangan mo. You promised. You don't need more complications in your life than you already have. 

He's... He's definitely out of your league.

"S-Sige, maiwan muna kita saglit diyan. I'll...I'll just, um, check Stela." I wasn't able to avoid becoming a stuttering mess when I felt his eyes on me. 

"Sure," ang sabi niya. "You okay?" Ang pahabol niya pa nang kamuntikan na akong matapilok sa nilalakaran ko. Jusko, Keira! Umayos ka naman, girl. 

I laughed nervously. "O-Okay lang! Go ka na diyan. Enjoy lang! Bye." 

Halos takbuhin ko na ang pagkalapit-lapit kong kwarto dahil sa pinaghalong kaba, kahihiyan at kilig. Jesus, Alejandro's not good for my mental health. Baka sa mental na ako pupulutin kapag hindi ko pa inilayo ang sarili doon. I'm feeling too much emotions all at once and my rationality's been clouded since Alejandro wrapped his muscular arms around my waist. 

"Mommy?" Ang nagtatakang pagtawag sa akin ni Stela nang makapasok ako sa kwarto. "Ba't ka po nakasandal diyan sa pinto?" 

"I think I'm going crazy na, girl." I said tiredly bago nahiga sa bed namin. I glanced at her small study table and saw na she was making her assignment pala. 

"Aysus, kinikilig lang kayo, mommy, eh! Crush niyo kaya si tito," ang sabi ng magaling kong anak bago humagikgik.

Pinaningkitan ko siya ng mata. "And how did you know that? Wala ka namang ebidensya."

I'm A Motherfckng Woman [TRANSWOMAN X MAN]Where stories live. Discover now