Taehyung jest autorem powieści erotycznych, zaś Jeongguk jego wiernym fanem, który czyta każdą książkę Kima z krwistymi wypiekami na twarzy.
Czyli gdzie Taehyung za wszelką cenę próbuje odzyskać utraconą wenę do pisania, przez całkowity przypadek wp...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
❦
Jeongguk naprawdę nie miał pojęcia, kiedy spokojne dni spędzone na uczelni tak nagle z dnia na dzień przemieniły się w cholerne pole bitwy, wypełnione zbliżającymi się masowymi egzaminami semestralnymi. Cóż, zapewne gdyby choć trochę bardziej skupiłby się na otaczającej go rzeczywistości, efektywnie dostrzegłby, jak szybko dni zamieniają się w tygodnie, a następnie w miesiące, które niemalże uciekały mu przez palce, jeśli chodziło o jakąkolwiek naukę.
Dwudziestoczterolatek od pewnego czasu był pochłonięty tylko jedną kwestią, jaką były regularne połączenia z jego ulubionym pisarzem, który jako jedyny potrafił wprowadzić go w całkowicie inny, intymny świat, oderwany od nudnej rzeczywistości, w którym młody student coraz to częściej z ogromną chęcią lubił się zatapiać, z każdym kolejnym razem pragnąc jeszcze więcej. Więcej przyjemności, pieszczotliwych i brudnych słów, więcej niskiego i uzależniającego głosu pisarza, jego zadowolonych pomruków i szeptów, więcej bliskości i obezwładniających orgazmów.
Nic więc dziwnego, iż w pewnym momencie dwudziestoczteroletni student całkowicie przepadł, zapominając o otaczającym go świecie. Dlatego też, jego nagłe zderzenie z rzeczywistością było dosyć bolesne, kiedy praktycznie z dnia na dzień ciemnowłosy dwudziestoczterolatek został zasypany lawiną emaili od swoich wykładowców z kilkustronicowymi zagadnieniami w plikach pdf na których widok wytrzeszczył szeroko oczy i uchylił usta, by chwilę później jęknąć głośno z niezadowolenia.
— Mam ochotę rzucić studia — wymamrotał nadąsany, kiedy późnym wieczorem jak zwykle znajdował się w barze Sky Line, by móc potowarzyszyć swojej współlokatorce w pracy za barem.
— Mówisz tak średnio co dwa miesiące — Leen odparła kąśliwie, przygotowując kolejne drinki dla wieczornych klientów, których o tej porze było całkiem sporo w przestrzennym lokalu. — Po prostu wyluzuj. I naucz się na pieprzone zaliczenia, dzieciaku, bo w innym przypadku porządnie skopię ci tyłek — dodała, na co młody student mimowolnie parsknął śmiechem i pokiwał głową w zrozumieniu, ostatecznie wzdychając głośno.
Jeongguk był typem studenta, który pomimo oczywistego narzekania na swoje studia i naukę, mimowolnie starał się uczyć na wszelkie zaliczenia tak, aby po prostu mieć je z głowy z czystym sumieniem. Dlatego też doskonale zdawał sobie sprawę z tego, iż w ciągu najbliższych dwóch tygodni będzie zmuszony do wypożyczenia kilkunastu pozycji naukowych z akademickiej biblioteki oraz do czasochłonnego ślęczenia nad notatkami, by finalnie nauczyć się czegoś pożytecznego na wszelkie egzaminy.
— Poza tym — Leen odezwała się ponownie po krótkiej chwili, zwracając na siebie uwagę studenta koreanistyki. — Ostatnio wyglądasz tak, jakbyś chodził z głową w chmurach — dodała, a spoglądający na nią Jeongguk praktycznie od razu mógł dostrzec specyficzny sposób, w jaki długowłosa brunetka zwęziła oczy, przez co mimowolnie zacisnął usta, domyślając się o co ta zamierza go zapytać. — Masz kogoś, dzieciaku? — zapytała, pochylając się do przodu, tak, by móc zerkać na zmieszaną i poczerwieniałą twarz dwudziestoczterolatka.
